Chapter 3

320 12 5
                                    

Chapter 3

Natapos ang araw ko na feeling ko puro kahihiyan ang naranasan ko. At mararanasan ko! I am now lying on my bed pero naalala ko yung kalokohan ni Sir kanina. Yung introducing thingy…

*flashback*

“Ok class. Our first theme in the ‘New Found Friend’ is Getting to Know Each Other. You must write all things you’ll know about each other… blah blah blah.” Di ko na inintindi. Nakakatamad kaya pag di mo naman gusto kung sinong partner mo. -_____- pero yung partner ko…

Seryoso! Aba at nakikinig!

Atlast! Makakauwi na ko ng bahay. Hihi. Nakakamiss ang bahay naming ha, I missed my bed!

Naglalakad na kami ni Yumi papuntang parking lot ng biglang…

“DAZZLER!”

“AY PEKLAT!”  .\ /. Alam nyo na siguro kung sinong nanggulat sakin…

Pano naman akong hindi magugulat e ang tahimmik ni Yumi kasi nagtetext tapos kakaunti na lang ang tao ditto kasi nasa may parking lot na kami tapos may bigla na lang hahawak sa balikat ko tapos sisigaw ng “DAZZLER!” na pinakaayaw kong marinig. Kung di nga naman sya kalahating askal! Hanggang parking lot ba naman?!

“HUH???! Sa gwapo kong to?!!!! HAHAHAHAHA! Tinawag mo kong peklat!??? HAHAHAHA.” Tapos nilapit nya yung mukha nya sakin… Mga 4 inches na lang siguro…

“Gusto mo bang Makita kung may peklat ako?” ang swabe ng boses nya… nakakalasing yung hininga nya…

WWWWAAAAAAHHHHHHHH!!!! Ano ba yung pinagsasabi ko. It gives shivers all over my body.

*breath in*  -___- patience

-____-   patience  (same pwesto pa rin kami)

.\ /. Argh! Di ko na kaya! Nakakabuset!!!

*TUGSH*

Gusto nyo malaman yung ginawa ko? Uhmmm…

Binalatan ko sya ng buhay pero bago yung, kwinelyuhan ko muna tapos hinugot ko yung dila nya saka ko dinukot yung mata nya… HAHAHAHA! Yeboy…

Kaso di ko ginawa kaya sa isip ko na lang sya pinagpapatay. Ang ginawa ko lanag talaga ay… sinipa ko yung tuhod nya…

Kaya hop sya ng hop dyan ngayon. Buti nga sayo! :P

I glared at him tapos tinalikuran ko na sya. Para kong nanalo sa lotto. First time ko yata ngumiti ngayon araw! HAHAHA.

“Teka Honey!” sigaw nya sakin. Honey ka dyan. Kapal mo a. di mo ko pwede tawagin nun. Feeling ko couple kita e. Ewan ko ba kasi sa parents ko bakit ako pinangalanan ng HONEY! Hmp! Di man lang nya pinatagalyung kasiyahan ko. Ampupu. Nagroll eyes na lang ako. Parang ganito oh… @.@

Diretso lang kami sa paglakad habang yung isa dun sumusunod samin habang nakahaw dun sa tuhod nya. Na – sprain na yata. Hanggang sa mafeel kong katabi ko na sya… roll eyes ulit ako… @.@

“Grabe ka naman sumipa! Kalahating kabayo k aba? Ang lakas e at saka ang sakit sakit. May sasabihin lang naman ako e...” naging sweet pa yung boses nya sa huli nyang sinabi. Psh. Di mo ko makukuha sa ganyan mo.

“Ano ba yun?” I asked him pero di pa rin ako sa kanya nakatingin. Ang cool ko. HAHA!

“Di ba may assignment tayo sa English? Anong plano mo?” tanong nya sakin.

“Ikaw na lang ang gumawa! Kaya mo na yan.” I answered.

“OK!” O_O pumayag?

“pero may kapalit to.” Sabi nya pa ulit. Yeah whatever. Kapalit lang pal----

In His ControlDonde viven las historias. Descúbrelo ahora