The Charmer & The Sweetheart (A JeMik Fanfic)

TCTS Chapter 16

Di na natapos ni Audrey ang sasabihin dahil lumipad na sa mukha niya ang palad ni Jeron.

Nagulantang siya sa nangyari. Hawak-hawak niya ngayon ang sariling mukha at hindi makapaniwala.

Kawawa. Nasampal siya nito ng di oras.

Jeron: I am not sorry for that! This isn't the first time that I allowed you to  insult  her right infront of my face and I regret it. I should've done that to you way back then! Disrespect her again and you'll see.

Audrey can't help but cry. She felt super-mega-ultra embarrassed.

Di pa siya nakakabawi ng biglang magsalita ulit si Jeron.

Jeron: Gusto kong itatak mo 'to da utak mo. Malayong-malayo ka sa kanya. Hindi mo siya katulad at hinding-hindi siya gagaya sa'yo kahit kailan. Tandaan mo yan.

Audrey: Bakit?! (hysterical) Bakit ano ba ko, ha?! Ano ba ko para sa'yo, ha?! (pushes Jeron) A hooker? A bitch? A slut? Pathetic?  Desperate?! Ok sige! Call me whatever you want, I'm claiming it! Ako na ang lahat ng yun! Ako na ang malandi, si Mika na ang santa! Kung pagsalitaan mo ko parang wala tayong pinagsamahan, ah.

Di na nito  mapigilan ang tindi ng emosyon.  Para na siyang sasabog sa sakit. Napaluhod siya sa harapan ni Jeron habang  hawak-hawak ang laylayan ng t-shirt nito. Ganun din ang buhos ng mga luha niya.

Audrey: Kahit papano may pinagsamahan din naman tayo, di ba? Hindi naman ako kasing sama ng iniisip mo at ng ibang tao, eh. Di ba alam mo naman yun? Kilala mo ko.

Jeron remained silent. Though he thinks Audrey deserves all of that… half of him still thought that it is not the right thing to say especially to the girl he used to be with.

He looked at her  at bigla nalang siyang nakaramdam ng guilt.

Audrey continued.

Audrey: The day you and Mika started dating, dun ko lang na-realize ang lahat. Us way back then, ang mga pagkukulang ko bilang girlfriend mo, lahat yun pinamukha sakin ni Mika. (patuloy parin sa pag-iyak) Kaya ganun nalang ang galit ko sa kanya simula nun, eh. Kasi dati hindi ka naman ganyan sakin. Never kitang nakitang tumawa ng ganyan.  L Alam mo bang inggit na inggit ako sa kanya, ha? Halos lahat kasi nasa kanya na – pagiging sikat, kontento sa buhay, maraming kaibigan, mga taga-suporta at higit sa lahat siya ang mahal ng taong mahal ko.

She held Jeron’s hand.

Audrey: Nung huli tayong mag-usap sabi mo minahal mo naman ako, di ba? Di ba? Alam mo bang sobra kong saya nun? Nang sinabi mo yun  bigla nalang akong nagkalakas ng loob kaya kahit pinagtulakan mo na ko nung time na yun, kinapalan ko parin ang mukha ko at pumunta dito para hingin ulit ang pagmamahal na yun kung pu-pwede. Please mahalin mo ko ulit? Nagmamakaawa ako sa’yo. Jeron please.. tayo nalang ulit? Tayo nalang.

Paulit-ulit pang sinabi ni Audrey ang mga salitang yun.

Jeron:  Audrey please, you should leave now. Just please.

Audrey: Hear me first. I am really sorry if I betrayed you. Ako nalang ang sisihin mo wag na si Michael. Yes I admit, ginawa ko lang siyang option. Lahat ng mga naka-fling ko niloko’t pinaasa ko lang. Kasi alam ko namang di din nila ako sineryoso, eh. Alam kong sa una palang ay iba na agad ang habol nila. Nagagalit ako ngayon sa sarili ko dahil napakalaki kong tanga at hinayaan kitang mawala sakin. Patawarin mo na ko. Please? I’m sorry.

Huminga si Jeron ng malalim at niyuko si Audrey.  Inalalayan niya itong tumayo pero nagmatigas ito.

Kapwa na sila ngayon nakaupo ng bahagya sa sahig at magkaharap.

Jeron: Look Audrey, I had forgiven  you. I’ve forgotten about the betrayal and about this shit you’ve been doing now? I’m willing to forgive that. Just please don’t bring this up again, anymore. I am fine with my life now. I’m truly satisfied and happy with Mika and I wish you can find someone nicer  and better  for  yourself too.

Audrey:  No!

There she goes again. Tiger mode as expected.

She stood still and started to shout at Jeron… again.

Audrey: No! No! No!

Oh god, shaking my head.

Audrey: Don’t you get it?! I want you! I want you so badly. I can’t see myself happy with any guy in  this fucking world except you!

Nanatili lang si Jeron sa pwesto nito. Napahawak nalang siya ulo na wari’y nagpipigil lang ng  galit.

He sighed.

Audrey: Bakit ba hindi mo makuha ang gusto ko? Ikaw ang mahal ko at alam long sa’yo lang ako sasaya. (hinawakan si jeron) Pinapangako kong magbabago na ko. Kapag bumalik ka ulit sakin, lahat ng gusto mo susundin ko, that’s a promise. Iintindihin ko na ang lahat ng mga priorities mo – ang basketball, ang mga kaibigan mo at ang lahat-lahat. I’ll be the best girlfriend in the whole world. I’ll serve you. I’ll do everything. I promise.  Just please come back to me.

Jeron finally stood up.

Ang isang kamay nito ay nasa beywang at ang isa naman ay naiinis na hinilamos sa mukha.  Bigla niyang naisip na kung hindi lang siguro babae ‘tong kaharap niya ngayon malamang nanghiram na ito ng mukha sa aso.

Jeron: Will you shut up! You know what, you’re crazy! Wala ka na ba talagang kahit konting dignidad?! You’re a mess! You’re so hard-headed! Ano ba sa ayaw ko ang hindi mo maintindihan, ha?! Oo kilala kita pero hindi ko na alam kung ikaw pa ba yan. Alam mo bang ang tingin ko na sa’yo sa mga oras na ‘to ay para ka ng baliw!

Walang anu-ano’y dumapo ang palad nito sa mukha ni Jeron. Amalos.

Audrey: Pagsisisihan mong ginawa mo sakin ‘to! Pagsisisihan mong tinanggihan mo ang pagmamahal ko. Isinusumpa ko kayong lahat! Kayong lahat!

Halos mag-echo ang boses nito sa buong kabahayan.

Malakas din niyang itinulak si Jeron dahilan upang mabunggo nito nag vase sa mesa .

Hysterical itong nagsisi-sigaw.

Audrey: Maid! Maid!

Natatarantang lumabas si Ellen sa kusina na may bitbit pang sandok.

Ellen: T-tawag niyo po ako, Maam?

Audrey: Akin na yung isang kahon ng pinggan na dala ko! Bilisan mo!

Ellen: H-ho? Ah-eh sandali lang po.

Wala pang ilang segundo ay dumating na muli si Ellen dala-dala ang pinautos nito.

Mabilis niya itong hinablot mula sa kamay  ng kasambahay at agad na nagmartsa palabas ng pinto ng bigla nalang bumukas ito at iluwa si Mika.

Shocks lagot.

Di maipinta ang mukha ni Jeron. Para itong natataranta na hindi maintindihan.

Si Audrey naman ay kalmado lang at nakipagtansyahan ng tingin kay Mika.

Mika on the other hand looked so clueless. Tagus-tagusan ang tingin niya kay Audrey at Jeron.

She was about to say something  when Audrey walked and bumped her intentionally as she approach the door.

Napamaang si Mika na agad namang nilapitan ni Jeron at inakbayan. Tinignan siya nito sa mata na para bang nagtatanong na “Ano ba ang nangyari?”

Di sumagot si Jeron  kaya tinignan nalang nila  pareho si Audrey  na nasa may bandang gate na.

Lumingon ito at tinignan sila ng masama.

Audrey: Magsama kayong dalawa! Tutal maghihiwalay din naman kayo, eh! Wag na wag niyong kakalimutan ang araw na ‘to! Argh!!!

At walang pag-aalinlangang kinuha niya isa-isa ang mga pinggan sa kahon at pinagbabasag ang mga ito.

Sayang naman.

Audrey: Wala ng halaga ang mga yan!

Padabog na itong umalis at bumusina pa ng pagkalakas-lakas.

Parehong maang na nagkatinginan sina Mika at Jeron.

Jeron: (niyakap si Mika) I’ll let you know everything.