NOT TODAY || TAERİN

03

Gergin bir ortam. Sessizlik. Haneul hariç hepimiz şu an böyleyiz. Onun burada ne işi vardı ki? Ona mesaj atmıştım evet. Ama bu kalkıp gelmesini gerektirmiyordu.

"Seni kim çağırdı?"

"Taehyung benim misafirim Yerin."

Kaşlarımı çatıp Jimin'e döndüm.

"Neden böyle bir şey yaptın peki?"

"Haneul onun--"

"Anne?"

İyi ki seslendin Haneul. Öldürücü bakışlarımı Jimin'den çektim ve gülümsemeye çalışarak kızıma döndüm.

"Efendim anneciğim?"

Haneul parmağı ile Taehyung'u göstererek sordu.

"Bu oppa kim?"

Şaşkınca diğerlerine baktım. Ne diyecektim şimdi? Baban?

Taehyung yerinden kalkıp Haneul'un yanına geldi. Dizlerinin üstüne çöküp kızımla aynı boya geldiler. Gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Ben Taehyung güzel bayan. Sen de Haneul olmalısın."

Haneul sevimlice gülümseyip kafasını salladı.

"Evet. O benim."

"Bahsettiklerinden daha güzelmişsin. Annen gibi."

Taehyung bana dönüp bakmaya başladı. Ben de kaşlarımı çatarak karşılık verdim.

"Seni sevdim Taehyung oppa."

Bakışmamızı bölen Haneul oldu. Taehyung gülümseyerek Haneul'e döndü.

"O zaman daha sık gelmeliyim. Ha?"

"Gelsin mi anne?"

Haneul bana dönüp masumca bakmaya başladı. İlk önce kızıma sonra da Taehyung'a baktım. Ne diyecektim ki şimdi? Gelsin desem olmaz dı. Gelmesin desem kızımı üzecektim. Haneul çabuk üzülen bir kız.

"Sen istiyorsan gelsin bebeğim. Fakat şimdi uyku vakti küçük hanım."

Haneul ilk önce dudak büzdü. Sonra da koşarak Jungkook'un yanına gidip elinden tutup kaldırmaya çalıştı.

"Ben sen uyutuy musun Kook oppa? Lüyfen...."

Jungkook Haenul'un tatlılığına dayanamadı ve ayağa kalktı.

"Pekala küçük hanım. Hadi yatağa."

"Heykese iyi geceley."

"İyi geceler."

Haneul tam gidecekti ki geri dönüp Taehyung'un yanağına ufak bir öpücük kondurdu.

"Yine gel oppa."

Taehyung gülümsedi.

"Gelirim."

Haneul gülümseyerek yanıma geldi ve yanağıma öpücük kondurdu.

"İyi geceley anneciğim."

Ben de hemen o tatlı yanaklarına öpücük kondurdum.

"İyi geceler bebeğim. Jungkook'u fazla sıkma ve hemen uyu olur mu? Dişleri de unutmayalım."

"Tamam."

Haneul ve Jungkook gittikten sonra bakışlarımı diğerlerine çevirdim. Hatta Taehyung'a desek daha doğru olur.

"Dinliyorum. Neden buradasın? Neden döndün Taehyung?"

Derin bir nefes aldı ve hafiften gülümsedi.

"Kızın olmuş. Beni bu kadar çabuk unuttuğunu düşünmemiştim."

Evet. Haenul'un kendi kızı olduğunu bilmiyordu. Diğerleri ve ben biliyorduk sadece. Öyle de olacak. Bunca zamandır yanımda hep diğerleri vardı. Doğum yaparken,Haneul'u büyütürken...

"Sanki sen unutamamışsın gibi konuşma. Beni sen terk ettin Taehyung. Benimle birlikte olmak için benimle oyun oynadın. Kalkıp da yüzüne gülmemi bekleme sakın."

"Bu şekilde davranmanı tabii ki de beklemiyorum. Bak Yerin. Tamam bir hata yaptım. Kabul ediyorum. O zamanlar aptalın tekiymişim. Senden gittikten sonra sana olan özlemim aşırı depreşti. Seni sevdiğimi anladım. Bağlandığımı... O yüzden geri döndüm. Senden şans istesem vermeyeceğini biliyorum. Bunu bilerek geri döndüm. Her şeye hazırlıklı geldim. Fakat ne olursa olsun Yerin. Tekrar biz olmamızı sağlayacağım. Seni ve aşkını tekrar geri kazanacağım. Kızının olması benim için hiç sorun değil. Ben ikinizi de sever korurum. Seni seviyorum."

Şaşkınca ona bakıyordum. Doğru muydu? Pişman mıydı gerçekten? Ne yapmalıyım? Bundan sonra hiç bir şey eskisi gibi olamaz Tae.... Ya da ben mi kendimi kandırıyorum?

Heyyoo..... Evet. Şimdi arkadaşlar bu bölümü zar zor yazdım. İlham denen illet gelmiyor bir türlü...

Bir konu daha var. Biliyorsunuz ki bu pazar günü YGS var. Bu benim ikinci denemem. O yüzden bölüm atamayabilirim. Aramızda ben haricinde sınava girecek olan varsa başarılar dilerim. Umarım iyi geçer. Siz de bana başarılar dileğin de iyi geçsin. Ben de dahil tm sınava girecekler için o gün bolca dua edin lütfen.

Eğer sınavım güzel geçerse ve bu bölüme +100 yorum gelirse EUNMİN kitabını yayınlayacağım. Hatta yeni bir YUKOOK kitabı yazdım. Onu da yayınlayacağım. Hadi göreyim canlarımı.

Sizi seviyorum.....