25.Bölüm- Yolculuk

En başından başla
                                    

Çok mantıklı açıklamalar buluyordu ya da gerçekten öyleydi. Neden kuruntu yapıyordum ki?

"Ne oluyor Derin?"

Yok bir şey. Anneme yardım edeyim diyorum.

Akşama kadar evi temizledik, topladık. Çok yoruldum. Ara sıra annemin olmadığı zamanlar Hesim ışık hızı ile yaptı işleri.  Annem de şaşırdı tabii görünce.

Diz üstü bilgisayarımı ve kablosuz internetimi de çantama koydum. Kulaklıklarımı şarj aletlerimi her şeyi koydum. Tableti de şarja koydum. Arabada uğraşırdım.

Akşam olunca çok yorulduğumuz için erken yattım.
Sabah da erken kalkacaktık zaten.

Sabah annem uyandırdı beni. Babam ile beraber valizleri arabaya koymuşlar. Annem kullanacaktı arabayı.

Yağız arkada oturacaktı bende annemin yanında önde oturacaktım.

Tabletimi Yağız aldı oynamak için. Bende itiraz etmedim. 
Telefonla ilgilenebilirdim.

Babam bize veda etti annemde arabayı çalıştırdı. 

İzmir'i severdim fakat şu an hayatım değişikti ve hayatımın değişikliğini olduğum yerde seviyordum.  Mekan değişikliğine gerek yoktu çünkü birilerinin beni kısıtlama korkusu vardı. Evdeyken Hesim ile dilediğim gibi konuşuyordum.
'Orada da olur. Unutma biz düşüncelerinde tanıştık seninle.'

Tabii öyle fakat huzursuz oldum bir an için.

'Olma.'

Kulaklığı kulağıma taktım annem şüphelemesin diye ama şarkı açmadım.

Bana bir şeyler anlatsana.

'Ne gibi şeyler?'

Anlat işte. Bilmediğim şeyler mesela. Evrendeki tüm varlıklarla iletişime geçebiliyor musun?

'Evet. Ama bu pek tercihim değil.'

Gözlerimi kapatıp başımı yana düşürdüm.

"Derin iyi misin kızım?"

"Ha iyiyim anne sadece biraz uykum geldi rahat bir konum bulmaya çalışıyorum."

Başımı cama yasladığımda Dünya'nın ne kadar garip olduğunu evrenin ne kadar mükemmel yaratıldığını düşündüm. 

Aslında birden çok istediğim şey vardı. Ama aklıma gelemiyordu. Uzaya bile çıkmıştım onunla... Daha ne isteyebilirdim ki?

'Zihninin derinliklerindeki çocukluk hayallerini çıkar ortaya.'

Biraz düşündüm.  Çocukken hep geçmişe gidebilmek istemiştim.

'Bunun için bedenine ihtiyacım var. Annen yanındayken bunu gerçekleştiremeyiz. İzmir'e varınca tek kaldığın bir zaman yaparız.'

Biraz daha düşündüm.

Hesim uzun yolculukları severim fakat annem yanımdayken düşüncelerimde kısıtlandığımı hissediyorum. Annemin bir şeyleri çakmasını sağlamadan arabayı yönlendirebilir misin?

'Hay hay. Fakat annenin zihni ile ufak oynamamız lazım.'

Bu çok mükemmel bir şey değil miydi?

Ama bir dakika sen benimle kan bağı olan kişilerin zihnine giremiyorsun ki.

'O zaman bana yardım edeceksin.'

HESİM "Hayalet Sesim"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin