No Strings (Strings Series 1)

7. Flirt night

"The fuck, Sasha.." tinanggal ni Simon ang kamay ko na nakahawak sa kanya. Lumapit siya kay Luther at may binulong. Nanliit pa nga ang mga mata ko ng humagalpak ng tawa si Luther.

"Lets go inside.." nakatingin lang ako kay Simon at Maggie. Inakbayan ni Simon si Maggie at dumiretso papasok ng bahay.

"I told you so.." seryosomg usal ni Luther kaya napatingin ako sa kanya. I'm not dumb or so whatever! Alam ko naman that Simon will never like me. Gusto ko lang masagot ang mga tanong sa utak ko.

Tinalikuran ko si Luther at mabigat ang pakiramdam na pumasok sa kwarto. Ang sabi kasi nila ay sa bayan kami kakain dahil walang stock ang pantry nila Luther.

"Ger your bag.." napasinghap ako ng biglang lumitaw si Luther sa pinto! What the hell self? Enough. Bakit ba ganyan ka sa presensya ni Luther? Hindi pwede itong nararamdam ko. Kung ano man ito, alam kong walang lang ito. Palagi ko lang kasing nakakasama si Luther kaya na aattached ako sa kanya. Yun lang, Sasha!

"Bakit kailangan pa ng bag?" Tanong ko sabay ayos ng buhok ko.

"You're going to treat me." Sagot ni Luther sabay taas baba ng kilay. Ang kapal talaga! Kapag si Luther Ng nakasama ko. Pakiramdam ko ay mauubos ang enerhiya ko.

"Treat you? apakakuripot mo talaga!" I scolded.

"Me? Kuripot? I lost 5m last night. Sige na.. libre vacation kana, free accomodation na.."

"Sampalin kita ng lima!" Sagot ko sabay hila ng bag ko. Tumawa ng tumawa si Luther.

"Don't worry, papaligayan kita buong magdamag.." natatawang sabi niya. Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo ko sa mukha. Ni hindi ko matignan ng maayos si Luther. Bwiset na malanding lalaki 'to. What are you doing to me? I used to be the master of flirting.. bakit ala akong mabara sa kanya?

"Tigilan mo nga ako sa kalandian mo, Luther ah.. anong paligayahin pinagsasabi mo?" Lumakad ako pero nakasunod pa din sa akin si Luther. Humakbang ako sa hagdan nila at ganon din siya.

Nang nakakailang hakbang ako ay nauna siya at humarang sa harap ko. My goodness! Itulak ko kay siya sa hagdan?

"What are you thinking?"

"Umalis ka nga jan! Ano ba pinagsasabi mo?" Iritableng sagot ko.

"Papaligayahin ko ang bigong si Sasha.. we will explore the clubs in Bulacan. Ano ba iniisip mo?" May mapaglarong ngiti ang mga labi niya kaya umiwas ako ng tingin. Ano nga ba ang iniisip mo Sasha?

"Ano?" Ulit niya habang may mapaglarong ngiti sa labi. Huminga ako ng malalim at nag ipon ng hangin sa katawan. Pakiramdam ko ay nahihigop ni Luther ang lakas ko sa mga pinag gagawa niya. Ang nakakainis pa ay ayaw makisama ng sarili ko. Ugh! I  so hate him!

"Iniisip ko kung paano kita ihuhulog jan sa hagdan.." tinabig ko siya kaya bahagya siyang napaatras. Mabilis kong hinawakan ang damit niya dahilan para mapunta sa akin ang pwersa niya at mapahiga ako sa hagdan. Ngumiwi ako ng todo dala ng sakit ng pagkakabagsak ko. Ugghhh! Grabe talaga!

"Umalis ka nga jan!" Sigaw ko sa kanya. Nakapatong kasi sa akin si Luther na ngaun ay tahimik lang. Napatigil ako ng madama ko ang bilis ng tibok ng puso niya at init ng bawat hininga niya. Halos magkalapit na ang mukha namin pero hindi siya gumagalaw. At for pete sake! Hindi din ako makagalaw.

"What the fuck!" Sabay kaming napasinghap at napatingin kay Simon na gulat na gulat. Mabilis kong itinulak si Luther na tahimik pa din which is kinda weird.

Mabilis akong bumaba ng hagdan at hinarap si Simon. "Siya kasi.." para akong tangang nagpaliwanag kahit ala naman dapat ipaliwanag. Nagsimula akong maglakad na panay ang mura sa isip.