Cherry Roever - die je vermoordt wanneer je haar volledige naam gebruikt - heeft een gewoon leventje die ze maar al te graag deelt met haar iets gestoorde, beste vriendin Quine.
Haar gewone leventje wordt plots overhoop gehaald wanneer Quine denkt...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Wakker worden koningin!' werd er opeens geschreeuwd, waarna ik een kussen hard tegen mijn hoofd kreeg.
Met een gil sprong ik recht in mijn bed, maar meteen greep ik naar mijn hoofd wanneer ik voelde dat deze niet normaal functioneerde.
De vraag was wanneer wel, maar deze keer kwam het door de drank.
'Alle rotte bananen,' schold ik luid. 'Mijn hoofd knalt uit elkaar.'
Gejaagd begon Cher door mijn kamer te lopen en negeerde mijn opmerking. 'We moeten binnen een klein kwartier op de bus zitten.'
Eventjes bleef ze staan, nam haar schooltas en begon er als een bezetene door te graaien. Ik daarentegen zat nog steeds in bed en deed mijn lakens wat meer over mijn hoofd.
Mijn buik deed verschrikkelijk veel pijn, alsof ik uren lang had overgegeven.
Oh ja, dat was ook zo.
Ik zag in mijn ooghoeken dat Cher kleren op mijn bed had gegooid en dat zijzelf een voetbal T-shirt van mijn vorige lief aan het aandoen was. Ik nam voor om er niets over te zeggen, want ze zag er best leuk uit zo.
Als een wervelwind, verdween ze uit mijn kamer en moeizaam kwam ik recht.
Grommend greep ik terug meteen naar mijn hoofd en wreef daarna even in mijn ogen.
Echt, serieus. Geflipte bananen avond.
Ik kroop over mijn bed naar de kledingstukken en inspecteerde de kleren die Cher voor mij had klaargelegd.
Het was een gewone dikke, witte pull en een zwarte broek. Zuchtend begon ik mij om te kleden en probeerde te achterhalen wat er gisterenavond bij Rosalie haar feest was gebeurd.
Ik wist alleen dat ik te veel had gedronken en dat ik nog buiten heb staan kotsen.
Wat dus niet zo positief was.
Ik was net mijn pull over mijn hoofd aan het trekken, totdat ik opeens door Cher in de badkamer werd geduwd waardoor ik bijna viel.
Stresskip.
Langzaam begon ik mijn tanden te poetsen en keek ondertussen naar mijn spiegelbeeld. Dikke, zwarte kringen waren te zien onder mijn ogen en ik had moeite om mijn hoofd omhoog te houden omdat deze zo verschrikkelijk veel zeer deed.
Ik moest dus nog opzoek gaan naar pijnstillers. En mijn zonnebril.
Rustig liep ik van de trap en ging rechtstreeks naar de kast waar al de medicatie stond.
Snel schoof ik wat medicatie aan te kant, maar omdat ik het wat te hard deed vlogen er enkele op de grond. Zuchtend ging ik door mijn knieën en graaiden alles weer bij elkaar.
Pilletjes voor de regels, hoofdpijn en buikpijn.
Ik haalde mijn schouders op en nam eentje voor de hoofdpijn en buikpijn.
