Zeynep'in ağzından
Şükür ki babam, gecenin kendine baba dediğini düşündü. Şu an havalara uçuyor. Kereme döndüm hemen. O da onları izleyip gülümsüyordu. Sanırım o da öyle sanmıştı. Kötü şeyler olmasından iyidir ama. Böyle düşünsünler.
Bir kaç gün sonra evde yoğun bir çalışma vardı. Tek bildiğim akşam kızımın ve benim çok güzel olmamız ve hiç bir eksiğin olmamasıydı. Annem Elisayı çağırmıştı ve Kaanla ve geceyle ilgilenmesini istemişti. O da seve seve kabul etmişti tabi. Şimdi de masayı hazırlıyorduk. Annem hala telaşlı ve bana hiç bir şey söylemiyorlar.
"sevda teyze, ben gidip hazırlansam olur mu?"
"olur canım. Çok teşekkürler"
"rica ederim" o gidince kaşlarımı çatıp anneme döndüm.
"keremlerde mi gelecek? Kim bu misafir Allah aşkına?" hiç bir şey söylemedi. Oflayarak kızımı kucağıma alıp üst kata çıktım. Annemde elbiselerimizin odamda olduğunu, hazırlanmamız gerektiğini bağırdı arkamdan.
Odaya çıkıp yatağımın üzerindeki patlıcan moru elbiseyi elime aldım. Etekleri pikeyi bir elbiseydi ve aynısının kızımın boyutunda olanı da yanında duruyordu ve iki tane fular.
İlk solgun yüzüme çok az bir makyaj yaptım. Sonra hemen kızımı giydirdim. Daha sonra da kendim giyindim. Bir saat sonunda hazırdık. Fuarlarından minik olanını kızımın başına diğerini de kendi başıma taktım. Bir saate yakın bir süre sonra hazırdık.
"kızııım hadi geliyorlar. Aaaa" annem telaşla kapının önünde dönüp duruyordu. Evin erkekleri, burak ve Kaan dahil takım elbise giymişlerdi. Kim bu kadar önemli bilemiyorum. Herhalde milletvekili falandır.
Aşşağıya inince annem kolumdan tutup kapının önüme çekti beni.
"sakin ol sevda. Kızımı vereceğim derken öleceksin" gözlerim bir anda şaşkınlıkla açıldı.
"kızını vereceksin derken?"
"seni istemeye geliyorlar ya annem"
"efendim?" Şaşkınlığımı üzerimden atamadan kapı çaldı. Annemin baskılarıyla kapıyı açtım. Elisa çıktı karşıma. Gülümsüyordu. Ne yani, beni istemeye geliyorlarken Elisalar misafirliğe mi gelmişti?
"Hoş geldin canım"
"Hoş bulduk zeynep abla" o diğerleriyle kucaklaşmaya geçtiğinde Esna teyze geldi peşinden ona da hoş geldin deyip öptüm. Ardından Çağan abi yanında Ayla ve Çağan abinin babası geldi. Yıllar önce bir kaç defa görmüştüm onu. Şaşkınlıkla onlara bakarken Aylayla göz göze geldik. Bakışları kötüydü. Bana hiç bakmayıp Çağan abinin elini tuttu. Şaşkınlığım daha da artarken en arkadan kerem geldi. Elinde gösterişli bir paket ve çiçek buketleri vardı. Düşündüğüm şey mi acaba?
"iyi akşamlar"
"i-iyi akşamlar" geceyi öpüp elindeki çikolata paketini ve bir buket çiçeği bana verdi. Şaşkınca ona bakıyorum.
"düşündüm ki.. Eğer Gece bana baba diyorsa, hemen evlenmeliyiz" bir şey söylememe izin vermeden geceyi alıp içeriye geçti. Kapının önünde tek başıma beklediğimi fark edince içeriye geçtim. Yoğun ses dalgası geçti kulaklarımdan. Herkes yüzünde gülümsemeyle birbirleriyle konuşuyorlar.
Etrafı incelerken ablam kolumdan tutup içeriye çekti beni.
"abla? Ne yapıyorsun ya?"
"kahveleri yapsana bitanem. Dikildin kaldın orada." başımı hızlı hızlı sallayıp mutfağa geçtim. Ardımdan ablam da geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğim
Fanfiction~Bir adet baba, bir adet yar, bir adet sevgili olmanı istiyorum.. Seni İstiyorum!~ "merhaba, boşmu?" kadın gözleriyle önündeki sandalyeyi işaret etti. "sanane?"net bir dilde konuşmuştu adam. Ama kadının ne denli ısrarlı olduğunu bilmiyordu. Zeyne...
