Brightest Light

bölüm 5/hurts

•3 yıl önce•
"Alexandria,Denis Stoff'un dosyası hazır mı?"

"Hazır,efendim."

Dosyasını elime aldım ve hızla oturduğum yerden kalkıp hocama uzattım.

"Yardıma ihtiyacı vardı.Yazık oldu."

"Yine de seninle konuşmaya geleceğini söylemiş.Bir şekilde hoşuna gitmişsin,Carter."

Carter soyismim olmasına rağmen bir an çok şaşırmıştım.

"B..ben mi?"

Hoca dosyayı elimden aldı ve göz kırpıp gülümserken,"İyi iş," dedi.

Duyduklarıma inanamamıştım.Bana rezil bir insanmışım gibi davranmıştı,şimdiyse beni ziyaret edeceğini mi söylüyordu?Bu beni şaşırtmış,ama bir şekilde mutlu da etmişti.

Etrafıma bakınıp hasta çıkışının yapıldığı kısma ilerledim.Denis'in çıkışı yapılıyordu.Babası da yanındaydı,bir takım kağıtları imzalıyordu.

Denis etrafı izlerken gözleri bana kaydı.Beni baştan aşağı süzdü ve gülümseyip bana hafifçe el salladı.

Kaşlarımı çatıp olanları anlamlandırmaya çalışırken hala bana baktığını farkettim.Gözleri yeşilin öyle bir tonuydu ki etkilenmemek elde değildi.

Hafifçe başımı salladım ve ona gülümsedim.

Tebessüm etti ve babasına göz ucuyla bakıp bana doğru yürümeye başladı.Tuhaf bir hisle bana gelişini izliyordum.

"Merhaba," dedi ve alnına düşen saçlarını küçük bir hareketle alnından uzaklaştırdı."Nasılsınız?"

Boğazımı temizledim ve göz kontağı kurdum.Zaten gözlerimi onlardan alamıyordum.

"İyiyim,Denis.Sen nasılsın?"

Tebessümü yüzüne yayıldı ve başını onaylarcasına salladı."Ben de iyiyim."

"İyi olman güzel."

"Dinle...Dün...gerçekten tam bir bok parçası gibi davrandım.Bunun için ne kadar üzgün olduğumu bilemezsin."

Dudağının kenarını ısırdı ve benden cevap beklercesine bakmaya başladı.

"Ah,sorun değil.Yani...Bir sorun yok.Merak etme."

"Gerçekten mi?"

"Evet,sorun yok." Tebessüm ettim.

"Buraya tıkılma fikri beni biraz korkuttu.Bu yüzden hiç olmadığım biri gibi davrandım."

"Anlıyorum seni.Korkunç bir durum olmalı senin için."

"Öyleydi.Teşekkür ederim,çıkmama yardım ettiğin için."

İçim bu konuda biraz rahatsızdı aslında.Ama yine de onun bu tedaviyi istemesi gerekiyordu,aksi halde hastanenin içine uyuşturucu sokmaya kadar giderdi bu işin ucu.Yapan hastaların olduğunu duymuştum.

"Ne zaman istersen tedavi için burada olacak arkadaşlarım.Merak etme."

"Sen?"dedi Denis.Gözlerini yüzüme dikmiş kafası karışmış bir şekilde bana bakıyordu.

"Ben stajyerim.3 haftalığına buradayım sadece."

"S-sahi mi?Ben seni...doktor sanmıştım."