Hayatın keşmekeşliğinden dem vuruyorum bu gece Yüreğimdeki hüznün perdesini Aralıyorum sadece Eskimiş ne varsa atıyorum . Yüreğimdeki çöp tenekesine. Ne varsa söylemek istiyorum sizlere. Neden diye haykırıyorum sessizce! Sokak lambası yüreğim gibi Sisler içinde. Serseri kaldırımlarda yürümek istiyorum gizlice. Pencere kenarında unuttuğumuz göz yaşı gibi Delice. Yine geldi vakti yağmur değil ağlayan belkide. Kalabalık içindeki yalnızım işte bende. Bi rüzgar uğultusu var beynimde Kaçıp gitmek istiyorum. Arkamdan kimse gelmesin benimle. Ben hüzün yüklü bulutların esaratindeki zavallı bi çareyim işte. Boşaltamıyorum bu öfkemi hiç kimseye. Ne olur biraz daha kalın Mürekkebimdeki damlalar Ve beni anlatan satırlar. Merak etmeyin öyle ulu orta ağlamam ben. Satır arasındaki boşlukta Yada hayatım gibi açıpta kapatamadığım , Bi parantez arasında. Şiir diye karaladığm kağıtlarda Öyle bi yerdeyim ki! Ne bulutlar kabul ediyor beni Nede güneşin eşsiz güzelliği. Sadece yağmura karışıp gitmek istiyorum. Kimsenin olmadığı yerlere. Bu aralar canım çok kötü ağlamak istiyor Gelin hep birlikte ağlayalım. Kaybettiklerimize yada Özlediklerimize.
#Ağlayan şaire #
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
