BÖLÜM 16

5.4K 282 72
                                    

MEDYA GÜNEY VE SERA NIN GIYDIKLERI

"Bizans seni görse kahpeliğinden utanır"

{EDIZ'DEN}

"Sera evde ne oldu abicim kuzey neden pat diye çıkıp bu hale geldi"

Sorduğum soru üzerine sera kocaman gözlerle bana baktı gözlerinde pişmanlık ve korku vardı onu buraya getirmemeliydim

"Şey abi bir şey olmadı yani ben ona sadece şeyi anlattım güne-" diyip hemen duraksadı ve ardından tekrar

"Lisa ile güne nasıl başladığımızi ve neler yaptığımızı anlattım" dedi telaşlı bir sesle muhtemelen korktuğu için böyle oldu acaba kuzey neden bu hale geldi sera ya cevap vermeden konuyu kapattım

Eve vardığımızda kuzeyi salona getirip üçlü koltuğa uzandırdm

Uçurumun kenarına gittiğimizde kuzey içmiş ve baya sarhoş olmuştu kollarını açmış intihar etmek için bekliyordu ama çok iyi biliyorum ki yapamaz kuzey ölümden korkmaz hemde asla hatta bir çoğu kez gözü Kapalı ölüme atladı ama o olaydan sonra ölümden değil öldükten sonra yüzleşiceklerinden korkuyor suçsuz olduğunu bile bile korkuyo kuzey kendine gelip -arabada sızmıştı- sayıklamaya başladı

"Hakettim mi ki ben bunları"
Diye cılız bir sesle konuştu ama Susmadi ardından tekrar konuşmaya başladı
"Bir gün benide sev- öhö öhö öhö"
Daha lafını bitirmeden öksürük tuttu sera koşar adım şu getirirken cem başını kaldırıp icmesine yardım ediyor eser ise her zaman ki öküzlüğünü sergileyip çocuğun sırtını deldi kafir hayvan her neyse

Kuzey getirdiğimizden daha iyi olunca misafir odasına çıkarıp uzandırdm sera cem ve eser de odalarına çekildiğine göre bende odama geçip yatağıma uzandım sanırım artık uyumam gerek

{GÜNEY'DEN}

"Tamam eser abim iyi değilmi"
Üzgün tutmaya çalıştığım ses tonuyla esere sorduğumda
"Evet merak etme kuzey burda"

"Tamam o zaman görüşürüz"
Diyip telefonu eserin yüzüne kapattım aptal ne demeye arıyo ki çok umrumda sanki bana kalsa kuzeyi kendi ellerimle öldürüm eserse bana hala intihar etmekten son anda kurtardık diyo evet kuzeyden nefret ediyorum onun ölümünden kuzey sorumlu ve ben sonunda kuzeyden intikamımı alıcam

Aslında sera ya karşı hiç bi bok yok içimde yani onu sevmiyorum Kuzeyin o kızı sevdiğini çok iyi biliyorum ve ondan intikamımı sera ile alıcam sürünücek sevdiği kız gözü önünde beni sevecek ve o bunu sadece izleyecek tabi ki de bu kadarla kalmıycak çok güzel planlarım var zavallı ona acıyorum ama kendime daha çok acıyorum onun gibi bir abim olduğu için her neyse uykuma kaldığım yerden devam edebilirim artık

Uyandığımda içimde tarifi olmayan bir mutluluk vardı bugün sera ile buluşup onu çok sevdiğimi vs. Şeyler söyliycem ve sonra planım devreye giricek seranın kimseyle çıkmadığını öpmediğini hatta bakire olduğunu biliyorum ve bu daha zevkli olucak bu kadar güzel ve zevkli bir intikam alacağımı bildiğim için yıllarca kuzeyi af etmiş gibi davrandım hayatı boyunca bana minnet duydu onu affettiğim için ama hep yanıldı çünkü onu asla affetmedim ve etmiycem de yapicaklarimdan sonra sera kesinlikle beni cezalandırmak isteyecek ama benim hiç bir zaman hiç bir zaafımın olmadı ve olmaz da ölüm zaten benim için bir ödül olur onun için yaptıklarım sonucunda beni öldürseler bile pek umrumda olmaz

Kahvaltı spor gibi rutinlerimi halletikten sonra Telefonumu alıp Sera'yı aradım telefon açıldığında tatlı bir ses tonu ile

"Umarım uyandırmadım" dedim

"Yok hayır ben Kuzeyin yanındaydım"

"Aaa rahatsız etmedim dimi"

"Yok yok hayır zaten senin aradığını söyleyince anlayışla karşıladı"

"Sevindim...... sera ben aslında bugün Musaitsen biraz buluşalım mi diyecektim"

"iyi olur bende seninle konuşmak istiyordum"

"Güzel o zaman bir saat sonra seni alırım"

"Tamam bay"

Diyip telefonu kapattı sera geç kalmamak adına hazırlanırken bir yandan da sera için gerçekten üzüldüm bu kötü oyunda abileri dahil her kes suçluyken bi tek o masum ve tüm bedeli o ödeyecek aman ne kötü dimi ama artık dönmem tüm bedelleri sera ödesede tüm acıları kuzey ve seranın abileri Çekicek tabi serada acı Çekicek ama bu güzel bir şey serayı daha önce kimseyi götürmediğim silah odama götürücem silahları sevdiğini biliyorum ve oraya kimseyi değil de bir tek onu götürdüğümu duyunca özel olduğunu filan düşünecek aptal ana henüz değil en azından bi çıkalım filan o zaman götürürüm daha etkili olur

Hazırlandığımda serayı almak için 10 dakikamın kaldığını Fark ettim ve çıktım arabama binip sera'ların evinin önünde durdum Sera'nın kapıda beklediğini görünce hemen kapıyı açtım ve bitmesi için bekledim sera binip kapıyı kapattığında ona dönüp

"Harika görünüyorsun" dedim ve aptal hemen inandı yazık hemde çok

"Teşekür ederim sende" diyip gülümsediğinde hiç bir şey demeden arabayi çalıştırdim  buralarda bildiğim şık minik bir kafe vardı oraya gitmeye karar verdiğimde arabayi hızla o tarafa sürdüm

Tam karşımda sera kafede oturuyoruz ve ben artık oynamaya başlıyorum

"Sera bak geçen sefer konuştuğumuzda kaçtın belki zamana ihtiyacın vardır diye düşünüp beklemeyi tercih ettim ama olmuyo sen hayatımın hep bir yerlerindesin ama bana ait olmayan bir yerlerde ve bu benim fazlası ile canımı acıtıyo sadece benim olmanı istiyorum o güzel gözlerinin benden başkasına bakmamasını ve gülerken çıkan o dünyanın en büyük harikası olan gamzeni kimsenin görmemesini istiyorum ben Seni seviyorum sera" sesimi olabildiğince ve yumuşak ve duygusal tuttuğuma emin olduğum için hiç tereddüt etmeden konuştum

"Benim için karar vermesi yani daha doğrusu bunu kendime anlatması ne kadar zor olsa da ben senin gibi duygularımdan emin konuşamam çünkü ben bu hisleri ilk defa yaşıyorum yani sana seni seviyorum diyemem ama diğer yandan dünden beri emin olduğum bir şey var oda sana aşık olduğum sanırım bende sana aşığım güney" yüzündeki kocaman gülümseme ile bana bakan sera ya baktım
işte şimdi kork benden kuzey

Çünkü intikama aç birisi doymak için her şeyi yapar
Benimde yapacağım gibi...



YORUM VE VOTE VERMEYI UNUTMAYIN

SEVILIYORSUNUZ :) ♥♡♥♡♥♡♥♡♥

ABİLERİM Where stories live. Discover now