Flames Of Deception (Levrés Series #6)

Kabanata 4

Nagkatitigan kaming dalawa. He knows how stubborn I am. So he should know that he won't win.

At ganoon nga ang nangyari. Umuwi kaming dalawa. Ganoon din ang dalawa niyang kasama. He has no choice. He can't bring me there. Kung totoo man o hindi na pupunta siya roon.

"Vergel, Snorri!" sabi ni Mommy noong pumasok na kami sa bahay.

She's waiting for us. I kissed her cheek. She just pat my head and gave her attention to Daddy.

I frowned and left them there. My mission is complete. Nakauwi siya rito. Hindi sila nakapagkita. At may namamagitan talaga sa kanila.

Noong nakapasok na ako sa aking kwarto ay napatampal ako sa aking noo. I'm so stupid! I should've let them meet each other! That glances with each other is not enough evidence! Dapat pala hinayaan ko sila magtagpo at sinundan na lang!

Hindi bale. Maybe, next time. Pero naging mailap na si Daddy. Lagi na siyang out of town. Hindi ko siya masundan dahil na rin abala ako sa pag-aaral at pagtatrabaho.

"Mommy, bakit hindi ka sumama kay Daddy sa pag-alis niya para sa kumpanya? It's your company too," I said.

"He won't let me. Baka makaabala lang ako dahil wala rin naman akong alam sa pagpapatakbo ng kumpanya," sabi niya.

That's bullshit. She could be there for him! As her wife! Not for the company!

Mommy's not crying anymore. But she's still sad. Her eyes were dead when my father is not around. Maybe, it reflect mine because I've been sad too and dying.

"Hey!" tawag ko noong lumabas si Kyner mula sa DAPI.

I think it's his vacation again since it's holiday. I really don't know how he can have a vacation when he's only a junior cadet. Or he's fourth year now? Nagkamali lang si Candice ng sagap?

Pumunta ako ngayon dito sa DAPI sa pagbabakasali na makita siya at nakalabas ulit siya ng academy. We've been texting each other since then. Well, puro ako lang ang nagte-text dahil bawal ang cellphone sa PMA. Pero nakakapag-reply naman siya minsan. Bilang sa isang daliri.

"Can I ask you out for a lunch?" I remove my sunglasses.

"No," he said.

Nagsimula siyang maglakad. Sumunod naman ako sa kanya. I'm wearing a cap so it's okay if I removed my sunglasses.

"Why?!"

He didn't answer. Sinimangutan ko siya. He's so rude. Kung wala lang akong balak sa kanya, hindi ko na siya kakausapin talaga!

Lalo na noong nalaman ko ang tungkol sa ina niya at kay Daddy! At sa posibleng dahilan ng kanyang ina kung bakit miserable ang Mommy ko!

"Ang arte mo naman. Ikaw na nga itong inaaya riyan. You should be honored that Snorri Kravei is asking you out!" I said irritatedly.

"That's honorable?" he said in a lazy drawl.

"Yes! Marami kaya ang nag-aaya sa akin! Mga halos mag-away na dahil sa pag-uunahan maaya ako! But I turned them down! Kaya swerte ka kasi inaya kita!"

He glanced at me sideways. He looked at me like I'm a ridiculous. Magsasalita pa sana ako noong makita ko ang maraming tao na makakasalubong namin. Napadikit ako kay Kyner at napahawak sa kanyang braso.

I bowed my head a bit when they neared us. Mas lalo akong dumikit kay Kyner noong napaligiran na kami ng mga ito. They were so loud. And stinky!

"Ang gwapo nang lalaki! Nakita niyo?"

Sinilip ko sila noong makalagpas na sila sa amin. Napatingin din ako sa harapan noong nakatingin pa sa amin iyong iba.

"Grabe, nagbilad ba sa araw ang mga iyon?" wala sa sarili kong sinabi.