Tarih 03/11/2011 ve biz hala koşuyoruz Brucenin planı işe yaradı hep bir yerden başka bir yere gidiyoruz yolda sadece ihtiyaç duyduğumuzda duruyoruz uzun bir yol gittik ve Dc yolunca devam ediyoruz oraya varınca ne olucak bilmiyoruz ama şimdilik bir sığnak bulmamız lazım.
Bruce: Ormanda saklanabiliriz ?
Abbie : Pek rahat olmaz.
Bruce : Tanrım , Abbie dünyanın çivisi yerinden çıkmış hayatta kalmaya çalışıyoruz ve sen rahatlıktan konuşuyorsun !
Stevens : Hey çocuklar yeter bu kadar sadece başımısı sokabileceğimiz bir yere ihtiyacımız var yakında yağmur başkayacak.
Bruce : En iyi fikir ormana girmek.
Abbie : Neyse ne .
3 ü de ormana girer ler ormanda bir kaç aylak ile dövüşürler ama sonunda bir sığnak bulurlar ;
Abbie : Bir Mağara .
Bruce : Tam aradığımız yer .
Stevens : İçeri girin yağmur şimdi bastıracak !
Abbie : Hemen ateş yakıyorum.
Bruce : Yeteri kadar kibritim yok malzemeye ihtiyacımız var !
Abbie : Dc ye gittiğimizde bir çaresini buluruz nede olsa orası hükümet korumasında.
Stevens : Yerinde olsam bu kadar emin olmazdım hükümet hala "İnsanları" düşünüyor mu bilemeyiz atlanta da olanlardan sonra...
Abbie : Çok karamsarsın Stevens . Bruce bana kamp malzemelerini uzatırmısın .
Bruce : Bu sefer çadırı kurarken dikkat et geçen sefer yırtıyordun .
Abbie : Çalışırım .
Geceyi orda geçirdik birbirlerimiz hakkında daha çok şey öğrendik mesela Bruce eskiden koşucuymuş , Abbie de resim yapmak istiyormuş ama o şartlarda evcil hayvan dükkanında çalışıyormuş . Bruce olaylar başladığında otobüsteymiş şehir sınırlarına kadar koşmuş. Abbie ise askerler tarafından kurtarılmış ama hiç kendimden bahsetmedim . Sıra bende hayatımı ... Eski hayatımı anlatma vakti . Benim adım Stevens ve bir doktorum ama yaşlanınca beni acil durum doktoru yaptılar sınıra yaralılara yardım için gittim ama yaralıdan çok ölüler vardı ve bunlar normal ölüler değildi . Hiç evlenmedim ve çocuğum yok . Tıp konusunda üstün bilgim var buda bizim küçül gurubumuz için önemli . Kötü bir alışkanlığım yok. Sadece hayatta kaldım.
Abbie : Wow yaşlı dede çok sıradan bir hayat .
Stevens : Daha 40 larımdayım .
Bruce : Abbie laflarına dikkat et Stevens bizi kurtardı .
Abbie : Sizce ailelerimiz hayattamı ?
Bruce : ...
Stevens : Fazla yakın akrabam yok annem yaşıyor babamsa 2 sene önce vefat etti birde 2 kardeşim var biri İngilterede görev yapıyor. Diğeri ise asker Dc ye gidince onu bulmayı umuyorum .
Abbie : Annem ve babam muhtemelen kurtulamadı birde kardeşim var sanrım ... sanırım ... ( ağlama ) o da öldü .
Stevens : Üzüldüm.
Bruce : ...
Abbie : P~Peki sen Bruce ?
Bruce : Annem ve Babamın dükkanı vardı adı Carlın Balık malzemeleri bende ordaydım gözlerimin önünde öldüler kız kardeşim ve erkek abimdende haber alamadım sanırım öldüler Dc ye gidince onları bulmayı umuyorum , Birde kız arkadaşım vardı oda ailesi ile kurtulamadı sanırım ...
Abbie : Olanlara üzüldüm.
Stevens : Umarım Dc de onları bulursun .
Bruce : Hadi yatalım artık yarın çok daha fazla koşucaz .
Abbie ışığı söndürdü ve yattı Bruce azıcık bekleyip nöbet tutacağını söyledi bende arkamı dönüp uyudum.
