What is the meaning of Happiness - (GirlxGirl)

CHAPTER 20:

CHAPTER 20:

(Ren's POV)

"Hi! Juli! how are you?" bati ni Kris, napatigiil sya sa kinatatayuan nya ng mapansin nya ako na nakasunod kay Juli at tinanguan ko sya at nginitian

""hello Kris, kamusta ang bakasyon nyo?" pangangamusta ni Juli

"ok naman, may dala kaming pasalubong para sa inyo" sabat ni Jerry girlfriend ni Kris na nakangiti

"mabuti naman at naisipan nyung dalan ako ng pasalubong dahil kung hindi umuwi na kayo" natatawang sabi ni Juli, sayad ang panga ni Kris sasahig...

"what!? magagawa mo yung samin?" feeling hurt naman si Kris sa pagkakasabi nya..

Napatawa nalang ako sa kanila, hindi ko sukat akalain na magiging magkaibigan pa pala ang pinsan ko at ang babaing pinagmulan ng lahat kaya ako at si Samantha nagkasakita...

Napatingin silang tatlo sakin at tinaasan ako ng kilay...

"well,,well.well,,, ano naman kayang balak gawin ngayon ng ating pinakamamahal na Ren?" tanung ni Kris kasabay ng kanyang nakakalokung ngiti

"gagawin saan?" inusenting tanung ko

"saan daw...sus!" pang-aasar ni Kris hanggang sa may kumatok sa pintuah.. pumunta si Juli sa pintuan para tignan kung sino ito pagkatapos tumingin ito sakin at sinenyasan ako na si Samantha at nasa likod nito, biglang lumakas ang kabog sa dibdib ko at bumilis ang pagtibok ng puso ko...

"Bakit ba antagal mo akung pagbuksan? nangangawit na ang mga paa ko kakahintay na sana may magpapasok sakin..." inis na salubong nya kay Juli

"I'm sorry, may ginawa lang ako kaya di kita agad napagbuksan" sagut naman ni Juli

Nandito ako ngayon sa kwarto at pinapakinggan ko lang sila na nag-uusap sa may sala...

Palagay ko hindi pa ako handa na makipag harap kay Samantha, sobra akung nahihiya sa nangyari...

"kung mas nagtiwala lang sana ako sa kanya hindi na sana nangyari ito samin" bulong ko sabay buntong hininga...

tok..tok...

"it's me" boses ni Kris, kaya dahan-dahan kung binuksan ang pinto..

"pwede ka ng lumabas.. nasa cr sya ngayon" sabi nya.. hindi ako naimik hanggang sa hinawakan nya ako sa aking balikat...

"ok ka lang ba? look i'm sorry for everything but I think you need to talk to her, kahit na ipaalam mo manlang na nandito ka na ulit.." malungkot nyanga sabi

"I'm ok don't worry, lalabas na muna ako at paki sabi kay Juli na sa labas na din ako magdidiner" tumango sya at niyakap nya ako, niyakap ko din sya...

Dito na ako sa MOA naggagala gala ng konti bago manlang ako magdinner tutal naman kasi wala akung ganang kumain kailangan lang talaga...

Napahinto ako sa paglalakad ng may tumawag sa pangalan ko..

Kilala ko ang boses na yun!!!

parang gusto kung tumakbo ng malayo sa kanya at magtago ng di na kami mulang magkita...

Naputol ang pag-iisip ko ng mapansin kung nasa may likuran ko na sya at hinawakan nya ang kanang balikat ko..

"wag mo akung hawakan" mahinang sabi ko, alam kung narinig din nya iyun kaya sya bumitaw

"anak, kailan ka pa dumating?" tanung nya..

Yeah, she's my mom....

"anak? matapos mo kaming iwan ni dad?! hindi mo alam kung gaano sya nasaktan at nahirapan sa ginawamo samin" nanggigigil kung sagot sa kanya sa mahinang boses...