twin Girls

* 30 *

p.o.v Helia

Selena zit op haar knieën naast Damianos. Damianos kijkt grijnzend naar ons. 'Zo' zegt hij grijnzend, 'tijd voor de spreuken.'

Hij begint een spreuk uit te spreken die ik heb gelezen maar hoe die precies gaat weet ik niet. 'Nee' roept Selena opeens.

Ze pakt zijn arm beet. Hij kijkt naar haar. 'Alsjeblieft' smeekt ze, 'laat ze met rust.'

Hij trekt zich los. 'Lief, lief, lief nichtje toch' zegt hij, 'anders moet ik ze iedere maand pijn doen. Als ze naar me gaan luisteren hoef ik dat niet.'

'Spreek dan dezelfde spreuk ook over mij uit.'

'Nee, nee, nee. Dat kan ik niet doen nichtje.'

'Waarom niet? Hoe weet u zo zeker dat ik zal luisteren?'

Hij trekt haar omhoog. 'Omdat jij heel erg veel op je moeder lijkt' zegt hij, 'de reden dat ik jou kies als mijn koningin.'

'U... wat?'

'Wat' roepen Jason en ik tegelijk.

'Ik kies jou, Selena, als mijn koningin.'

'Daar komt niets van in' horen we Abdias en Kratos roepen.

Ze komen binnenrennen en vallen de demonen aan. Er komen nog meer mensen binnen die de rest aanvalt. Ik trek me los en ren naar Damianos. Damianos doet weer iets bij Selena waardoor ze weer levenloos in zijn armen valt.

'Laat haar los' roep ik.

'Waarom zou ik nichtje, als ik haar met me meeneem zal ik haar wel kunnen betoveren. Zo zal ze van mij zijn. Voor eeuwig!'

'Dat zal ze nooit!'

Jason staat opeens bij me. 'Laat haar los!'

'Zoals jullie willen.'

Hij laat Selena los waardoor ze op de grond valt. Ik wil me over haar ontfermen maar Damianos tovert haar weg. Opeens zit Damianos in een grote paarse bol. 'Waar is Selena' roep ik kwaad.

'Alleen ik kan haar terug halen' zegt hij grijnzend, 'dus laat me gaan en ik zal haar terug halen.'

'Nee' zegt Jason, 'ik weet waar ze is.'

Hij rent weg. Ik ren achter hem aan. Hij neemt me mee naar een kamer. Er staan twee demonen voor. Jason gooit een steen door de gang. De beesten lopen erheen waardoor Jason en ik de kamer in kunnen glippen.

Het is een donkere kamer met donkere muren. Voor de twee kleine ramen in de achterwand hangen gordijnen. Tussen de twee ramen staat een groot bed.

Selena ligt te slapen op het bed. 'We moeten haar hier weg krijgen' zegt Jason, 'voordat Damianos haar weer iets aan kan doen.'

Ik knik. Jason tilt haar op en we rennen de kamer uit. De demonen liggen bewusteloos op de grond. Iona staat bij ze. Ze glimlacht naar me. 'Deed jij dat' vraag ik.

Ze knikt, 'ze wilden de kamer ingaan. Ik bescherm u prinses. Als u dood gaat sterf ik zelf ook.'

'Oké' zeg ik, 'dank je Iona.'

We rennen weg. Ergens onderweg komen we langs de kamer waar ik mijn krachten verloor. 'Wacht' zeg ik, 'onze krachten.'

Jason knikt en legt Selena neer op de tafel. We gooien alle potten kapot en alle krachten vliegen weg. Wij krijgen onze krachten terug. Daarna tilt Jason Selena weer op. We rennen naar buiten de grot.

Na een tijdje komen er allemaal mensen uit de grot lopen. Ook Abdias en Kratos. 'Uwe hoogheid' zeggen ze terwijl ze een buiging voor Jason.

'Heren' zegt Jason.

Daarna kijken ze mij aan. 'Mijn fout' zeg ik, 'ik neem mijn straf op me.'

'Voor de rest van uw leven huisarrest' roept Abdias kwaad, 'waarom luistert u nou niet prinses?!'

'Omdat ik ze gewoon weg wilde krijgen hier!'

'Laten we hier later over discussiëren' zegt Jason, 'zullen we nu eerst naar huis?'

'Natuurlijk uwe hoogheid. We gaan naar het kasteel.'

We lopen met alle mensen achter ons aan naar een groot kasteel bovenop een berg. Jason legt Selena in een kamer op bed. Ze moet uitslapen. Dat is de enigste remedie tegen hetgeen wat Damianos bij haar deed.

Als we weer in de zaal komen staan Abdias en Kratos ons op te wachten. De mensen zijn eten gaan halen in de keuken. 'Ja' vraag ik twijfelend.

'Sire' zegt Abdias tegen Jason mij totaal negerend, 'u bent nu koning.'

Jason knikt en loopt naar de troon toe. Hij legt zijn hand op de troon. 'Pas als iedereen weer terug thuis is' zegt hij, 'tot Selena weer wakker is en op krachten is.'