Chapter TWENTY-THREE

179 14 2
                                        

POV Kate

Uiteindelijk heb ik Jeremy overgehaald en is hij meegegaan. We lopen het ziekenhuis in en meteen komen er allemaal dokters en zusters op me af. Ik lach en word meegenomen naar een kamertje.

30 minuten later

Ik word terug in de kamer gerold en zie dat Jeremy en Joost aan het praten zijn alleen Romy is weg. Waar is Romy," vraag ik en ze schrikken als ze mij zien. Ik lach. Ze moes naar huis," zegt Joost. Ik knik. Ik ga ook maar is," zegt Joost na een tijdje. Oke," zeggen Jeremy en ik tegelijk. Wil je me even helpen," zeg ik lachend en ik wijs naar het bed. Natuurlijk mevrouw," zegt Jeremy met een buiging waardoor ik in de lach schiet. Hij helpt me om in bed te gaan liggen en komt er zelf naast liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en doe mijn ogen dicht, Jer strijkt zachtjes mijn haar.

POV Steffie

Ik ben nu bij Link, we zijn een q&a aan het doen. Oke Dave Hengers (zelf verzonnen) vraagt: Steffie wanneer kom je weer is?" zegt Link. Ik laat mijn glas met water op grond vallen en blijf verstijfd zitten. Dave was vroeger mijn vriendje maar hij wou altijd verder gaan maar dat wou ik niet dus ik hielt hem tegen maar een keer dreigde hij met een mes en toen snee hij me in mijn arm dus ik gaf me over en toen zijn we dus verder gegaan, later ben ik verhuisd en toen werd ik vrienden met Kate en Erica. Er komen tranen in mijn ogen als ik er aan terug denk. Ik voel twee warme vertrouwende armen om me heen en ik snik zachtjes tegen Link's borst.

POV Erica

Ik en Harm zijn samen in het parkje voor mijn huis aan het picknicken. Ja je hebt kaas meegenomen!!!" roep ik vrolijk. Harm lacht en trekt me tegen hem aan. I love you," fluistert hij in mijn haar. Ik smelt bij die woorden.
I love you to," zeg ik terug.

POV Romy

Ik ben thuis en deurbel gaat. Met tegenzin stap ik uit mijn stoel en loop ik naar beneden. Als ik de deur open doe zie ik Joost staan. Joost, wat doe je hier?" vraag ik verbaast. Ik vroeg me af waarom je ineens weg moes," zegt Joost en ik gebaar dat hij binnen mag komen. Hij is ook zo lief. Er was niemand thuis en dat vind mijn moeder nooit fijn," zeg ik. Gelukkig, ik dacht dat er iets erg aan de hand was," zegt Joost en hij trekt me in zijn armen.
"Aah je bent zo lief,".
"Jij bent liever,".

Heey,
Het is een soort van liefdes hoofdstuk, sorry dat hij zo kort is, hopelijk vonden jullie het leuk!!
En ik wens iedereen een gelukkig nieuw jaar!!

Bye bye

accepted ✔️ || SQUADWhere stories live. Discover now