KALP MAHZENİ DİLAN #Wattys2023

🔻BÖLÜM 17🔺

Karanlığa hapis olduğunuzu zannettiğiniz anda UMUT fısıldar 'VAZGEÇME..!'

🍂GİDİŞ🍂

Günler birbirini kovalıyor, zaman denilen kavram geçtikçe insanlardan bir şeyler alıyor gidiyordu.

Çiftlikte geçen dört günün ardından konağa dönmüşlerdi. Rozalin'in yüzünde gülümsemesi açarken, gözlerindeki farklı bir hüznün anlamını kimse çözememişti. Yeni bir sabaha uyanmışlar günün neyi getireceğinden habersizce hepsi sohbet ederken Helin'in kızı Raperin'i emzirdiği anda aklına gelen ile Dilan'a bakıp konuştu.

"Kıze Dilan, iki bebek gelecektir isimleri ne olacak?" Dediğinde Dilan omuz silkip; "Bilmem Rişo ağamın ismi olur herhalde." Dediğinde gönlünde başka isimler koymak geçse de bunu dile dökememişti.

Dilan'ın sözleriyle Helin ve Berfin yüzünü buruşturmuştu.

"O ne öyle? Evde Adar'lar, Camer'ler zaten var birde Rışo'mu olacak." Diyen Helin ile Dilan gülmüştü. O esnada Rozalin elindeki çayları dağıtmaya başladığında; "Ohh gelin hanımlara bakın siz! Biri bebek emzirir biri hamile diye kalkmaz! Hadi onları anladık dokunulmazlıkları varda sen neye kalkmazsın Berfin hanım?" Diye sordu Rozalin tek kaşını kaldırıp yengesine çayı verirken.

"Anam bana ne gerek var? Sen varsın ya işte. Hem ben yorgunum elleşme bana." Diye bıyık altından gülüp Rozalin'in uzattığı çayı alıp içti Berfin. Berfin'in sözleriyle alayla kaşları havaya kalkmıştı Rozalin'in. Kardeşinin yanına oturup yengesine kıstığı gözleriyle bakarken aklına gelen ile dudakların da şeytani bir kıvrılma olmuş, kıstığı gözlerinde alay kırıntılarıyla bir bakış atmış, elindeki çayı dudaklarına götürüp keyifle bir yudum alırken; "Ah elbet yorgun olursun yengecim. Gece sabaha kadar 'Çetin! Çetin!' Diye inliyordun. Merak etme elleşmemde ilişmemede sana, benden önce elleşmiş sana ağabeyim zaten."

Rozalin'in arsız sözleriyle Helin büyük bir kahkaha koparırken, Dilan ile Rojda gizli gizli gülüyordu. Tek bir kişi hariç! Berfin kırmızının en güzel tonuna bürünmüştü. Zilli kızın dedikleri ile yerin dibine girerken bir yandan da sinirlenmişti. Bu kız yüzünden bir gün sinirden utançtan öleceğini düşünüyordu. Berfin gözlerini kısıp tek kaşını kaldırmış zaferle sırıtan Rozalin' e bir bakış attı. Rozalin'in göz kırpması ile iyice deliren Berfin sırtına aldığı yastığı hırsla eline alıp Rozalin'e atarken; "Boynun kopmasın Rozalin! Gözü çıkmayasıca! Nasıl konuşuyor! Vallaha mahremim kalmadı bu kız yüzünden!" Diye olduğu yerde tepinirken Rozalin büyük bir kahkaha koparmış ve "Anacım ben mi diyorum size mahreminizi bana duyurun diye?" Dediğinde Berfin bu arsız kızın sözlerine daha fazla dayanamayıp ayaklanınca Rozalin yerinden hızla fırlayıp kalkmıştı. Biliyordu ki yengesi onu yakalarsa o meşhur dillere destan olmuş tahta kaşığını eline alıp bir güzel kafasında kırardı. Rozalin kıkırtıyla kaçarken Berfin bir elini beline atmış duruyordu. Allah yukarda Berfin ne kadar kızsa da eski Rozalin'in bir anda çıka gelmesine hem sevinmiş hem şaşırmıştı.

"Görüyor musun yaptığını? Kaçıp gitti gebermeyesice." Diye söylendi Berfin gözden kaybolan kızın arkasından bakarken.

"Aman Berfin boş ver. Suskun olacağına böyle olması daha iyidir." Dedi Berfin'in sözlerine karşın kızının saçlarını yavaşça okşayan Helin.

"Vallaha bir haller var Rozalin'de ama anlamış değilim." dedi bu sefer yerinden kalkan Rojda.

"Karışmayın kıza... Yavaş yavaş ayağa kalkacak. " Dedi Helin hüzünle. Biliyordu ki aileden görülen acının en büyük acı olduğunu. Babasının erkek evlat sevdası ile bu yaşına gelmiş acısını öfkesini sert duvarlarla örmüş üzerine ise yıkılmaz bir zırh geçirmişti. Sivri dilli sevilmeyen biri olmuş tanınmıştı. Lakin bu davranışları canının acımaması için kuşanılmış bir zırhtan ibaretti. Gerçek yüzünü ilk teyzesi Hawar hatun görmüştü. Ardından zaman geçip ona verdiği hediyeler ile gerçek yüzünü birçok kişi görse de kalkanları her an giyilmeye hazırdı. Asla kendini bırakmamıştı Helin. Sürekli her şeye hazırlıklı olmak için kendini zorlamıştı. Şimdi ise aynı işlemi Rozalin'in yaptığını düşünüyor ve bu yüzden genç kızın üstüne gitmiyordu. Helin'in sözleri işe herkes iç çekmişti. Rozalin ise merdivenlerden mutfağa tekrar indiğinde Berzan'ın evden çıkacağını görünce yüzünde buruk bir tebessüm olurken gözleri dolmuştu. Berzan sanki kendine bakılan bakışları hissetmiş olacak ki omzunun üstünden genç kıza baktı yüzünde buruk bir tebessüm, gözlerinde hüzün ile. İkisi birbirine bakarken Rozalin, genç adamın elindeki gül fidesini görünce dudakları usulca kıvrıldı acı ile. O esnada yanına gelen kardeşinin konuşması ile bakışlarını Rojda'ya çevirdi.