Forever Yours

Chapter 8

"A reader lives a thousand lives before he dies. The man who never reads, lives only one."

~George rr Martin.

-

Chapter 8: Fresh Eyes.

"What the hell? Why are you here?"

Magsasalita sana siya nang na-unahan siya ni Manang Kelly.

"Ah, hija inimbita ko kasi si Godwin dito para may kasabay kang tumulak sa paaralan." Pag explain ni manang saakin.

I look at her. "Bakit? Where's manong Remus, by the way?" I asked.

The heck. Matapos ang nangyari kahapon, ngayon tatanggapin ko siya? May payakap-yakap pa yung gaga na 'yon sakanya tapos pupunta siya dito para sabayan akong pumasok sa school? Bobo ba siya? Lalaki ang issue 'non! He should think what might happen if sabay kaming lalabas sa sasakyan. That's crazy!

He should think what might people think! Especially, Natasha...

"Si Remus kasi ang nagmaneho sa sasakyan ng mommy at daddy mo." Manang Kelly, explained.

Hay.. Hindi ko lang man nakausap or nakasabay kumain si mommy at daddy.

Kumunot ang aking noo. "Bakit si mang Remus, eh nanjan naman si kuya Anton at kuya Lucho. 'Tsaka ang dami naman ng drivers natin bakit kailangan ko pang sumabay kay Godwin?" I asked.

Napatingin ako kay Godwin na ngayon ay nakatingin lamang samin... I mean sakin. Well, duh!

"'Tsaka, san ba pumupunta sila mommy at bakit palagi ko nalang silang hindi nadadatnan dito kinaumagahan?" Dagdag ko.

"Palagi kasi silang tinatawagan ng sekretarya ng mommy mo. May naging problema sa kompanya, 'tsaka ang mommy at daddy mo na sa Cebu ngayon." Giit niya.

Narinig kong tumikhim si Godwin sa may gilid ko.

Napatingin naman kaming dalawa ni manang Kelly sa kanya.

Pero bago ako makapagsalita ay may biglang tumunog. Shoot!

Tumawa naman silang dalawa dahil sa narinig. "Naku, mabuti pa't mag agahan muna tayo. Gutom na yata yang mga dragon mo sa 'tyan.." Sabi ni manang saakin. Tsk!

Pumunta na si Manang Kelly sa kitchen para daw ihanda ang kubyertos na gagamitin at para ma-ihain na ang pagkain.

I send death glares to Godwin. Hindi parin kasi siya tumitigil sa kakatawa. Psh!

"What?" Painosenteng sabi niya saakin nang napansin niyang malalim ang titig ko sakanya.

"Damn you!" I curse at him.

Nakita kong unti-unting napalitan ang  tawa 'nya ng hindi ko maipaliwanag pero para siyang galit na naiinis??

"Where did you get that word?" He said in a calm but cold voice.

What the hell, happen to you?

"P-pake mo b-ba?" Shit. I stuttered.

"You should stop your cursing on me, baby." He said while staring at me with... Damn grin on his lips! Dammit!

"Heh!" Sita ko sakanya.

Tumawa lang siya at nagsalita ulit. "I'm serious. You should stop cursing. It don't suit on your kissable lips." Right now, bumababa yung tingin niya sa labi ko.

Umawang ang bibig ko. Gusto kong magsalita pero parang may pumipigil sa dila ko. I'm... Well, kinda speechless I guess?

I heard him curse. Like he's in trouble. Bumuntong hininga siya at mariin na pumikit.