De Schifting

6.13

Henry liep naar Andrew's cabine en plaatste het trapje aan de achterkant. De module van Andrew werd door Richard aangereikt en weldra stapte ook Andrew na enkele seconden uit de cabine. Bij het aantreffen van zijn vrienden bracht hij uit: 'Als wij slagen in het verdrijven van de androïden gaan wij de geschiedenis in met dit treffen'. Henry reageerde: 'Ik heb lang moeten overwegen of ik het wel zou doen maar de redenen waarom ik jullie hulp kan gebruiken zijn talrijk'. Richard bracht uit: 'Je tijdstip is goed gekozen daar ook wij met onze nieuwe talenten naar buiten moesten treden'. Stacey bracht uit: 'Het is tijd geworden lady Linda op te wekken en zij zal haar licht over ons gezelschap schijnen'.

Omdat lady Linda de krachten van het goden huis had verworven stond iedereen te branden om te weten wat zij daar nog meer aan had toegevoegd. Wegens de uitschakeling van de entiteit waren namelijk krachten vrijgekomen die anders nooit konden gedijen. Lady Linda's overname van godin Francine's Aurora-krachten zou eigenlijk al voldoende moeten zijn om de zaak tegen de entiteit te klaren. Niettemin had het viertal de indruk het aan te kunnen met behulp van nog andere onderscheidende krachten. Henry signaleerde bij de opwekking reeds een gevoel van mentale kracht die van het geheel uitging. Lady Linda's opwekking was in een soort licht gehuld dat iedereen haast verblindde en bij het zien van haar vrienden verscheen een glimlach op haar gezicht en zij bracht uit: 'Op dit moment bezitten wij de kracht om de vijand voor altijd te verslaan en de tijden gaan veranderen'. Richard vulde haar aan: 'Als de kaarten geschud zijn kunnen wij aan de slag'. Kennelijk was iedereen eensgezind en zij maakten zich op weg naar de aarde waar op dit moment de strijd woedde.

Terwijl het vijftal in de jager van Spectra stapte bracht Richard uit: 'De Monoliet en de entiteit zullen met onze wederopstanding niet blij zijn en zij rekenen niet op onze verbeterde vermogens'. Stacey reageerde: 'Dit verassingseffect zal van belang zijn voor ons psychologisch overwicht'. Andrew verklaarde: 'Het universum vormt  balans in de harten van haar bewoners en met deze band kan iedere vijand worden verslagen'. Lady Linda vervolgde: 'De essentie van onze missie ligt precies in het verlengde van deze balans'. Het gevoel overwicht te hebben zorgde ervoor dat het vijftal opgetogen was en op de commandobrug bracht Henry uit: 'Alle ingrediënten zijn voorhanden voor een weergaloze overwinning en wat mijn gemoed mij verkondigde bij het opwekken van jullie vieren is dubbel en dwars uitgekomen'. Richard was blij dat zijn uitvinding van de androïde eindelijk van nut bleek en hij bracht uit: 'Wat ik altijd al, en ook tijdens Charles 's Cosmic Link heb beweerd, is uitgekomen wat betreft de meerwaarde voor het menselijk lichaam'. Lady Linda reageerde: 'Niemand heeft echter kunnen bevroeden dat de update die wij in onze immateriële staat hebben ontvangen maar voor een enkel doel was geschapen namelijk het uitschakelen van de entiteit'. Henry verklaarde: 'Dit valt niet door de wetenschap te bewijzen en zowel de psychologie als de medische wetenschap kunnen de bron niet achterhalen'. Andrew merkte op: 'Zelfs het goden huis is geen bron dus kan maar een ding mogelijk zijn: het komt van onszelf'. Mentale kracht was het toverwoord voor het vijftal maar niemand had de overtuiging dat zij de enigen waren die deze nieuwe krachten hadden ontvangen.

Eli had totaal geen last meer van de overnames van de entiteit en vond eigenlijk dat de strenge bewaking waaronder hij was geplaatst ongepast. Hij voelde zich sterk genoeg om een kans tot een ontsnapping te wagen en ontkoppelde het slot van de celdeur. Zijn laserogen brandden het metaal door. Op dit uur was de bewaking aan het pauzeren en Eli kon in ieder geval zeker zijn dat hij verder kon. Hij zag een ruimte waar de platte breedbeeldschermen zijn cel en de ingang controleerden echter er was niemand  te bekennen. Het kwam hem voor alsof het hele gebouw was verlaten op dit nachtelijke uur. Eli dacht dat het aan de androïdenstrijd lag en dat de bewaking zich moest verdedigen. Op dit moment voelde hij een enorme boost en van tevoren miste hij deze kans tot ontsnapping. Hij maakte zich zorgen om Sheila die spoorloos was verdwenen sinds zijn gevangenschap. Hij verwachtte dat zij onder de hoede van godin Francine was verbleven. Optreden kon hij op dit moment wel vergeten want de chaos liet dit niet toe en zelfs zijn fans moesten zich in de strijd mengen. Bij het verlaten van het cellencomplex kon hij meteen in actie komen want de androïden waren overal geïnfiltreerd. Tevens hadden zij zich meester gemaakt van schepen en bewapening. Door zijn hernieuwde krachten kon hij echter in een oogwenk korte metten maken met de vijandelijkheden. Hij scheen met zijn laserogen op de androïden die vervolgens explodeerden voor de ogen van de verbaasde menigte en hij kon continueren met zijn verzengende krachten. Overal waar hij kwam veroorzaakte hij een vuurwerk van exploderende androïden en de entiteit deed zich niet gelden. Ook aanvallende ruimteschepen haalde hij neer met zijn stralende ogen en drones waren voor hem geen probleem.

De menigte was onder de indruk van Eli's schouwspel dat de nacht op liet vonken tot een stralenpracht. Dit kon in het geheel niet de bedoelingen van de entiteit onderschrijven. Eli trad overal waar mens en Monoliet was betrokken moeiteloos op en reddend op. Hij voelde zich goed en had de overtuiging dat hij een belangrijke bijdrage aan de strijd kon leveren als hij op deze wijze continueerde.

Thebe hakte met haar dubbele zwaarden aan Machteld 's zijde en tevens had Sheila die zich enorm sterk voelde aan de strijd deelgenomen. Het godinnen duo Aya en Jessica had er nog een impuls bijgekregen en zodoende vormde het Aurora-team een sterke afweer tegen de Monoliet en de androïden. Niemand verwachtte dat Eli op deze wijze zou verschijnen toen hij het team eindelijk had gevonden. Machteld en Sheila keken verbouwereerd naar Eli's lichtgevende ogen die de androïden lieten exploderen.

Tevens verwonderde godin Francine zich over de veranderde houding bij Eli en besefte dat de entiteit nooit achter die manier van optreden had gestaan. Het nieuwe elan moest van een natuurlijke bron komen en was van menselijke aard. Noch het goden huis, noch de telepathische - en Aurorakrachten waren bekend met deze vorm van mentaliteit. Kennelijk was deze impuls van een impact die verder ging dan menige vermogens waarover het Aurorateam en de goden tot nu toe beschikten. Eli vloog Sheila om de hals en hij begroette godin Francine. Hij bracht uit: 'Het was een zoektocht maar uiteindelijk heb ik jullie redelijk snel gevonden. Ik kon mij gemakkelijk bevrijden uit de cel en de krachten over welke ik beschikte verlichtten mijn zoektocht'. Godin Francine reageerde: 'Graag wil ik deze krachten aan de Aurora-krachten toevoegen maar ook wij hebben ons goed staande weten te houden met onze eigen talenten. De androïden bezaten alle bewapening en schepen en vanwege het feit dat wij niet voltallig waren, bleven wij afhankelijk van uw helpende hand'. Eli reageerde: 'Tijdens mijn reddende optreden heb ik mij met heel mijn vermogen ingezet en ik dank u voor het beschermen van mijn geliefde Sheila'. Godin Francine glimlachte Eli aan en realiseerde zich dat hij als een volwassen man handelde. Het feit dat zij samen met Henry Winkler de entiteit uit Eli's gestel moest bannen stond haar nog helder voor de geest. Eli was echter op dit moment onkreukbaar en er was geen spoor meer te ontdekken van de entiteit. Alertheid moest zijn geboden want de entiteit kon nog altijd op een onverwacht moment toeslaan.

De tocht van Henry en zijn tot leven gewekte vrienden verliep niet vlekkeloos omdat zij herhaaldelijke keren door vijandelijke schepen werden aangevallen. Lady Linda paste haar gevechtspiloottalenten toe waarmee zij vaak de jager van Spectra uit een androïde gestuurde situatie redde. Richard kon een compliment niet bedwingen en bracht uit: 'Ongelooflijk dat jij het altijd weer klaarspeelt te ontsnappen aan de androïden want ik weet zelf hoe secuur zij zijn'. Lady Linda ging erop in: 'Wetende dat zij uit jouw keuken afkomstig zijn vind ik hen redelijk voorspelbaar'. Richard waarschuwde haar: 'Zij gaan vaak hun eigen gang en zijn onberekenbaar ondanks je uitstekende afweer'. Lady Linda glimlachte omdat zij vond dat Richard haar met complimenten overdonderde. Maar ook de rest van de crew was onder de indruk van haar optreden. Henry merkte op : 'Jullie hebben na jullie opwekking bewezen van vele talenten gebruik te kunnen maken en speciaal die diversiteit is erg opvallend'. Andrew verklaarde: 'Zij was al een goede gevechtspiloot voor haar opwekking als je haar soloactie tegen de heerser in ogenschouw neemt'. Stacey concludeerde: 'Toch treden onze vermogens op een andere manier naar buiten omdat de intensiteit is toegenomen en daarbij ontwikkelen wij nog meer mogelijkheden. Deze veranderende houding in ons karakter helpt ons in veel gevallen de juiste beslissing te nemen'.

Lady Linda dacht tevens vaak aan haar dochter en zij maakte zich een weinig zorgen om Eli. Zij was nog niet op de hoogte van Eli's heldhaftige optreden en leefde in de overtuiging dat hij nog in de gevangenis was. Andrew en Richard wilden hem bevrijden en waren voornemens de jager van Spectra bij de Aurora-Residentie te landen. De gevangenis was niet ver daar van af en zij konden zich met gemak door de androïden heen vechten.