...
Hep karanlık bir dünyaya doğduğumu düşünürdüm. Ta ki seni tanıyana dek... Gecem gündüzüm karanlık, dünüm bugünüm karanlık, hayallerim düşlerim kapkaranlıktı her vakit. Aydınlanmam için bir güneşe ihtiyacım vardı, o güneş de gözlerin gözlerimle buluştuğu vakit doğdu benim için. Gecenin, gün ışığına hasretle kavuşmayı beklemesi gibi beklemişim seni meğer farkında olmadan. Ve şimdi sen, göz bebeklerimin senin seyrinde huzura erdiği en ihtişamlı hissiyatsın. En aydınlık günlerimin baş mimarı, hiç solmayan papatyamın "SEVİYOR" ile biten son yaprağısın. İyi ki hayatımdasın. "İyi ki" lerim seni tanıdıktan sonra artı ve tek bir "keşke" bıraktı zihnimde. Keşke diyorum, keşke çok önce girseydin ömr-ü hayatma. Çünkü ben
"senle varım" sevgili.
...
