CHAPTER 27 part TWO:

9.4K 156 8
                                    


(Samantha's POV)






Nasa byahe na ako ngayon.. at nagpapasalamat ako at hindi na ako tinanong ni Ren kung saan ako pupunta pero hindi ibig sabihin nun mambabae ako...








'siguro ito na ang tamang panahon para harapin ko ang nakaraan na matagal ko ng kinalimutan...'








-----------------------------------------------AFTER 7 years ago...--------------------------------------









Malapit ako ngayon sa bahay namin..







kung saan ako lumaki at kung saan nagsimula ang lahat...







3hrs na akung walang ginawa kung di tumunganga dito sa kabilang daan at mukang walang tao ngayon..







toktok...



toktoktok...








may kumakatok sa aking bintana at ng mapalingon ko bigla kung ikinagulat..










"is that you ate!!???" si Shane ang kapatid kung bunso.. dalawa lang kaming magkapatid at nung pinalayas ako ng mga magulang namin 8 years old palang sya kaya wala pa syang alam sa mga nangyayari sakin o sa family namin..









Biglang tumulo ang aking mga luha ng makita ko sya..










Lumabas ako ng sasakyan at bigla ko syang niyakap...











"hi, Shane.. kamusta ka na? grabe ang laki mo na!" masayang sabi ko sa kanya.. ngunit sa hindi inaasahan na sa isang pikit mata ko bigla nalang...











"paaakk!!!" isang malakas na sampal ang natanggap ko galing sa kanya










"S-Shane..." tanging pangalan nya lang ang nasabi ko dahil sa aking pagkagulat..











"bakit ate??bakit??? hindi ka nagpaalam sakin bago ka umalis!? bakit di mo ako binalikan!? alam mo bang miss na miss na kita ate, hindi lumilipas ang mga araw na hindi ko hinihiling kay god na sana maisip mung bisitahin ako o sana manlang malaman ko kung nasaan ka o kung ano ng balita sayo..." humahagulgol sya sa iyak habang sinasabi nya ang mga yun.. at bigla nalang din syang nag hinimatay kaya naman inalalayan ko sya agad at ipinasok sa luob ng kotse at pagkatapos sumakay na din ako at pinaandar ko na ito.. ayaw ko naman na may makakita samin o saakin.. hindi ngayon.. kaya naisip kung dilin ko nalang sya sa hotel na tutuluyan ko..








habang nagmamaneho ako nagkaron na ng malay si Shane..








"ok ka na ba Shane?" tanung ko sa kanya habang sinisilip ko sya sa gilid ng aking mga mata...








"yeah, i'm ok ate" sagut nya habang nakatungo na tila nahihiya








"ok lang ako, medyo masakit nga lang ng konti..ahahhahah" natatawang sabi ko sa kanya









"i'm realy sorry ate, pero ikaw kasi eehhh..." naiinis na sabi nya









"wow ahh..!!! nagsosorry na nga may halung paninisi pa,,,ahahahah" biro ko sa kanya






haayyy... nako.....
tahimik nanaman ang cute kung kapatid....





mga ilang minuto pa at nakarating na kami sa hotel, napalingon sakin si shane na tila nagtataka...









"ate anung ginagawa natin dito?" takang tanung nya








"mas makakabuti kung dito nalang tayo mag-usap kasi baka may makakita satin o saakin.." sagot ko sa kanya habang patungo ako sa luob..








"hi, Ms...." bungad ko dun sa girl

"yes, can i help you" sagot naman nya

"oh, yeah.. I'm Samantha Dizon and may book ako ngayon dito sa hotel nyo" sabi ko naman

"ok po Ms. Dizon, wait lang po at titignan ko..." sagot naman nya sakin









"wait ate, dito ka mag istay? at bakit Dizon? kelan ka pa nagpalit ng last name?" ang gulo naman nitung kapatid ko ang daming tanung..








"well, nagsimuta ang lahat nung pinalayas ako nila mom and dad.. anyway... maya-maya na natin pag-usapan ang lahat.." sabi ko naman sa makulit kung kapatid









"I'm sorry Ms. Dizon for making you wating, here's your card and your room number. plase enjoy your stay" ngiting pamamaalam nya


"ok, thank you" sabi ko naman










"tara Shane, sa kwarto na tayo mag-usap" yaya ko sa aking kapatid










"teka ate... alam mo ba kung anung klasing hotel to?" gulat na tanung nya sakin









"hhhmmm... well,,, hindi.. bakit?" takang tanung ko sa kanya









"kasi ate sobrang mahal dito.. alam mo ba na itung hotel na to ang pinaka mahal na hotel dito satin?" sabi nya








"hhmmm... hindi ko alam yun, basta nakita kung maganda at yung price nila is tama naman kaya pinili ko to..ahahhaha" sagot ko naman sa kanya









"sure ka ba ate? tandaan mo ito ang pinaka mahal, at oonga pala hanggang kelan ka dito?" tanung nya, nandito na kami ngayon sa harap ng pinto ng room ko..









"hindi ko alam eehh" sabi ko sa kanya habang nagbubukas ng pinto









"wow!!! ate!!! ito ba talaga ang room mo!?" gulat at halatang di makapaniwala itung si bunso








"oh, bakit? hindi ba maganda.. hhmmm.. wait tatawag ako sa baba at magpapahanap ako ng masmaganda kesa dito.." sabi ko naman habang naglalakad papunta sa telephone...









"no! ate sobrang ganda nito and for sure ang mahal nitung room mo..." sa bi nya, nakaupo na kami ngayon dito sa balcony









madyo gabi na at naisip kung yayain syang kumain ng dinner magkasama...









"grabe ate, ang yaman mo na pala ngayon.. mabuti naman na kahit pinalayas ka dati nila mom and dad naging maayos naman ang buhay mo..." sabi nya









"yeah, tama ka dyan.. nagkaron din ako ng mga kaibigan and rememder Kris? mag kaibigan na rin kami ngayon.." pagkukwento ko sa kanya









"pero ate, diba sya yung ex mo? hhmmm... syanga pala, may girlfriend ka ba ngayon?" tanung naman nya








"yup! meron and for sure magugustuhan mo sya kasi napaka bait nya at mapagmahal.. nasa Manila sya ngayon at sakanya ko na muna iniwan ang mga nigosyo ko.." after namin mag-usap ihinatid ko na sya sa bahay dahil baka mag-alala sakanya ang mga magulang naman, mula sa mga napagkwentuhan namin mukang natanggap narin nila mam and dad pero bakit hindi nila ako hinanap? ang tanung na ito ang gumugulo sa aking isip ngayon...










"bye, ate.. good night..." pamamaalam ni shane pero di ma sya nababa ng sasakyan at parang may gumugulo sa kanya...









"yeah, sweet dreams... hhmmm... ano yun? sabihin mo na baka hindi ka makatulog nya..ahahahhaah" pagbibiro ko









"aaahhh.... ate, hindi mo ba sila dadalawin?" tanung nya









"hhmm.. sa totoo nyan, kayung tatlo ang ipinunta ko dito..." sabi ko naman









"oo, pero malay mo pumunta ulit ako bukas dito o sa isang araw..."









"ok ate! hihintayin ko yan!!!!" masayang sabi nya










"wag na wag mo nga pala muna sasabihin sa kanila na nagkita tayo aahhh" sabi ko










"sure ate! bye!"









Pabalik na ako ngayon sa hotel at iniisip ko parin hanggang ngayon kung tama ba talaga ang disisyon nyang ito...









---------------------------KINABUKASAN------------------------------









tok.tok..tok....







"sino yan?" tanung ng nasa kabilang pinto...







"it's me.." sagut ko









"Sammy, is that you!"gulat ni mom, yes... nandito ako ngayon sa bahay nila...









"yes mom, ako nga po ito.." sabi ko habang nakatingin sa ibang bagay, nahihiya kasi ako sa kanya...








sa gulat ni mom niyakap nya nalang ako ng mahigpit..










"kamusta na po kayo?" tanung ko sa kanya









"ok naman kami, ikaw kamusta na...? wait, Rico!" sigaw ni mom









"yes?" si dad habang naglalakad at nakita kung napahinto sya ng makita nya ako...









"dad.." ako









"S-Sammy!? ikaw nga!" niyakap ako ni dad, ang gulat ko dahil hindi na talaga sila galit sakin....^__^









"pasok ka anak, nag-almusal ka na ba?" si mom










"hindi pa nga po, pwede makikain?" happy ako ngayon dahil sa ngayon alam ko ng napatawad na nila ako...









Nagkukwentuhan lang kami ngayon dito sa kusina at kinwento ko na din lahat ng nangyari sakin at nalaman ko ring hinanap nila ako at nakita ako ni dad kaso nagdisisyon silang pabayaan muna ako at hihintayin nalang nila akung bumalik... yun nga lang di nila inaasahan na aabutin ng ganitung katagal bago ako makauwi...










"so.. anung balak mo ngayon?" si dad










"babalik na po ako dad sa manila baka kasi nag-aalala na si Ren sakin.." sabi ko










"Ren, girl friend mo?" si mom










"opo, sya nga" nakangiti kung sabi










"sana mameet namin sya..." si mom










"mam, ipapakilala ko sya sa inyo.... oonga po pala may lakad ba kayo sa sunday?" tanung ko










"sa pagkakaalam ko wala naman.." si dad










"pwede ko ba kayung imbitahan sa sunday? birth day kasi ni Ren at gusto ko syang supresahin..." yaya ko sa kanila










"sure! why not! para makilala na din namin sya..." masayang sabi ni mom










"well, Sammy... dadating kami sa sunday...." sabi ni dad










"great!!!! panigurado magugulat sya sa bisita nya... ok dad ibibigay ko nalang po sa inyo yung lugar kung saan ako nakatira....." sabi ko naman










"no Sammy, yung time nalang... alam naman kasi namin ng mam mo kung saan ka na nakatira, hinayaan ka lang namin kasi alam na namin na safe at ok naman..." si dad









"ok dad, mga 5pm po sana if ok lang sa inyo and dun narin po kayo matulog kahit na sa gabing yun lang.. miss na miss ko na po kayo." after nun niyakap ko sila at nagpaalam na, natutulog pa si Shane nun pero umalis na din ako kasi hindi ko pa nakakausap si Ren simula ng dumating ako kahapon... akala ko pa naman aabutin ako ng one week pero isang gabi lang pala ako,,ahahahahahha









nagmamaneho na ako ngayon pabalik ng Manila at after 2hrs dumiritso na ako agad sa office dahil alam kung nandun si Ren at si Juli...









"hi! manong!!!!" masayang bati ko kay manung gwardya










"good morning po Ms. Dizon!" sagot naman nya sakin habang nakangiti at ako eto masayang naglalakad papasok na sa office...










"hi! Sam! akala ko di ka nanaman papasok eehhh... hindi ka na nga pumasok kahapon... at bigla ka nalang nawala sabi ni Ren" si Julz bungad nya sa pagdating ko pero hindi ko sya pinansin at tuloy-tuloy parin ako sa paglalakad patungo sa aking kwarto kung san nandun si Ren, at ng mabuksan ko yung pinto nakita ko sya agad, lumapit ako sa kanya at niyakap ko sya ng mahigpit...










"hay, Ms. Samantha Dizon, anung balita at nakain mo at nagkakaganyan ka?" tanung sakin ng mahal ko










"hhhmmm.... wala naman namiss lang po kita ng sobra Ms. Ren Santiago" sagut ko sabay kiss ko sa kanya sa pisngi










"so? kamusta ang lakad mo? ok lang ba?" tanung nya











"ok naman bhei, ikaw ok ka lang ba dito habang wala ako?" tanung ko naman sa kanya











"ok naman ako sobrang lungkot ko lang kasi wala ka pero ok lang dun ako natulog kina mam, naglalambing kasi mga kapatid ko eehhh..." pagpapaliwanag nya










"buti naman, ayaw ko naman na mag-isa ka lang..." sabi ko habang nakayakap parin ako sa kanya...









"mawalang galang na love birds pero madami tayung work ngayon... pwede bang tapusin na muna natin ang work bago ang love life? miss na miss ko na ang asawa ko eehhh..." pagmamakaawa ni Juls, sabagay may point sya










"ok sige. sige..." sabi ko naman at umalis na si Juls... ako naman tinutulungan ko ngayon ang mahal ko para makauwi narin kami agad at makapag pahinga ng makapag date pa kami mamayang gabi....







----------------------------------------------------------------------------------------------------------




hello mga readers ko... humihingi ako ng paumanhin sa napaka tagal kung pag aUpdate...hiiihihihihhihihi


but i hope, hindi kayo galit sakin,,,ehehehheheh


keep reading at malapit na ang ending....eheheheheheh


MARAMING SALAMAT SA MGA NAGHIHINTAY NG UPDATE KO!!!!!^________^

What is the meaning of Happiness - (GirlxGirl)Where stories live. Discover now