Asil Bulanık

15/ Büyü Kitabı

Violett, "Bilmiyorum." Dedi.

"Ben onlara sarıldıysam da, seslerini duyduysam da ya da onları öptüysem de hatırlayamıyorum Violett. Ve en çok canımı yakan da bu. Onların gerçek yüzlerini bile hatırlayamıyorum. Onlardan bana geriye kalan şeyler, sadece fotoğraflar."

Violett, sıkıntıyla iç çekti ve elini Remus'un yanağına koydu. "Annene daha çok benziyorsun, Remus. Ama gözlerini babandan almışsın."

Remus, gülümseyerek Violett'a baktı. Elini tutup, dudaklarına götürdü ve öptü. Violett da gülümseyerek onu izliyordu.

"Evet, Remus Lupin. Şimdi gelelim esas konuya... Anlat bakalım, baban neden size ev yasağı verdi?"

Remus, yüzündeki gülümsemeyi silmeden "Ah, Viol, önemli bir şey değil." Diyerek geçiştirmeye çalıştı ama Violett ona kaşlarını çatarak baktı.

"Hemen anlatmanı bekliyorum."

Remus, gözlerini devirip Violett'ı kendisine çekti ve anlatmaya başladı.

***

"Sana inanamıyorum Remus!" Diye bağırdı Violett. Remus'un yanından kalkmış, ayağa dikilmişti.

Remus da o kalkınca ayağa kalktı. "Bak Violett, lütfen beni bir kere-"

"Seni dinlemeyeceğim!" Dedi. "Şu an beni hayal kırıklığına uğrattın! İkinci kere!"

Remus, Violett'ı bir kere daha hayal kırıklığına uğratmıştı. Bundan öncesinde Rose Weasley'e umut verip, kendisi ile çıktığını öğrenmişti. Rose, okula ilk geldiğinde Remus ile Violett'ı gördüğünde o kadar çok ağlamıştı ki, Violett Remus'a bir tokat atıp "Beni hayal kırıklığına uğrattın Remus!" Demişti.

Ama bilmiyordu ki, Remus onu ilk gördüğünde aşık olmuştu. Rose'u seviyordu ama bu sevgi onun için arkadaşlıktan öteye gitmemişti. Rose ise Remus'a hayrandı. Ama okula başladıktan sonra Rose da bunu zor da olsa anlamış ve önüne bakmıştı.

"Violett, sana yalvarıyorum." Dedi Remus. "Mantıklı düşünemiyordum ve istediğim tek şey bir an olsun ailemin intikamını almaktı. Babamı öldüren adam hâlâ daha Azkaban'da, ölmedi. Annemi öldüren kadın ise öldü ama kocası hâlâ daha okulda ve elini kolunu sallayarak dolaşıyor. Bunu sende biliyorsun."

Rodolphus Lastrange, karısının Remus Teddy Lupin'in annesi Dora Lupin'i öldürdüğünü biliyordu. Bu yüzden Remus'un dersine girdiği her süre, Remus'un titreyen asasını fark ediyor ve ona hiç bakmıyordu. Çünkü aynı duyguyu ne zaman bir Weasley ya da Potter görse kendisi de yaşıyordu.

Karısını öldüren kişi Molly Weasley'di. Ama bunu tek başına yapmamıştı. Arthur Weasley ve Ginny Weasley de ona yardım etmişti.

Rodolphus hapisteyken Molly ve Arthur çiftinin öldüğünü öğrenmişti. Bir intikam yemini etmişti. O zaman geriye diğer Weasleyler ve Potter kalırdı.

Remus, Violett'ı kollarından tuttu. "Nefsime yenik düştüm. Malfoy'un ailesinin ölüm yiyen olduğunu sende biliyorsun. Belki ona zarar verirsem içimdeki o zehir söner diye düşündüm."

"Peki gerçekten o çocuk ağır bir şekilde yaralansaydı kendini iyi hissedecek miydin?"

"Hayır." Dedi Remus. "Yemin ederim hayır."