SOMEONE POV'S
"anung ginagawa mo dito?" Tanong ko sa Babaeng kakapasok lang ng Opisina ko.
"Dinadalaw ang anak ko." Sabi nito at umupo sa pang visitor na upuan. Mukhang kalmante ang bawat galaw nito.
Biglang akong napatawa sa kanyang galawan paanu pa pa siya nakakaharap ng ganito. Saan siya kumukuha ng kapal ng Mukha.
"Kampante ka ata." Sabi ko rito na parang walang narinig
"Hanggang kelan ka haharangbsa lahat ng desisyon ko?" Tanong niya sakin.
"I dont know,as long as I can." I answered.
"Stop this ,ayaw kong mapahamak ka." Sabi nito sakin..
"Fuck!!! Can you stop pretending that you care about me!!" Sigaw ko rito halos pandirian ko ang pagbabalat kayo niya
"I realy know you.( smirked ) kaya nakapatataka na nandito ka?" Sabi ko dito .
Tumawa ito ng malakas at walang katapusan . nababaliw na ata ang babaeng to.
"ok na sana ang lahat, pero nakialam ka." Sabi nito sakin.
"Hindi alam to ni Syvione, ipapaalam ko to kapag bumalik na ang ala ala niya." Sabi ko rito . "now Can you just leave in my Office ."
At tumayo ito na umalis na parang inis na inis . Kung nuon napapaikot niya kaming magkakapatid. Ibahin niya ako hindi ako ganun karanga para magpapaniwala sa mga Hayop na gaya niya ..
KENNY POV'S
Kakababa lang namin ng Kotse nang agad kaming salubungin ni Syvianne na halos hindi mapuknat ang ngit sa labi.
Lumapit naman dito si Syvione upang buhatin at halikan.
"I miss you Princess." Sabi nito kay Syvianne.
Ang ganda nilang pagmasdan kung hindi mo alam na ampun to ni Syvione ay baka iisipin mong tunay niyang anak to dahil halos may pagkakagawig din sila...
Bigla kong naisip si Syvianne ang anak ko nanamatay ,ganito narin sana kalake anf anak namin kung nabubuhay lang ito. Kaya lang sa kasawiang palad huling haplos at yakap ko na pala sakanya yung mga oras na yun..
Kung alam ko lang na mangyayare yun san hindi ko nalang siya binitawan at hindi ako natulog. Napakasakit mawalay sa anak anu pa kaya ang mamatayan ng anak..
"Hey!" Agaw pansin sakin ni Syvione dahilan para mapatingin din ako sa kanila.
Si Princess na nakangiti ay halis nakatulala at parang nagtatanung ang tingin niya.
Dun ko lang namalayan na basa na pala ang mukha ko ng luha. Wow ganito naba ako kamanhid para hindi ko maramdamdaman na umiiyak ako. Sabagay walang wala pa tong luha na ito sa iniyak ko sa loob ng 5 years.
Masakit lang talaga para sakin ang mawalan ng anak at hindi ko masisisi ang sarili ko na malungkot.
"Im sorry." Hinge kong paumanhin sa mga ito at agad kong pinunasan ang luha ko .
Ibinaba ni Syvione si Princess at nag aalalang lumapit sakin.
"Are you ok ?" Tanung nito sakin na sinabayan pa ng lunok.
"Oo naman ok ako ." ngumiti ako diti ng pilit kahit ang totoo vakas parin sa mukha ko ang lungkot.
Lumapit ako kay Princess at umupo para magpantay ang tingin namin. Hinawi ko ang kanyang buhok papunta sa likod nuya napakahaba pala ng buhok niya na bumagay sakanya.
