Gedwongen #VAKANTIEBOEK

36 - What's up sweety♡

Pov Davin

Samen met Jasper probeer ik onherkenbaar het gebouw binnen te lopen waar Emma zich bevind. Ik heb haar gemist.

"Ey Jasp, misschien is er nog wel een bitch voor jou?"

"Haha! Laten we eens goed rondsnuffelen, genoeg keus."

Duivels kijken we elkaar aan.

"Jasper, wapens in de aanslag, het is tijd om het een beetje te laten knallen hier."

Mijn hand stop ik in mijn broekzak en voel het koude metaal van mijn pistool verkoelen tegen mijn bloedhete hand.

"Davin geef me dekking, ik loop zo naar binnen en de hel barst los."

"Is prima man, ik dek je."

Met volle concentratie duwd Jasper de deur zachtjes open en het barst los. Met één kogel raakt hij een receptioniste vol in het hoofd. Lang leven de geluidsdemper van Jasper.

We sluipen richting onze volgende doelwitten als het alarm afgaat.

"Godverdomme Davin, wat nu!?"

"Sletjes mee nemen en weg wezen."

Met een rotvaart rennen we de trap af richting de deur, ik ben heus niet zo dom om niet te weten hoe dit gebouw in elkaar zit. Och, arme Emma, ik ben terug en zodra Josh beter is, ben je weer van hem. Maar tot die tijd, ben je van mij. Alleen van mij.

"Die verdomde deur zit op slot."

"Keys!"

Ik heb via bronnen een afdruk van de sleutels gekregen, die na laten maken en zo kunnen we hopelijk de deur openen.

Ik gooi de sleutels richting Jasper.

"Schiet op verdomme!"

De deur gaat langzaam open, té langzaam naae mijn doen.

Met een harde trap staat de deur wagenwijd open.

"Zoek haar!"

We rennen een gang in zoekend naar mijn prooi.

"DAVIN IK ZIE HAAR!"

"Oke bek dicht en ik grijp haar, wie is dat mens naar haar?"

"Mijn aanstaande hoertje."

Jasper likt lustvol zijn lippen.

"Injecties bij de hand!?"

"Hier."

Jasper geeft me het verdovinsmiddel en we snellen naar de meisjes toe. Door onze zwarte kledij en zonnebril, herkennen ze ons niet - hopelijk.

Zodra ik bij Emma ben druk ik haar zonder iets te zeggen tegen me aan en sleur haar mee. Ze probeert tegen te werken maar ze weet dondersgoed dat ze niet uit mijn greep zou kunnen komen.

Ik haal vlug de injectie tevoorschijn, prik de naald in een ader van haar arm en spuit hem leeg.

Sleep well princess

Ik zie Jasper het zelfde doen bij een ander meisje, het meisje die bij Emma stond volgensmij.

"Nu maken dat we wegkomen."

We rennen zo snel als we kunnen naar boven waar mensen staan.

Voordat ze kunnen schieten heeft jasper ze al beschoten.

We rennen langs de mensen heen en vliegen zowat de parkeerplaats op opweg naar de auto.

De meisjes gooien we in de kofferbak en stappen vervolgens in. Jasper drukt het gaspedaal in en we scheuren de straat uit.

"Aah, wat heb ik zin om hun reactie straks te zien als ze weer veilig bij ons zijn!"

Jasper en ik beginnen te lachen.

"What's up sweety!"

We gieren het uit.
Emma, wat heb ik zin in je. Nog heel even en je bent alweer van mij.