anarchist

κεφάλαιο 15

<δεν θέλω τίποτα Ματτ,το μονο που θέλω είναι να βγει ο μπάσταρδος ο γιατρός απο εκεί μέσα και  να μου πει πως είναι καλά,πως σε πεντε λεπτα θα βγει και πως μπορούμε να φύγουμε απο δω μέσα>

<μικρή σε παρακαλω,ηρεμισε,κάτσε εκεί πάω,να το δω και θα έρθω,εσύ όμως περιμενε εκεί γιατι θα έρθουν και τα παιδιά του ειδοποιησα >αυτό το ηρεμισε δεν το καταλαβαίνω πως γινεται να μου λες να ηρεμισω απο την στιγμη πως ο άνθρωπος μου αυτήν την στιγμη κρατιέται στην ζωή με ενα μηχάνημα οξυγόνου,πως γίνεται  να ηρεμισω  αφου πριν λιγες ώρες με είχε αγκαλιά? Πως μπορω μου λες;Αφήνω την κουρασμένη μου μορφή να αφεθει στην οψη της καρέκλας και να μαζευτεί σε αυτήν την στάση που σφυγκεται να μην κλάψει,που προσπαθει να μείνει δυνατή,προσπαθει να φανεί δυνατη,να παλέψει με κάθε πόνο που την καταστρέφει καθημερινά,ξυπνά Four σε παρακαλώ,σε παρακαλώ,σε παρακαλώ,σε παρακαλω,τα βλέφαρα που υγρά απο τα τελευταια μου δακρυα,αρχίζουν να κλείνουν, λέγοντας στον εγκέφαλο μου πως χρειάζονται ύπνο,κουλουριάζομαι και αφηνομαι,όσπου τα ματια μου κλείνουν και αφηνομαι σε ενα όνειρο....

<Χέιζ μικρη ξυπνά ο Μαξ ειμαι,μικρη κοιμάσαι 5 ώρες έλα ξυπνά να σε πάω σπίτι να ξεκουραστεις εκεί και μετα να ξανά έρθεις>
Ακούω μέσα απο τον ύπνο μου αυτά τα λογια,χωρίς να έχω κουράγιο να αντιδρασω  στέκομαι ακόμα στην καρέκλα χωρις να κουνιεμαι,ανοίγω σιγά σιγά τα ματια μου βλέποντας εναν Μαξ να περιμένει την απάντηση μου,όμως η απάντηση είναι αρνητικη<οχι Μαξ δεν πάω πουθενά μέχρι να ξύπνησει θα κοιμάμαι και θα ξυπναω δίπλα του,δεν θα φύγω απο δω τέλος>
Ο Μαξ σαστισε δεν περιμενε αυτή την απάντηση,μουτρωνει την φάτσα του και προσπαθει να με πείσει
<ματαια προσπαθείς Max δεν φεύγω θέλω να είμαι δίπλα του όλη την ωρα κάθε στιγμη>
<ενταξει πάω πάσο,καταλαβαίνω ποσο τον αγαπάς αλλά γαμωτο πάνε φαε κάτι>
<άντε παλι ρε Max δεν θέλω να φαω,δεν έχω όρεξη για τίποτα μονο για αυτον>
<δεν με νοιάζει εγώ θα σου φέρω να φας,κάτσε εδώ μην κουνηθεις σε λίγο έρχονται και τα παιδια,αλλά την Έλσα δεν την βρισκω,δεν έχω τον αριθμο της,αν μπορείς παρε την>είπε και πήγε στο κυλικείο να μου φέρει φαγητο,ψάχνω το κινητό μου να πάρω την Έλσα γιατι έχω πολύ καιρό να την δω και την θέλω και αυτήν μαζί μου,βρίσκω τον αριθμο της και την κάλω....
<Χέιζ μου???>λέει με γλυκό τόνο
<Έλσα μπορείς να αφήσεις τον γλυκό σου τόνο και να τσακιστεις να έρθεις στο νοσοκομειο σε παρακαλω??>
<τι έγινε?>
<χτύπησαν τον four>χωρίς να πει τίποτα,χωρίς να ουρλιαξει να τσιριξει και γενικά όλα τα συνηθισμένα της Έλσας μου κλείνει το κινητο στα μουτρα,τι να πω αυτό το κορίτσι με εχεις αφήσει αφωνη ελεος.