Bebeğim

13. bölüm - aşkıma

Bölüm tekrar yüklenmiştir. 

Wattpad ve benim hatam sonucu silindi bölüm. Taslağı silerken bölüm silindi. Nasıl olduğunu bende merak ediyorum.

Kendi kendimi yiyorum şuan. Bölüm yazayım derken elimdeki bölümden oldum! Sizden ricam tekrar oylamanız. Beni anlayacağınızı umuyorum.

Ayrıca silinen bölüm yorumları içinde teşekkür ederim.

Zeynep'in ağzından

O günden sonra eve dönmüştük  ve mertin söylediği gibi köpek gibi pişman olmuştum. Kerem yanlış yapmış olabilirdi ama bu benimde yanlış yapacağım anlamına gelmezdi. Ben aşkıma sahip çıkmalıydım. Saçma sapan duygular yüzünden ona oyun oynamamalıydım!

Bu kadar tepki vereceğini de düşünmemiştim. Daha olaysız bir tepki verir sanıyordum ama verdiği tepki büyüktü. Sonuçta suçlu olan o idi. Bense sadece benim çektiklerimi çekmesini istemiştim. Sonucun da bu kadar kötü olacağını tahmin edememiştim. Şimdiyse tek başıma kalmıştım.  Kerem beni istemediğini söylemişti. Bebeğim kayıp gitmişti ellerimden . Ama belki de bu da bir oyundu. Kafamda deli sorular dönüp dolaşıyordu..

"zeytiniiiim"  ayla odama kelimenin tam anlamıyla daldı. Ayağa kalkıp sarıldım ona hemen. Hem özlemiştim hem de dizinde ağlayacak yakın bir arkadaşa ihtiyacım vardı.

"neler gelmiş başına! Neden aramıyorsun yaa?"  göz yaşım yanağıma düşünce burnumu çektim. Bu daha çok ağlayacağıma işaretti.

"kim söyledi?"

"Alp anlattı. Çok pişman zeynep. Gel oturalım şöyle" başımı sallayıp yatağıma çıktım. O da yanımdaki yerini almıştı hemen. Başımı omzuna yaslayıp ağlamaya devam ettim. Durduramıyordum kendimi. Duygularıma sahip çıkamadığım için üzülüyordum. Bir yandan da onun bana oyun oynadığı geliyordu aklıma. Niye oyun oynamıştı ki? Zaten beni kırmıştı. Parçalarımı yapıştırıp tekrar kırmaktan zevk mi alıyordu?

" pişman olması gereken daha önemli bir kişi var. Ama o pişman olmak yerine bir daha beni görmeyi istemediğini belirtti. "

"zeyneep,  bence keremin burada bir suçu yok"

"ayla sen ne kadarını biliyorsun? Onlar benim üzerime iddiaya girdi. Sence iddia kimin başının altından çıkmıştır? Alp'in yapacak hali yok herhalde" başımı omzundan kaldırıp dizlerine yattım. Saçımla oynamaya başladı. Rahatlıyordum böylelikle.

"bak o çocuktan hiç haz etmiyorum ama mesele senin düşündüğün gibi değil bence"

"ne demek o?"

"iddia konusu. Alp, kendinin teklif ettiğini söyledi. Bu yüzden de bayaa pişman. Ka"

"ne dedin sen?! Alp mi atmış beni ortaya"

"zeyneep atmış olarak düşünme. Sadece kimi seçecek meselesi" ne yani ben boşu boşuna mı keremi suçlamıştım? Ama suçluydu. Beni kullanacağını söylüyordu telefonda! Yattığım yerden kalkıp üzerime birşeyler geçirdim hızla.

"kalk çabuk ayla. Alp'e gitmeliyiz. Neler olduğunu anlatmalı bana"

"tamam yavaş deli'm.  Sakinleş önce"

"ne yavaş olabilirim ne de sakinleşebilirim!  Eğer onun saçmalığı yüzünden yeşilimi kaybetmişsem onu asla affetmem!"

Çantamı alıp koşmaya başladım. Alpin neden böyle bir şey yaptığı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Kerem suçsuzsa..  Bunu düşünmek bile istemiyordum. Bir yanım delice bunu isterken diğer yanım düşünmek bile istemiyordu.