16

2.6K 114 18
                                    

Arkadaşlar kitap yavaş yavaş sona yaklaşıyor. Size bir sorum var.  Bu kitap bitince kafamda devamı nasıl olur diye kafamda kurdum da sizce ÜVEY KARDEŞİM in ikinci kitabını da yazsam mı? Yazmasam mı? Yorumlara yazın lütfen...

İş iyice içinden çıkılmaz bir hale geliyordu. Odaya annem ani bir şekilde girdiğinde ikimizde anneme bakıyorduk. Annem Gizeme yaklaşarak;

Sen neden bana yalan söyledin?

Allahım şimdi yandık. Annem kesin sormuştu.

Ne n ne yalanı Melis abla?

Bana oynama Gizem. Egeyle konuştum. Biz sevgili değiliz dedi. Senin sevgilin kim?

Dediğinde Gizem cevap veremedi. Gizem ve annem dakikalarca birbirlerine baktılar annem yataktan yavaşça kalkıp bana döndü uyuşuk bir şekilde. Yaklaşarak konuştu;

Efsane sakın düşündüğümgibi bir şey yok de annecim. Yok dimi.

Anne.

Efsane yok böyle bir şey dimi.

Annemin bağırışı yerimden biraz geri gitmeme beden oldu. Hemen cevap verdim.

Evet var. Anne sviyorum ben Gizemi o da ben...

Şakk şakk....✋✋👊✋😭

Annemin bana iki tane tokat çakmasıyla ona kara gözlerle baktım. Odadan ağlayarak çıktığında Gizem de yüzünü elleriyle saklayarak ağlıyordu. Hemen dolabına giderek. Sırt çantasına lazım olabilecek bir kaç elbisesini koydum.

Ne yapıyorsun Efsane?

Sorduğu sorulara cevap vermeden odadan çıkarak odama doğru giderek bende bana lazım olacak kıyafet ve bir kaç eşya aldım. Ve tabi ki kardeşimin fotoğrafını da. Odadan çıkarakGizemin odasına girerek sırt çantasını alarak Gizemi de omzuma alarak odadan çıktım.

Efsane ne yapıyorsun delirdin mi sen? Efsane indir beni!

Onu dinlemeden evden çıktım ve arabama doğru ilerledim. Gaza basarak bir bankanın önünde durarak arabadan indim ve kredi kartlarının içlerindeki bütün paraları çekerek çöp kutusuna attım. Nakit paraları ceketimin iç cebine koyarak arabaya bindim. Gizemin söylediği sözlerle yerimde durdum.

Efsane beni eve götür!

Ne?

Duydun. Bu yaptığımız hiç doğru değil! Gel beni dinle hadi eve gidelim aşkım lütfen.

Hayır! Gizem gidiyoruz.

Arabayı sürmeye devam ederek bir otelin önünde durduk. Otele girerek resepsiyondan oda almak için girdiğimizde iki polis;

Kusura bakmayın giremezsiniz.

Neden?

Emirler böyle.

Kim veriyor bu emiri.

Kusura bakmayın çıkar mısınız?

Gizemi kucağıma alıp polislere ters ters bakarak arabaya bindik ve başka bir otele girdiğimizde yine aynı durumu yaşadık. Aynı soruyu sorduğumda ise şu cevabı aldım.

Annenizin talimatı.

Tahmin etmeliydim. Arabaya binerek bekledik. Gizemin telefonu çaldığında ona baktım. Telefonu açmış konuşuyordu?

GİZEM' DEN

Emre! Allahım. Seni ne zamandan beri arıyorum neden açmıyorsun?

Gizem özür dilerim.

Hayır senin suçun değil.

Onun suçu!

Diye karşılık verdi Efsane.

Sen nerdesin?

Ben yani biz Efsaneyle kaçtık.

Ne? Neden?

Biz sevgiliyiz. Öğrendiler.

Eyvah. Ee o zaman bana gelin. Efsane kabul ederse.

Eder eder.

Sen adresi mesaj at geliriz.

Telefonu kapattıktan sonra Efsaneye döndüm.

Ben o adamın evine gitmem! O kadar...






ÜVEY KARDEŞİMWhere stories live. Discover now