Zeynep'in ağzından
Derin bir nefes, iki bakış, tatlı bir gülüş.
Saçlarımı geriye atıp elbisemi düzelttim. Keşke süslenseydim. Bilseydim böyle olacağını o da olurdu.
Bir iki adım attım. Annem ayakkabılarını çıkartırken birşeyler söylüyordu. Peki ben dinliyormuydum? Hayır.
Arkada Erdinç abiyle yüzünde küçük bir gülümsemeyle gelen benimkini izliyordum.
Bildiklerimi kafamda birleştirmeye çalışıp, puzzle çözmeliydim. Ama tabiki benim puzzlem on parçalıydı. En küçüklerinden.
Bildiğim iki şey vardı. Birincisi kafedeki karşılaşmamız, diğeriyse bugün bizim mahallede dolaşmasıydı. İkisini birleştirince bulmam zor olmadı tabi.
İçimden sevinç çığlıkları attım.
Bir rivayete göre benden çok etkilenmiş, aramaştırmış, bulmuş ve şuan babamın gözüne girme çabalarında bulunuyordu.-Tamam biraz saçmaydı. -
Diğer bir rivayete göre beni istemeye gelmişti! -Tek başına- Olsun o da kabulümdü.
Hangisi daha saçmaydı.?
"kızııııım çekil çekil!"
Annemin şu iteklemeleri yokmu az kalsın düşecektim.Hayır yani düşmek umrumda değil, çocuğun karşısında rezil olurdum yaa.
Kenara çekildim. Herkes içeriye girdi. Sırada benimki var. Ayakkabılarını çıkartıyor.
Ahh ayakkabılarını çıkartırken bile güzel. Kimbilir bebeğimizin ayakkabılarını çıkartırken nasıl güzel olur!
Gözlerimi ondan ayırmayarak önüne terlik koydum. Başını kaldırdı. Önce gülümsemesi durgunlaştı. Ardından daha büyük bir tane yerleştirdi yüzüne. Göz kırptı.
Bana, kerem bana, bana kerem, benimki olan, çocuklarımın babası az önce göz kırptı! Biliyordum işte etkilendi benden! OLEY!
Delice zıplayasım varrrr..
"Hoş geldin" ah pislik! Niye kekeliyorsun yaa. Rezil olacağım.
Garip baktı. Ağzımı dövdüğümü mü gördü? Offf.
"Hoş bulduk" dedi. Tişörtünü düzeltti. Sonra dibime girdi. Aramızda kaç santim var? Cetvelle ölçmek istiyoruum. Anneciiiim! Heyecan bastı. Annemler görmese barii.
Beyaz atlı prensim beni öpecek!
Boyu biraz uzun kaldı tabii eğildi eğildi. Hizası dudaklarımda değil, yanımda. Nereye bakıyor bu?
"boxerım gözüküyor mu?"
Ne dedi o? Kapa kulakları zeynep. Duyma, ayıp ayıp. Edepsiz. Nereden öğreniyor böyle lafları? Cık cık cık!
Karşımda sırıtıyor. Tabi çocuk ezilip büzüleceğimi sanıyor değil mi? Asla, hiç kimse beni alt edemez! Bu bir zeynep kuralı!
Bebeğim, biraz sonra yapacaklarıma bakma sen, kapat gözlerini.
Onun beklemediği şekilde sırıttım. Annemlere görünmeden kapının arkasındaki köşeye ittirdim onu. Hep annem mi ittirecek? Bende ittiririm. Parmağımla göğsüne yakın bir yere bir dakika işareti yaptım.
Ve sonra yaptığımı tahmin bile edemezsiniz.
Resmen adamı elledim. Allahım sen günah yazma. Nikahıma geçireceğim ben bunu.
Yeşillerinden gözlerimi ayırmadan elimi pantalon ve tişört sınırında gezdirdim. Elimi etrafında döndürürken dut yemiş bülbüle döndü. Şaşkın şaşkın baka kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebeğim
Fanfiction~Bir adet baba, bir adet yar, bir adet sevgili olmanı istiyorum.. Seni İstiyorum!~ "merhaba, boşmu?" kadın gözleriyle önündeki sandalyeyi işaret etti. "sanane?"net bir dilde konuşmuştu adam. Ama kadının ne denli ısrarlı olduğunu bilmiyordu. Zeyne...
