chapter 6- What hAppEn tO mE (Part 2 ChocolAte)

154 14 8
                                    

A/n

Ok si kieffer pa din po to..

Kieffer**pov

Saglit kaming  tumambay sa corridor nang lumabas ulit sina nessah.

“O anu tapos na ba ang excena nyo!?” ngi-ngiti-ngiting bungad smin nila nessah. Ngiti lang ang sinagot naming. Mukhang naintindihan naman nila yun. “Buti naman… so panno. Najia pupunta kami kay sir ortez. My ipapasa kami sama ka?!” tanong nila.

“Ay Speaking. My sasabihiin nga pala ako kay ma’am leyda!” tapos bumaling siya sakin. “Sama muna ako sa kanila huh!”

“Sige papasok na muna ako sa room. Dun na lang kita hintayin.” Sabi ko. at nagpaalam na sila.

***

Papalapit pa lang ako nang chair ko nang marinig kong ang malakas na ahhaay! ni yvon tapos bigla pa siyang napayuko.

Ok lang kaya siya? Kaya nang makaupo ako at mailapag ang gamit ko humarap ako sa kanya ngunit nakagilid ako. Baka natutulog? Aish bahala na!

*poink

At nung pangalawa kala pa niya ako si menchi. Napatingin naman ako kay menchi na nagkibitbalikat lang sakin at ngumiti.

 Ayaw pa din umangat ang ulo. hanggang sa pangatlo.

“Ang kulit—“ nakakatawa yung reaction niya bigla kasing nanlaki ang mata niya.

“Ok ka lang ba!?” tanong ko sa kanya nang mawala na ang pagkagulat niya. “Ang lalim kasi nang buntong hininga mo ee.” Patuloy ko.

Inungaw naman niya ang palad niya at winagayway para sabihinng. “Ok lang ako my naalala lang ako.” naniwala ako.

“Ee, bakit ang tamlay mo!?!” hindi ko maiwasang itanong.

 “Nakalimutan ko kasing magalmusal! Tinatamad na akong bumaba ee!” matamlay niyang pagkakasabi. Tapos biglang may naalala ako kaya naghagilat ako sa bag ko.

“Ahh, saglit!”

“Yan oh! Kainin mo na lang. hindi ka naman siguro allergic sa chocolate diba!?” my dala akong chocolate. Sa totoo lang mahilig kasi ako sa chocolate ee.. sakto my chocolate sa bahay kaya dinala ko. buti na lang at hindi pa tunaw.

 “Wow! Salamat huh! Favorite ko ang chocolate—hehe—salamat talaga huh!” parang biglang tumaba ang puso ko nang Makita kong tuwang tuwa siya sa bigay kong chocolate.

“Mabuti naman nagustuhan mo!”

“Salamat.” Pagpapasalamat ulit niya sakin.

“Walang anu man’..” tska ngumiti ako ulit.

Pinagmamasdan ko lang siya kumain. Ewan ko ba Makita ko lang siyang kumakain nang chocolate parang sumasaya na agad ako. “Ohh!? Bakit ka napatigil sa pagkain mo?” nagulat din ako nang huminto siya na lang bigla.

“Huh!?” hindi kasi niya alam na nakatingin ako habang kumakain siya.  “Ahh anu—kasi… pwedeng magtanung?” Tapos tumingin siya sa paligid hindi ko alam kung para san yun. Tapos bumaling na sakin. “Bakit my dala kang chocolate… baka naman…” pagtataka niyang tanong. Pwede ko kayang sabihin para talaga sa kanya yan!? “Baka naman para kay najia to’…?”

My Damage HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon