Διχασμένος (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 2) Now Completed

Ολόκληρο Μισό

Όπως είπα από εδώ και πέρα τα κεφαλαία είναι για τον Κρις αλλά για μια τελευταία φορά θα γράψω ποιανού είναι για να μην υπάρχει μπέρδεμα. Μετά δεν θα το κάνω οπότε να προσέχετε μην μπερδεύεστε. Επίσης συγνώμη αν δεν βάζω συχνά περιγραφές για το σώμα και όλα αυτά των χαρακτήρων αλλά μου αρέσει να το κάνω σταδιακά.

________________________ Κρις ______________________

"Αυτό δεν είναι καλό. Οι παλμοί του γίνονται πιο αργοί και έχει πέσει σχεδόν σε κώμα. Κάτι πρέπει να έπαθε".

"Δεν έπαθε αυτός κάτι, η Άρσα το έπαθε. Η καρδιά του εξαφανίστηκε και επέστρεψε πίσω απότομα. Η κωματώδης κατάσταση είναι μόνο το αποτέλεσμα, και θα γίνει ακόμα χειρότερα. Αν δεν καταφέρουμε να τον κάνουμε ολόκληρο μπορεί να ξυπνήσει σε λίγο αλλά θα πεθάνει μέσα στην μέρα. Χωρίς την ψυχή του δεν μπορεί να ανακτήσει την ισορροπία που πρέπει να έχει ως ο μαύρος λύκος. Και η ζωή του εξαρτάται από αυτήν την ισορροπία"...

Που βρίσκομαι; Ποιος είμαι; ποιοι είναι αυτοί που μιλάνε; Με ξέρουν; Εγώ τους ξέρω; Τόσες πολλές ερωτήσεις και καμιά απάντηση για να με καθησυχάσει. Τόσος πολύς πόνος που καλύπτει τα πάντα και δεν με αφήνει να ανοίξω καν τα μάτια μου. Και όμως μέσα σε όλο αυτό το σκοτάδι ένα μικρό ίχνος από φως βρισκόταν μπροστά μου. Αρκετό μόνο για να μπορέσω να δω το σώμα μου και να το κατευθύνω προς το φως, αρκετό για να μπορέσει μαϊμού δώσει ένα ίχνος ελπίδας και ζεστασιάς. Άπλωσα το χέρι μου προς αυτό και τη στιγμή που θα άγγιζα τον άυλο πυρήνα του το φως επεκτάθηκε και κάλυψε τα πάντα.

Άνοιξα τα μάτια μου και βρέθηκα σε ένα κρεβάτι με δύο γυναίκες δίπλα μου και έναν άντρα που θα νόμιζα ότι είχα γνωρίσει αλλά δεν θυμόμουν. Αμέσως με κοίταξαν με ελπίδα αλλά εγώ δεν μπορούσα παρά να ανταποδώσω με ένα βλέμμα δυσπιστίας και άγνοιας. Δεν τους θυμόμουν και αυτό ήταν επικίνδυνο.

"Ποιοι είστε εσείς";

"Δεν μας θυμάται. Πρέπει να έχασε προσωρινά την μνήμη που κανονικά θα του επέστρεφε όταν η Άρσα έγινε πάλι κομμάτι της. Άκουσε με. Σε λένε Κρις και βρίσκεσαι σε μεγάλο κίνδυνο. Πρέπει να βρεις τον νεαρό με το όνομα Ριξ, θα καταλάβεις τα υπόλοιπα μετά". Η γυναίκα με τα ξανθά μαλλιά είχε έρθει κοντά και είχε πιάσει το χέρι μου με σκοπό να με βοηθήσει να σηκωθώ.  Το άγγιγμα της ήταν οικείο αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι σχέση είχαμε.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και ξαφνικά ένιωσα μια έλξη προς το εξωτερικό του σπιτιού στο δάσος. Ήταν σαν να υπήρχε κάτι εκεί που με τραβούσε, κάτι το οποίο χρειαζόμουν αυτήν την στιγμή, ένα ένστικτο επιβίωσης είχε αρχίσει να ξυπνάει.