KOYU KIRMIZI |Anlaşmalı Aşklar Serisi 2 • FİNAL| #Wattys2020

AR/21

Üzerine adamdan çektiği pikenin bir kısmını alarak omuzlarını silkti. Aralarında santimler olsa bile genç adamın çıplak teni alev alev yanmaya başlamıştı. Yiğit kolunu kafasının altına koyarak gözlerini kapadı. Daha fazla düşünürse beyninin patlayacağını hissediyordu.

"O beni yıktı Yiğit. Ben nasıl bir daha ayakta kalırım onunla? "

" Böylesi daha iyi. Gitme. "

Merve gülümseyerek kafasını sallarken dilinin ucuna kadar gelen boşanma davasını soramadı. Onun yerine arkasına yaklaşıp her şeyi anlaymayı denedi.

"İlk arabam, son model bir Mercedes-Benz 'di. "

Yiğit genç kızın sözlerinden sonra irkilerek gözlerini açtı. Kolunu kafasından kaldırırken biraz doğrularak üzerinde ki pikeyi aşağıya indirmeden yatak başlığına yaslandı.

" Araba kullanmayı biliyor musun? "

Merve genç adamın sorusuna kahkaha atarken karnında ki bir tekme ile sustu. Gözlerini deviririken kızının bu kadar babacı olacağını tahmin etmiyordu.

" Araba kullanmayı bilmiyorum, ehliyetim de yok. "

" Nasıl kullandın o zaman, hem senin boklu o kadar zengin mi? "

Merve kafasını yastığa koyarken derin bir nefes verdi.

" Arabayı kullanmadım. Çaldım. "

" Çaldın mı? " Yiğit iyice meraklanırken kızın dinlemek için dikkatini hepsini ona verdi. Emindi ki, Merve'nin ondan önce bambaşka bir hayatı vardı. Yiğit onu sadece geçmişi bir bebekle taçlı olan kadın gibi görürken yanında ki kadın aslında bambaşka biriydi.

Ve, Yiğit'in daha öğrenmesi gereken bir tonla hikaye vardı.

"Onunla kaçtığım zaman, küçük bir barakaya yerleştik. Tahtadan tek odalı bir baraka. Tuvaleti dahi olmayan bir baraka. Her şeye yeni baştan başladık, benim çalışacak kadar eğitimim yoktu. Ilgın sadece bir ay çalıştı sonrada sıkıldığını söyleyerek işten ayrılmıştı. Onun ayrılması üzerine tam bir sefillik yaşadım. "

Yiğit'in dikkatine gülümserken adamın bir şey dememesi için dua etti.

"Yirmi yaşındayım, şimdi ki aklım olsa inan bana bunu yapmam, aşkımdan ölsem bile asla beni istemeyen bir adama tekrar gitmem." Merve gözlerini Yiğit'in gözlerine çevirirken adamın mahcup bakışlarını yakaladı ve devam etti.

"Sonra... Bi gün yanıma gelip bana bir şey aldığını söyledi, inanmadım çünkü bir ekmek dahi alacak paramız yoktu. Cebinden o kadar güzel bir kolye çıkardı ki... Hani böyle, zengin kadınların taktığı gösterişli şeylerden. Büyük taşlı... Gerçeği anında öğrendim. Çalmıştı, o kolyeyi sadece beş dakika takabildim. Boynumdan koparacak gibi çekti ve kuyumcular götürüp sattı. Parayı da bana vermeden yedi"

Merve'nin yüzünde acı bir gülümseme oluşurken elini karnına götürdü.

"O gerizekalının bana mucize gibi verdiği tek şey bebeğim. " Ellerinin karnında devam etti Merve.

"Sonra anladım, Ilgın benim için yanlıştı. Bir yılım böyle geçti. Araba çaldım, bir kaç ekmek , biraz para. Yemek için, "

" Tamam yeter. "

Yiğit en sonunda içinde ki sesi bulduğu zaman mırıldandı. Nefesini tutmakta o kadar zorlanıyordu ki, bir an delireceğini hissetti. Yanında ki kadının bu kadar saçma bir hayat yaşayacağını tahmin etmemişti. Yiğit daha çok peri masalına kaçmış bir kız beklerken duyduğu her kelime onu yıktı. Yavaşça kollarına aldı Merve'yi.