خاطره هاش لبخند رو روي لباش ميارن...
خوش به حالش از اون روزاي سخت فقط خوبيارو نگه داشته،گاهي اون بدا هم از اون پشتا يه چشمك ميزنن اما با لبخندش كورشون ميكنه:')
از زماني ميگه كه دوربينش رو دزديدن،اما اونجاش رو نميگه كه اون دزد بهترين دوستش بود...
از زماني ميگه كه رو در و ديوارها نقاشي ميكشيد،اما اونجاش رو نميگه كه رو ديواراي جنگ زده ميكشيدن تا شعاراي عراقيا رو كاور كنن....
خاطره ها زيادن،مهم اينه كه تو چطوري تعريفشون كني،چطوري به ياد بياريشون و در موردشون قصه ببافي...
اين خودتي كه به بقيه درونت رو نشون ميدي...
خاطره هاي بدت رو بپيچون و اونجاش رو تعريف كن كه خنديدي...
حتي اگر فقط يه لبخند بوده باشه :)
