ADAM's Garden (Completed)

Chapter Four

"AY!" Nagmamadaling hinablot ni Evanna ang tuwalyang bumagsak sa sahig nang mahulog niya iyon dahil sa gulat at mabilis na ibinalabal sa katawan.

Biglang kumabog ang dibdib niya hindi lang dahil sa gulat nang biglaang pagbukas ng pinto, kundi dahil nasa harapan niya ang Senyor at tulalang nakatitig sa kanya. "S-Senyor Adam." Alam rin niyang pinamumulahaan siya ng mukha dahil sa nakahihiyang sitwasyong inabutan nito.

Gumalaw ang Adam's apple nito nang lumunok. Marahang taas-baba ng dibdib ang ginawa na para bang nagpipigil sa paghinga. Tumaas ang mga mata nito sa kanyang basang buhok, pababa sa kanyang hubad na mga paa.

"S-si Anton kasi, nagbasa sa banyo. Nabasa rin ang damit ko at ayoko namang mabasa itong sahig ninyo. Lalabhan ko ho itong tuwalyang ginamit ko. Ibabalik ko rin ho agad kapag napatuyo ko. Pasensiya na po talaga!" Mabilis niyang saad sa mataas na tinig. Hindi niya alam ang gagawin. Parang sasabog ang ulo niya sa sobrang nerb'yos.

Doon lang ito kumilos. Isa pang panakaw na tingin ang ibinigay sa kanya bago inilibot sa paligid ang paningin. "Nasaan ang kapatid mo?"

"Nandito lang siya kanina. Bigla hong tumakbo habang nagpapatuyo ako!" Balisang kumilos siya para lumabas ng kuwarto.

"Wait! Where are you going?" Pinigil siya nito sa braso.

Malalaki ang mga matang napatingin siya rito. Pakiramdam niya ay maiiyak siya sa hindi maipaliwanag na emosyon. Hindi niya matukoy kung takot ba iyon, hiya o ano.

"Saan ka sabi pupunta?" Mahinang tinig nito na nagpatayo ng kanyang balahibo sa buong katawan.

"S-sa..." Napalunok siya. "S-sa baba...hahanapin si...si Anton?" Pakiramdam niya ay ang init-init ng kanyang hininga.

"Nang ganyang itsura?" Napasunod siya sa paglunok nang lumunok uli ito. Ewan ba niya kung bakit iba ang hatid sa kanya ng umbok sa lalamunan nito.

"Evanna."

"Hm?" Kung sana sa bawat pagtawag sa pangalan niya'y kasing-tamis ng pagtawag nito.

"You're killing me."

"A-ano ho?"

"You're making me want to kiss you."

Tila nagising naman siya sa narinig. Marahas siyang umatras, at dahil nasa makipot na pintuan sila, nauntog tuloy siya sa noo. Napasigaw siya sa naramdamang sakit. Agad naman siyang siniyasat ng Senyor.

"Let me see..." Hinawi nito ang buhok na nakatakip sa kanyang noo. "Halika sa kama para magamot ang sugat." At basta na lang siya nito pinangko.

"Senyor!" Napatili siya.

Pero hindi ito nagpapigil. Inilapag siya sa kama. Kinuha pa ang isang kumot at ibinalabal sa kanya. Matiim siyang tinitigan, halos tumagos sa kanyang kaluluwa. Alam niyang kailangan niyang umiwas. Hindi dapat siya magpadala sa sitwasyon pero...mapipigilan pa ba niya ang sariling damdamin na noon pa umusbong para dito? Maitatago pa ba niya ang nararamdaman? Patuloy ba siyang iiwas para lamang sundin ang utos ng ama?

"You're so beautiful, Evanna." Umangat ang kamay nito.

Umiwas ka! Iwas! Sigaw niya sa sarili. Naikuyom niya ang mga palad.

Subalit sabay silang natigilan nang biglang pumasok sa silid si Anton-hubo't hubad. Pareho silang mabilis na napabalikwas ng tayo. Napa-diyos ko si Evanna, habang si Adam ay mabilis na humablot ng isa pang tuwalya sa banyo at ibinalot sa kapatid.

"Now, you both need clothes. I'll be right back. Ikukuha ko lang kayo ng maisusuot."

Nakagat niya ang labi sa mga ngiting sumilay sa mga labi nito. Agad niyang itinuon kay Anton ang atensiyon nang kindatan siya nito. Saka lamang siya nakahinga nang maluwag nang maka-alis na ang senyor. Ipinilig pa niya ang ulo para palisin ang imahe ng g'wapo nitong mukha.