Dünyada Tek Başına

her zamanki gibi sabah olmuş horozlar ötüyordu cem sabah isteksizce yataktan kalktı ve hersabah yaptığı gibi elini yüzünü yıkayıp mutfağa geçmişti yalnız ters giden bişiler vardı herkes kendinden önce kalkar sofrada olurdu ancak ortalıkta kimsecikler yoktu.fazla aldırış etmedi bu duruma oturdu masaya ve anne,babasının uyanıp gelmelerini bekledi dün gece geç yatıp uyanamadıklarını düşündü ancak aradan yarım saat geçmesine karşın hiçbir hareket yoktu artık meraklanmaya başlamıştı cem isteksizce masadan kalkıp uyuşuk hareketlerle merdivenlerden çıktı üst katta bulunan anne ve babasının odasına doğru yol aldı birkaç dakika sonra odanın kapısının önüne geldi kapıyı hafifçe iki kere eliyle vurdu ancak içeriden ses gelmedi bu kez elini yumruk yapıp sıkıca kapıya tekrar iki kez vurdu hala bir ses yoktu bu çok garipti çünkü anne ve babasının uykuları oldukça hafifti cem gece kalkıp su içmeye indiğinde bile anne veya babası onun yaptığı ufak seslere uyanır bir sorun olup olmadığını sorarlardı daha sonra dayanamıyıp içeriye daldı ve öylece kalakaldı çünkü içeride ne annesi nede babası vardı hızlıca üst kattaki diğer odaları anne ve babasına seslenerek aradı ancak hiçbir cevap alamadı aşşağı katıda aynı şekilde dolandı evde yoklardı sabahın altısında nereye gitmiş olabilirlerdi ki biraz ürkmüşdü aslında cem,sonra karnının guruldadığını farketti ve söylenerek mutfağa indi kendince birşeyler hazırlayıp karnını doyurduktan sonra vakit öldürmek için televizyon izlemeye başladı.

televizyondan başını kaldırdığında saat on ikiye geliyordu öğlen olmuştu ve hala anne,babası ortalıkta yoktu iyice korkmaya başlayan cem birazda sıkıntıdan anne,babasını aramak için dışarıya çıktı üzerinde kapüşon ve kulağında kulaklık,dışarıya çıkmış olsa dahi tüm dünyayla bağlantısını kesiyordu bu ikisi sonra garip bişiler sezdi bişiler eksikti ama ne ? bişiler tersti normalin dışında sonra kafasını birden kaldırıp ortalığa baktı ölece donakaldı hiçbirşey yapmadı düşünemedi hareket edemedi sadece korkuyordu öylesine korkuyordu ki nutku tutulmuştu gözlerini dahi kımıldatamadı sonra kendine gelip etrafında bir tur döndü bulunduğu şehrin tam merkezinde öğle vaktinde kimse yoktu ortalıkta dükkanlar açılmış raflar dizilmiş tabelalar ışıl ışıl parıldıyordu ancak insanlardan yana en ufak bir iz yoktu arabalar oldukları yerde duruyor etrafta kediler köpekler koşuşturuyordu sadece hayvanlar vardı canlı olarak etrafında,birden koşmaya başladı cem hızlı bir şekilde koştu evinin üç sokak aşşağısın da bulunan müzeye gitti hergün akın akın ziyaretçi ile dolan müze başı boştu bekçiler dahi yoktu okullar,askeri üsler,polis karakolları her yer sanki herkes aniden yok olmuş gibiydi kafayı yemek üzereydi hemen eve geri dönüp internetin başına oturdu facebook,twitter ve daha yüzlerce sosyal medya sitesine girdi hiç kimse yoktu gece 12den sonra hiç kimse bir paylaşımda bulunmamıştı herhangi bir aktiflik göstermemişlerdi televizyona koştu haber bulmaya çalıştı ancak kanalların sürekli aynı bandı tekrar ettiğini farketti kanallar düngece gösterilen herşeyi bugün tekrar ediyordu

korku,yalnızlık,çaresizlik kafayı yedirtecekti bunlar ceme akşama kadar ağladı neden ağladığını bilmiyordu ancak ağlıyordu hemde çok aşırı galiba korkudan ağlıyordu o gece gözüne uyku girmedi vücudunun direnemeyip uykuya daldığı o 5-10 dakikada sıçrayarak korku ve bir umut içerisinde uyanıp anne ve babasının odasına koştu saat sabah altıyı gösterdi alarmı deli gibi çalıyordu bütün bu yaşadıklarının verdiği sinirle saati duvara fırlattı paramparça olan saat çalmayı kesti etraf saatin parçaları ve cam kırıklarıyla doldu aşşağıya indi karnı kurt gibi açtı ancak buna aldırış edemiyecek kadar korkmuştu ve ailesini bulmak,etrafa neler olduğu öğrenmek istiyordu üstüne bir ceket alıp evden çıktı bisikletine binip şehirde dolaşmaya başladı herşey dün bıraktığı gibi duruyordu dükkanlar arabalar müze okullar yarım gününü şehirde gezerek harcadıkdan sonra tekrar eve dönmeye karar verdi eve dönüp babasının arabasıyla başka şehirlere gidecekti belki orda insanlar vardır diye düşündü belki şehir bir nedenden ötürü tahliye edilmiştir ve her nasıl olduysa kendisini unutmuşlardır cem kendini bunlarla avutmaya çalıştı ancak kendide gayet iyi biliyordu ki eğer böle bişi olsa televizyonda haberlerde bunu bas bas bağırırlardı internetteki sosyal medyalarda yüzbinlerce paylaşım yapılırdı bunlarla alakalı yinede bu şekilde düşünmek kendini iyi hissetmesine neden oluyordu ve öylede yaptı pedalları hızlı hızlı hiç durmadan çevirdi nasıl olsa şehirde kimse kalmamıştı bu yüzden kaza olmazdı gidebildiği kadar hızlı gitti sonra birden sıkıca frenlere asıldı o kadar hızlıydı ki bisikletin kontrolünü kaybetmeye başladı tekrar frenleri bırakmalıydı kontrolü kazanıp bisikletten düşmemek için ama gördüğü şey karşısında o kadar korkmuştu ki bunu yapmadı ve kontrolü kaybederek yere düştü yaklaşık on metre kadar uzağında kocaman bir aslan vardı ancak kendisini görmemişti cemin kalbi öylesine hızlı atıyordu ki aklına aslanın kalp atış seslerini duyup onu paramparça edebileceği bile geldi aslanın her halinden bellli idi aç kalmıştı büyük ihtimal hayvanat bahçesinden kaçmış olmalıydı ama nasıl? kapılar nasıl açılmıştı? yada kim açmıştı? bu aslanı görmek biraz olsun onu umutlandırmışdı ama şimdi bu ölümcül tehlikeden kendini kurtarmalıydı ama nasıl ?

aslan sallana sallana cemin bulunduğu yere doğru yürüyordu aslan her adım attıkça cemin korkusu büyüyor kalp atışları hızlanıyordu şimdi ise aslanla arasında sadece on adım kadar vardı gözlerini kapadı ve dua etmeye başladı öleceğini anlamıştı ve bişi yapmadı yapamadı öylece kilitlendi içinden yüzlerce kez dua etti sonra ensesinde sıcak bir nefes hissetti ağır kokulu bir nefes,nefesin sahibinin aslan olduğunu anlamıştı onu kokluyordu ve her koklamadan sonra dışarıya verdiği nefeste boğulacak gibi oluyordu cem,bu aynı yangında dumanlar arasında kalmak gibi birşey idi kendini öksürmemek için öyle bir sıktı ki kıpkırmızı kesildi sonra dayanamayıp kendini bıraktı öksürme sesiyle aslan korkup geriye bir kaç adım attı belliydi bunu beklemiyordu cem rolünü iyi oynamıştı ve bunu fırsat bilip hemen koşmaya başladı aslan sanki kaçma der gibi kükreyip cemin peşine düştü cem her nekadar hızlı koşan bir insanda olsa bir aslandan daha hızlı koşamayacağını biliyordu aslan gitgide ona yaklaşıyordu cem artık tıkanmaya başlamıştı sonra aniden kendini yerde buldu ancak herhangi bir acı hissetmedi vücudunda yada bir temas çünkü onu yere düşüren aslan değil bisikletten düştüğü sırada çözülen bağcıklarıydı aslanda bunu beklemiyor olacaktıki birden cemin üzerinde sıçradı aslanın üzerinden geçtiği gören cem tam üstündeyken bir silah sesi duydu ve aslan hemen başucuna yığılıverdi