Taken

>> Hoofdstuk 8 <<

#Flashback#

Ik doe de voordeur open en zet mijn rugtas in de gang neer. Ik loop daar de kamer en zie daar niemand. Ik loop maar de trap en roep naar boven " Mam Pap ik ben thuis" ik hoor geschreeuw boven en ik zucht " het is weer zover " zeg ik zachtjes. Ik loop naar de keuken en pak een glas en vul die met cola. Ik ga op de bank zitten en zet de tv aan. Op de tv staat Discovery Channel aan met het programma Dual Survival, mijn favo programma. Ik neem een slok van mijn drinken wanneer er iemand heel hardt van de trap komt lopen. Ik sta op en kijk mijn vader aan " wat is er pap" " jouw MOEDER heeft een andere man gevonden " ik kijk hem geschrokken aan en schud dan van nee " nee pap dat zou mam nooit doen dat weet jij ook mam is niet zo " " toch wel ik heb het zelf gezien " achter mijn vader komt mijn moeder met tranen in haar ogen de trap aflopen. Ik kijk haar aan met een vragende blik. Ze schud nee en loopt verder de trap af achter mijn vader aan die ondertussen de woonkamer is ingelopen. Ik loop achter mijn moeder aan " schat ik kan er niks aan doen ik wilde het je al zeggen maar ik wist niet hoe" " ik hoef niks meer van jou te horen ik wil zelfs niks meer met jou te maken hebben" " maar ik hou van je " mijn vader grijpt met zijn handen naar zijn haar en loopt rondjes door de kamer totdat hij ineens stil staat en naar een kastje loopt. Hij begint er tegen aan te trappen en slaan. Mijn moeder gilt dat hij moet stoppen maar hij gaat gewoon door. Ik ren op mijn vader af  " pap stop alsjeblieft je weet niet wat je doet straks bezeer je je nog" ik pak zijn arm vast en met dat ik dat doe draait hij zich om en slaat mij met vlakke hand in mijn gezicht. Ik deins achteruit en ga met mijn hand naar mijn gezicht waar mijn vader me heeft geslagen. Ik kijk mijn vader geschrokken aan en er lopen tranen van woede over mijn wang. Ik loop op mijn vader af en pak hem nu weer bij zijn arm, hij wilt mij weer slaan maar ik ontwijk hem, meteen sla ik hem in zijn maag " het is genoeg geweest ga weg" ik ga voor het kastje staan en kijk mijn vader uitdagend aan " als je nog bij dat kastje wilt komen moet je eerst voorbij mij" mijn vader kijkt mij aan en loop dan boos weg. Ik hoor de voordeur dichtslaan en wanneer ik zeker weet dat hij weg is loop ik naar mijn moeder toe. Ik knuffel haar en samen huilen we uit.

Einde Flashback

Ik voel een hand op mijn schouder, ik schrik en draai me om, ik kijk recht in Jake zijn ogen. Ik merk opeens dat ik nog steeds tranen over mijn wangen heb lopen. Ik veeg ze snel weg maar het is al te laat Jake heeft het gezien. Hij omhelst mij en ik omhels hem terug, na ongeveer een minuut onderbreek ik de knuffel en kijk hem dankbaar aan. Ik loop naar de deur en ga buiten op het bankje zitten, ik geniet van de zon op mijn gezicht en doe mijn ogen dicht, ik adem de boslucht diep in. Na ongeveer een minuut sta ik op en loop weer naar binnen. Wanneer ik binnen ben zie ik dat Jake op de bank zit en hij kijkt naar mij wanneer hij merkt dat ik weer binnen ben " gaat het weer een beetje " " ja, dank je " " ik wil zo even een stukje gaan lopen, heb je zin om mee te gaan " ik knik en loop naar mijn jas, ik doe hem aan en loop weer naar de woonkamer
" zullen we anders nu gaan " vraag ik vrolijk aan hem " ja das goed, ik moet nog even iets pakken ik ben zo terug " hij staat op en loopt naar de keuken. Ik loop alvast naar buiten, na ongeveer 10 minuten te hebben gewacht komt hij naar buiten, ik kijk hem aan " hehe eindelijk ben je er " " sorry ik moest nog even eten en drinken voor onderweg inpakken " ik wacht nog even totdat hij naast me loopt en ik zie dan pas dat hij een rugzak op zijn rug heeft. We lopen net een anderhalf uur wanneer hij ineens stil staat, ik kijk hem verbaast aan " nu al moe " " nee eventjes pauze, het is heel belangrijk dat je goed eet en drinkt " ik zie daar wel wat in en ik ga bij hem staan. Hij geeft mij een flesje water en een muesli reep, ik maak het flesje open en neem er een par grote slokken van, daarna maak ik mijn muesli reep open en eet hem rustig op. Ik heb net de laatste hap doorgeslikt wanneer hij vraagt of we weer kunnen gaan lopen. Ik knik en neem nog even snel een slok water, ik geef het flesje terug en dan lopen we verder. Na nog ongeveer een anderhalf uur te hebben gelopen komen we bij een grote open plek. Ik stop met lopen en kijk naar Jake die iets in zijn rugzak aan het zoeken is, ik loop naar het midden van de open plek en kijk om me heen, er is een klein watervalletje met een riviertje er onder. Ik wil me omdraaien wanneer ik iets voor mijn ogen voel, ik schrik me kapot en wil het van mijn ogen afhalen maar het wordt vastgehouden " Jake what the frick doe je " " rustig ik heb een verassing" ik kalmeer weer, na een halfuur ben ik het beu en doe ik mijn blinddoek af. Ik schrik zo erg van wat ik zie dat ik achter over val. Ik kijk met grote ogen naar: Casper, Chase, Alex, Jake & Max. Ik sta op en ren van waar we zijn gekomen, ik hoor al snel iedereen achter mij aanrennen. Ik heb zoveel adrenaline in mijn lichaam dat ik niet eens meer normaal kan denken. Ik kijk achter mij en zie dat Casper en Chase mij op de hielen zitten. Ik ga nog sneller lopen wanneer ik een harde knal hoor, een seconde later voel ik een ondraaglijke pijn in mijn linker arm. Ik wil gillen maar er komt geen geluid uit mijn keel, ik grijp met mijn rechterhand mijn linkerarm vast en ren verder. Achter mij hoor ik gevloek en nog een paar knallen, geen van de kogels raken mij. Ik kijk nog een keer achter mij en ik zie dat ik een voorsprong heb, ik kijk weer voor mij en loop super hard tegen een laaghangende tak aan met mijn hoofd. Ik val recht achter over, alles draait, achter mij hoor ik de jongens dichter en dichterbij komen. Ik rol op mijn buik en wil opstaan wanneer ik weer een knal hoor, deze keer komt hij in mijn been, ik grijp naar mijn been en gil het uit van de pijn. Ik kijk op en kijk recht in de ogen van Casper. Ik kijk hem smekend aan "a-alsjeblieft doe me geen pijn" hij kijkt mij zonder medelijden aan " je hebt pech schoonheid, als je niet was weggerend dan deed ik je nu niets" nadat hij die zin heeft gezegd richt hij zijn geweer op mijn hoofd. Ik knijp mijn ogen dicht bang voor wat er komen gaat maar er gebeurt niks. Ik doe mijn ogen weer open en ik zie dat Casper met Max praat, hij geeft het geweer aan Max en die komt op mij aflopen " Max alsjeblieft" huil ik. Hij draait het geweer om, met de loop naar hem en slaat mij dan met de achterkant van het geweer op mijn hoofd " sorry" zegt hij. Ik val op de grond en alles wordt zwart.

}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~{

Heey, ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden.
Vergeet niet te stemmen en reageren.
Heb je vragen aan de iemand uit het boek dan kan je die hier onder stellen.
Als je vragen aan mij hebt mag dat natuurlijk ook🤗

Laura:
Max:
Chase:
Casper:
Jake:
Alex:

Ik zou het ook erg fijn vinden als jullie tips geven of spelfouten verbeteren/aangeven, dat helpt mij beter te schrijven😊
In dit hoofdstuk zitten ruim 3000 woorden.
Om precies te zijn 3015 woorden.