Yvrine's POV
"May silbi ka rin pala kahit papano no?"
Napatingin ako dito sa katabi ko.
"Oo naman no! Kala mo sakin? Katulad mo? Don't me kuya!"
"Katulad ko? Bakit? Wala ba akong silbi?"
"Medyo."
"Hoy. Maya-maya lang magkakadevelopan na kayo dyan!"
Asar nung isa pa naming kasamahan. Nakikantyaw na din tuloy yung iba.
"KADIRI. DI KO MA-IMAGINE."
"WOW HA.TONG BABAENG TO. IKAW PA LUGI SAKIN?"
"OO NO! TEKA NGA. WAG MO NGA AKONG PINAGTATAASAN NG BOSES!"
"DI KITA PINAGTATAASAN NG BOSES. NAGTATANONG AT NAG-EEXPLAIN LANG AKO."
"SO KELANGAN PASIGAW?"
"PARA MARINIG MO. BUTI NGA CONCERN PA KO SAYO DIBA? IKAW NGA RIN TONG PANAY ANG SIGAW. TAS AKO BAWAL?"
"GAGO ANG PANGIT MO!"
"SIGE! MANGLAIT KA LANG. WAG MO KONG SISIHIN PAG NAINLOVE KA SAKIN HA!"
"INLOVE MO MUKHA MO!"
"Di pa rin kayo tapos sa pagtatalo nyo? Kanina pa yan ah."
Napalingon kaming lahat sa nagsalita.
Si Sandra! Kasabay nya si Denver!
Parehas silang nakangiti! Awiieee! "Teka. Ako ang magtatanong may improvement ba?"
"Improvement? Saan?"
Tanong ni Sandra.
"Sa inyong dalawa?"
Nakita ko ang pamumula sa mukha ni Sandra sa tanong ko.
Ay. Hahaha! Ang cute nya. Masyado syang obvious pag kinikilig.
Pero,nagulat ako nang biglang umakbay tong si Denver kay Sandra. Lalong namula yung loka-loka.
"We're starting a good friendship."
