I'm A Professional Daydreamer [#Netties2017]

- 9 -

'Alec, je gaat maandag toch wel mee naar Amsterdam?' Vraagt Fay. Ik kijk op. Oja, het uitje naar Amsterdam.

'Ik denk het niet. Ik wil bij Floor zijn' antwoord ik.

'Alec' komt Zara ertussen, 'Je bent de afgelopen 3 weken alleen maar bij Floor geweest. Wat afleiding is goed voor je.' Ze kijken me allemaal aan.

'Ik ga even naar de wc' mompel ik. Ik sta op en ga snel naar de wc's. Ik sta voor de spiegel en kijk kort naar mijn spiegelbeeld. Grote wallen sieren mijn gezicht. Dat is niet zo verwonderlijk als je tot 's avonds laat en ook 's ochtends vroeg in het ziekenhuis bent. Ik gooi wat water in mijn gezicht en loop weer terug. Ik zie nog net dat Anna haar telefoon opbergt.

'Wie belde je?' Vraag ik argwanend.

'Je moeder' antwoord Anna, 'Ze dwingt je om te gaan.' Ik kijk haar boos aan.

'Je liegt' zeg ik. Ze schud haar hoofd.

'Bel haar zelf maar' zegt Anna. Ik pak mijn telefoon en zet een aantal stappen van de groep af. De telefoon gaat een paar keer over voordat er word opgenomen.

'Hey Alec' klinkt haar stem.

'Heb je net met Anna gebeld?' Vraag ik.

'Ja Alec.' zegt ze rustig 'Je gaat naar Amsterdam. Dat is goed voor je.'

'Maar wat als ik niet wil?' Vraag ik.

'Dan ga je toch' zegt ze.

'Maar ik moet bij Floor zijn' roep ik 'ze heeft me nodig.'

'Je gaat. Punt.' Zegt mama, 'tot vanmiddag.'

Een piep klinkt. Boos stop ik mijn mobiel in mijn broekzak en pak mijn tas en been naar het lokaal. Vlak voor het lokaal stop ik en kijk ik hoe laat het is. 10 voor 1. Chips. Nog tien minuten. Ik haal mijn rooster erbij. Alleen nog scheikunde. Plotseling komt een plannetje naar boven. Ik stop mijn rooster weer terug en hijs mijn tas over mijn schouder. Ik loop richting de receptie van de school. Ik klop op de deur en de conciërge roept: 'Binnen!' Ik open de deur.

'Ah, Alec. Waar kan ik jouw bezoek aan bedanken?' Vraagt hij.

'Ik voel me niet lekker' zeg ik. Ik zie een medelijdende blik opkomen.

'Hoeveel uurtjes heb je nog?' Vraagt de conciërge.

'1' vertel ik.

'Nah, ga dan maar. Ik meld je wel af' zegt de conciërge.

'Bedankt' zeg ik en ik draai me om en loop de school uit. Ik zet mijn tas op mijn fiets en vertrek richting het ziekenhuis.

...

'Je hebt wat?!' Roept mijn vader boos.

'Ik heb me ziek gemeld. Dat zeg ik toch' roep ik geïrriteerd.

'Is daar ook een reden voor?' Buldert hij. Ik blijf stil.

'Hm, komt er nog een antwoord' roept papa.

'Marcel, laat hem toch' sust mijn moeder, 'Hij heeft het gewoon moeilijk met wat er met Floor gebeurd.' Mijn vader zucht diep en loopt dan weg.

'Laat je vader maar even Alec' zegt mama, 'Hij heeft het ook moeilijk.'

'Maar dan hoeft hij het toch niet allemaal op mij af te reageren?' Roep ik en ik stamp het ziekenhuis uit richting huis.