The Princesses Of Almaira

Chapter 5: The Truth

Napataas ang kaniyang ulo sa pagkakayuko at saka dumampi ang kaniyang palad sa malamig kong balat.

"Arissa....a-ano 'to?"nalilitong tanong niya.

"I'm a vampire and that...at least is what I know"paliwanag ko sa kaniya na alam kong hindi niya agad maiintindihan.

I prepared myself for her possible reactions, she might hate me and she may not want to be friend with me anymore. Pero wala na rin naman akong pagpipilian, I got to tell her and explain what she just saw otherwise I won't know how else I should act around her. Hindi naman pwedeng i-deny ko lahat ng nakita niya, that'll make me like some sick freak or something.

"What...seryoso ka ba? Hoy Arissa, I'm not messing around here, you gotta stop joking or you'll seriously piss me off" sabi nito kasabay ang pagguhit ng pagkainis sa mukha niya. I know she won't like it, am I actually just making a fool of myself?

"Unfortunately, Avisha...I'm not fooling around, as much as I want to make a joke out of it... that's the truth" tugon ko, I made sure na hindi sa kaniya tatama ang mga tingin ko bagkus sa mga kamay kong mahigpit na nakahawak sa laylayan ng palda ko.

I think...I made a mistake being impulsive with my decision to tell her.

"Really?" Tanong pa nito, tumango naman ako bilang sagot. I just can't make anything up anymore, I don't want to lie to her.

"Pasensya na, I know I'm a freak and that you may not want to see me anymore, hell, you're maybe afraid of me as well. I understand, don't worry, it'd definitely make sense kung iiwasan mo na rin ako" mahaba kong litana and I let out a big sigh afterwards, tumayo na rin ako at humandang umalis nung hindi siya agad na nagsalita.

Haah, I screw up.

"Woah..." Rinig kong usal niya kaya naman kaagad akong napalingon sa direksiyon niya.

Woah?

"What-?" Hindi ko pa man nasasabi lahat ng gusto kong usalin ay naramdaman ko kaagad ang mga braso niya sa katawan ko.

She hugged me...

"Wait....what are you doing?"tanong ko sa kaniya kasi ang weird niya.

"Atleast now I know I'm not alone" turn niya na dahilan para kaagad akong maguluhan.

Not alone? Huh?

.....???

"What do you mean?"kunot noo kong tanong nung magsink in na sa utak ko ang mga tinuran niya.. I mean what?

"Hahaha.....tama nga akong hindi nagsink in sa utak mo ang mga sinabi ko kasi wala ka man lang reaksiyon"turan ni Avisha saka ito kumalas sa sarili niyang yakap sa akin.

Humarap siya sa'kin at sinimulan niyang ikuwento ang mga bagay na simula pa lang ay itinago niya sa akin pati na rin ang sekreto ng kaniyang mga magulang na isa ring...bampira.

"I'm really sorry for not trusting you"she pleaded matapos niyang ipagtapat sa akin ang kaniyang tunay na pagkatao.

Mga taga ibang mundo ang kaniyang mga magulang na kinikilala,KINIKILALA?
Oo,ito ay dahil sinabi sa kaniya ng kaniyang mga magulang na hindi siya nito tunay na anak dahil iniligtas lamang nila ito mula sa panganib sapagkat papatayin na sana siya noon. Kung hindi siya natagpuan ang kaniyang magulang na kinilala ngayon ay marahil wala siya sa mundo ng mga buhay ngayon. Bagama't marami siyang katanungan sa kung bakit inabandona siya ng mga totoo niyang magulang ay pinili niyang maging 'mabuting' anak sa mga taong nag-alaga't nagpalaki sa kaniya.

Marami mang misteryong nakabalot sa mga pagkatao namin, I'm selfishly glad that I'm not... suffering alone.

Sa mga pumasok sa isip ko tungkol sa kambal ko na nasa liham na natagpuan ko dati sa kwarto ng ama ko ay nagulo ko ang aking sariling buhok dahilan para magtaka si Avisha. Everything is just making sense but I really don't want to jump into conclusions. I just refuse to do so since I don't want to expect nor to be disappointed.

"Hoy!Arissa.....problema mo?nakikinig ka ba?"naiinis niyang turan. Napatingin naman ako sa kaniya sabay iling.

"Wala namang problema...does that mean na bampira ka?"biglang tanong ko sa kaniya na ikinakunot ng noo niya.

"Ah... obviously? Arissa, hayst, hindi ka talaga nakikinig." Pinagkrus niya ang mga braso niya saka pinitik ang noo ko dahilan para mapaasik ako sa sakit.

"I was listening, damn it"mahina kong tugon saka hinimas ang noo ko.

"Anyway, yeah that's my truth" regardless of what she just confessed, sa paraan ng pagkakasabi niya nito ay tila proud pa siya sa katotohanang hindi lang siya basta-bastang tao.

She doesn't even...seem like she's having a hard time accepting her special circumstance.

Unlike me...

"Hmmm.....Avisha that's okay.... atleast now we already know each other little secret"nakangiti kong turan.

Bahagya namang tumaas ang nakayukong ulo ni Avisha saka tumingin sa akin na halata ang pagkagulat.

"What?!"inis kong turan.

Duh....sa lahat ng ayaw ko ay ang gulat na titig na parang nags-slow motion.

"Did you just......smile?" Hindi makapaniwala niyang tanong saka hinawakan ako sa magkabilang braso.

"Huh? Nah, no I didn't" despite my denial ay umiling lang siya sa'kin at kinuha ang cellphone niya.

"Do it again, I gotta snap a pic, sige na" pangungulit nito but I stood by my decision and gave a firm 'no'.

Doon ay tuluyan na kaming nagkulitan.Simula pa man kasi noon ay magaan na talaga ang aking loob sa kaniya,ewan ko ba!

May mga bagay akong alam patungkol sa'king sarili noon pa man tulad ng pagiging extraordinary but all of those were not enough to tell me who I really am, this questions inside me is killing me and they've been left unanswered this past few years.

Ayon dun sa sulat ni mama na ibinigay niya sa akin-bago nila ako ipadala sa U.S para doon mag-aral- ay:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dear Arissa,

Arissa, my love,now that you are reading this I know that you are already 17, the day that I am afraid to come have arrived. There will be challenges to come, lots of them, I know you already noticed the changes you are undergoing now but that won't be the end of it. Nevertheless, stay strong, please.
I will now tell you this, you are not an ordinary person because you're a VAMPIREL and if the time comes that you want to find the missing pieces of who you are then I will it for you to find out. After all, what I know now is that I'm now not there at your side anymore.
Take care princess and look for your true self through trying to find your sister

Love,
Mom

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sa sulat na yun dalawang salita lang ang pumukaw sa akin maliban sa mga makabuluhang mensahe nun: vampirel at sister. Hindi ko mawari sa aking isipan na magkapareho kami ni Avisha ng araw ng kapanganakan at edad kaya kailangan kong malaman kung ano ang mga koneksyon nun sa buhay ko at ni Avisha.

Could it be...?