Acılara Bir Kahkaha Daha

~°A.B.K.D°~ 24

Multi Almi bebeğim 😍

Duyduklarımı  hazmetmek çok zor olmadı sadece bu olanların üzerine kandırılmam  kötü hissetmemi dahada arttırdı .

Bir kaç  adım ile yanına gittiğimde yüzünde şok olmuş ve yakalanmış olmanın ifadesi vardı.
Tam o sırada diğer teneffüs zili çalmış olmalıydı , belli belirsiz "almira" dediğini duydum .

"Ceket için teşekkür ederim. " ifadesiz suratım ile arkamı  dönüp  beden salonundan çıkmak için adımlarımı hızlandırdım . Onu  sevdiğim için ya da değer verdiğim için değil kim olursa olsun kandırılmak,  Seni bir iddia olarak görmeleri hiç hoş değildi.  Normal de olsa yıkıp geçirdim ama inanın onu yapmaya bile mecalim  yoktu .

Bahçeye herkes doluşurken  arkamdan geldiğini anlamam zor olmadı .

"Almira beklesene! "

Adımlarımı  hızlandırırken okulun ortasına  ulaşmam ile kolumdan tutulup ona döndürüldüm .

"Bırak! " ani bir refleks ile bedenimi ondan uzaklaştırdım . O ise hemen  ellerini havaya kaldırdı.

"Tamam dokunmuyorum ama dinle bi "

"Bak inan  sana kızmıyorum . Sadece kendime, her seferinde gerizekalı gibi hepinize inanıyorum . !"

"Bak bu seni tanımadan önce olan-"

"Dinlemek istemiyorum Oktar!" Arkamı dönüp tekrar gitmek üzereyken kolumdan tekrar tuttu . Çığlık atmaya raddesine gelmiştim ki kolumdan eli yok oldu . Gördüğüm manzara ise şaşırtıcıydı . Oktar'ın elini sertçe iten uraz beni kendi yanına çekmişti. 

Gözüm bir anlığına  kaydığında bizimkilerin daha yeni binadan çıktığını  gördüm. 

"Eline koluna sahip çık . İstemiyorsa dokunma !"

"Sana mı soracağım bunu cidden. Sevgilisiyin ben onun ."

"Sen neyden bahsediyorsun ya ortada sevgilimi kaldı !"

Etrafımızda meraklı gözler ile kavga etmek yine bize göreydi . 

"Sikerim  sevgilisini.! Almira istemediği sürece aynı havayı bile solutmam!  "

"Sen kimsin ya , ben kendi problemlerimi çözebilirim ." 

"Sen benim kardeşlerimin kardeşi olduğun sürece sana karışırım ." Bir adım üzerine atıp ufak bir hatırlatma yaptım .

"Bunu sana hatırlatırım! Senin önünde can çekişsem bana yardım edemezsin sen o hakkı kaybettin !"  Arkamı dönüp giderken tekrar oraya döndüm.  Sinirle bakan uraz ve bir adım atacak gibi duran oktar .

"Seni çok umursamıyorum bana sadece bazı şeylerde yanılmadığımı ispatladın."

Saati bile doldurmadan bir hışımla girdiğim okuldan bir hışımla çıktım . Oktar'ın bu yaptığı sadece kendimi kötü hissettirdi . Onunla ne için çıktığımı birtek ben biliyorum ve bunu bilmeyenlerin dışarıdan beni zavallı Oktar'ın ağına takılmış bir kız olarak görmeleri,  en azından iddiayı bilenler böyle düşünülebilir.  Bu oldukça kötü. 

Diğer taraftan Uraz'ın beni koruması var. Ona lafını bu kadar çabuk yedirmeyi beklemiyordum ama tüm bu olanların kötü bir günüme denk gelmesi berbattı. 

Siyah bir araba yanımda yavaş bir şekilde ilerlemeye başladığında oktar olduğunu bildiğimden bakmadım . Camı açıp bana seslenmesi uzun sürmedi tabi .

"Almira biner misin . Almira.." hızlandığım sırada sesini kesmişti  ki biranda önüme geçince geriledim.

"Sana kendimi kanıtlamak zorunda değilim . "