မ်က္လံုးေထာင့္နားက မ်က္ရည္ပူမ်ား က်ဆင္းျပန္သည္ ...
မ်က္ရည္မ်ားက်ရင္း က်ရင္းႏွင့္ပင္
Jongin အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ...
✂ ✂ ✂
Kyungsoo အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
သူ႔အခန္းထဲ NiNi ေရာက္ေနတာ
ေၾကာင့္ လူက အလိုလို ကုတင္ ေဘးနား ရပ္မိ ၿပီးေနၿပီ ...
သိပ္ခ်စ္ရေသာ ကေလးေလး
နဖူးေပၚ အနမ္းေလး
တစ္ပြင့္လည္း ေႁခြမိရက္သား ....
ဪ ... သူ႔ ခႏၶာကိုယ္ ကလည္း
ဒီလူသားအတြက္ အရာရာ အဆင္သင့္ ပဲ ျဖစ္လို႔ ေနခဲ့သည္ ...
Kyungsoo ေရေႏြးေႏြးေလးနဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစားလဲ ၿပီးသည္
အထိ Jongin မႏိုးေသး ...
အမ်ားႀကီး ငိုလိုက္တယ္ထင္တယ္
အိမ္ေမာက်ေနတာေတာင္
႐ိႈက္သံေလးေတြ ၾကားေနရသည္ ..
Hyung ခ်စ္ရတဲ့ ကေလးေလး....
Kyungsoo မႏိုးရက္ပါ ...
သို႔ေသာ္လည္း ညစာ စားခ်ိန္ေက်ာ္ေနၿပီမို႔ မႏိုးခ်င္လည္း ႏိုးရေတာ့မည္ ...
မႏိုးခင္ မ်က္ႏွာထားကို ျပန္တည္လိုက္သည္ ...
ဒီကေလး ေ႐ွ႕မွာ တင္းမာမႈေတြ
ျပရတာ Kyungsoo အတြက္ေတာ့ အလြန္ခက္ခဲေသာ အမူအရာ ...
"Jongin ထေတာ့ "
"Hyung ... Hyung ျပန္လာၿပီလား NiNi ေစာင့္ရင္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ Hyung ေနာ္ ေနာ္
ဒီတစ္ခါေလး ပဲ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္
ေနာက္တကယ္ကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူး .. "
"ထမင္းစားမယ္ ဆင္းလာခဲ့ "
"Nae "
Jongin ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္
သိတာမို႔ မခြၽဲရဲ ... Kyungsoo
ေနာက္ကေန ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလး
လိုက္သြားသည္ ...
မီးဖိုထဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းပြဲျပင္ဆင္ သူက Kyungsoo ...
Jongin က နဂို ကတည္းက
ဘာမွ မလုပ္တတ္တာမို႔
ထိုင္ခံု မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေနသည္ ...
စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ .. ဝမ္းနည္းေနမိသည္ ...
အရင္ကဆို စလိုက္ ေနာက္လိုက္
စကားလုေျပာလိုက္ စိတ္ေကာက္လိုက္ ဂ်ီက်လိုက္ ...
ခုေတာ့ ... အဟင့္ ...
