The Isnabera meets the Casanova (SUPER DUPER slow update !! )

Chapter go (5) "Whether you like it or not"

konnichiwa minna!! gomenasai ang tagal kong hindi ni-update tong story ni papa Jake at ni Scarlet. So here is the Chapter 5 hope na magustuhan nyo! this chapter is dedicated to her

Scarlet's POV

andito ako ngayon sa kwarto nagkukulong. Haissssssh anu ba naman yan hindi ako makaalis sa level 226 ng candy crush damn it! nakakainis naubusan na ako ng life. Bakit ba kasi ang hirap ng level na to?

gustong gusto ko na ihagis tong tablet na to kaso sayang mahal din to kaya naman nilabas ko nalang ang inis ko sa pamamagitan mg pagtalukbong ng unan sa muka at saka umirit ng parang walang bukas. I cant help it ! i'm always like this every time na naiinis ako >_<

"tok tok tok"

napatigil ako sa ginagawa ng marinig kong may kumakatok. Inis kong binuksan ang pinto and to my surprise hindi ko inaasahang sya ang makikita ko naalala ko naman ang pinag usapan namin kanina nung breakfast kaya naman lalong lumala ang inis ko.

FLASHBACK

Sabado ngayon kaya walang pasok, tinanghali na ko ng magising, bago ako bumaba ginawa ko muna lahat ng morning rituals ko like brushing,paliligo, pag upo sa aking trono etc …

Pagbaba ko palang ng hagdan naririnig ko ng nag uusap or should I say nagsisigawan na sila mom, otousan (dad), and kuya..

“but mom, malaki na si Scarlet kaya na nyang magdesisyon pa ra sa sarili nya, kaya mom please stop making decisions for Scarlet and she's not a robot or something so please stop manipulating my sister” kuya.

“but its for her own good, wala ka ng magagawa Ryuu, nakapagdesisyon na kami ng Dad mo” mom

“dad!!” kuya

“tapusin mo na ang pagkain mo” otousan

Agad na kong bumaba dahil alam kong ako ang dahilan ng pag aaway nila

“kuya, whats happening here bakit ka sumisigaw?”

“andyan ka na pala Scarlet may mahalaga kaming sasabihin sayo, umupo ka muna”

“mom, seryoso ka ba talaga dyan sa sasabihin mo!!!” kuya

Pero di sya pinansin ni mom

At dahil masunurin akong anak, umupo na ko para na rin kumain

-

-

-

-

-

Walang nagsasalita habang kumakain kami, makalipas pa ang ilang minuto

“Scarlet,gaya nga ng sinabi ng mommy mo, may kailangan kang malaman” otousan

Napatigil ako sa pagkain ko

“anu yon mom? *gulp*” medyo kinakabahan ako

"no matter what happened para rin to sa ikabubuti mo so listen to us carefully"

saglit akong napatingin kay kuya at parang may nakikita akong emosyon sa kanya.. yung parang nagsosorry??

weird.. lalo tuloy akong kinakabahan kaya naman para maiwasan ang kaba kinuha ko ang isang basong tubig at ininom

"Do you know the Ramirez Family?"

"sort of. Diba business partner nyo sila"

hindi ko sila kilala pero the only thing i know is mag business partner sila dahil minsan nababnggit sila nina mom at otousan tuwing kumakain kami pero hindi ko naman masyado tong binibigyan ng pansin because the topic is always all about business and its not my thing para pagtuunan ng pansin and besides i didn't meet them yet personally

"so what do you want to talk about them? Do you have a problem with them"

pansin kong napabunting hininga muna si otousan bago tuluyang ituloy ang sasabihin nya

"you need to marry Ricko's son"

loading.....

loading....

loading....

loading....

loading....

loading....

Processing.......................

"ha-ha y-your joking right? mom!"

the whole room was filled in silence. wala ba akong kausap?! pati si kuya hindi makatingin sakin at nakayuko lang. So ito pala ang pinag aawayan nila kanina?!

"I'm sorry Scarlet pero para naman to sa ikabubuti mo."

"para sa ikabubuti ko?!" o para sa ikabubuti ng company nyo? "but I'm only 17 mom! there's no way that im gonna marry their son NO WAY!"

"there is Scarlet there is a way! and whether you like it or not you'll gonna marry him after you turn 22. For now fiancee mo palang sya"

pakiramdam ko nawalan ako ng lakas at ng sasabin.. they're so unfair sino sila para piliin ang pakakasalan ko? para sa ikabubuti ko? what a fuckin' reason!!

napahigpit ang hawak ko sa kutsara lalo akong nawalan ng ganang kumain kaya naman tumayo na ko para sana umalis pero di pa ako nakakalayo

"get ready for tonight Scarlet we will having a dinner with them ipapakilala na namin kayo sa isat isa''

tumigil ako saglit pero hindi ako lumingon. Agad din akong tumakbo papuntang room ko at dun nag iirit na may takip na unan sa muka

End of Flashback

walang reaksyin na makikita sa muka nya

"get ready 8:00 pm ang alis natin"

yun lang yun? himala nag abala pa syang puntahan ako ng kwarto para sabihin lang yon

magsasalita pa lang ako ng bigla na run syang tumalikod sakin at magsimulang maglakad pabalik sa lungga nya -_-

k fine kung sino kamang fiancee ko sisuguraduhin kong ikaw mismo ang aayaw sakin kelangan ko lang pairalin ang pagiging isnabera ko.. lets see...

*end of Chapter 5*

a/n: ok lang ba ?? dapat ko pa ba tong ipagpatuloy? sayang naman yung cute na cute na book cover eh >_<

i need your comments BADLY pretty please !! >_<

Vote (if deserving naman)

see you on next chapter !!

sa mga nagpapadedicate next time !! promise >_<