Bölüm 2

375 7 0
                                    

Multimedya Beste
Apartmanımın önüme beni Ege ve Mert bırakmıştı. Onlara dönüp gülümseyerek teşekkür ettim. Mert "Murat'ın yeni başladığı lisedeymissin bizde oraya kayıt olduk" dedi. Bu grubu sevmiştim konserde ve sonrasında Murat sevgilisiyle yanımızdan ayrıldıklarında ben ve Selin ile ilgilenmişlerdi. "Güzel zaman geçirdik. Bu anların artıcak olması dahada güzel" dedim samimiyetle. Mert "Ege'den sonraki bff m sensin kanki" dedi kolunu omzuma atıp. "Sende Selin'den sonraki." dedim gülüp. Aklıma gelen şeyle korku içimi sardı "Eyvah eve nası gircem şimdi ben çıkması zaten ayrı bi ekşındı" dedim kafamı kaldırıp baktım ışığı yanıyo mu bizim dairenin diye. O ışığın yanması benim cayır cayır yanmam demekti. Neyseki burdan uyuyorlar gibi gözüküyordu. Ege gülerek "Evden kaçtın demek" dedi. "Evet. Bana akıl verin nası gircem?"
"Bak şimdi..." diyip yanıma geldi Ege sağ elini omzuma koyarken sol eliylede apartmanın kapısını gösterdi ben onu pür dikkat izlerken. O da küçük bir çocuğa anlatır gibi yavaşça anlatmaya başladı "Bu kapıdan girceksin sonra asansörün düğmesine basıcaksın tabi merdivenleri çıkmayı unutma-" ciddiği bozulurken zor tuttuğu kahkahası mahallede yankılandı. Sinirle ittirdim onu bi de benimle dalga geçiyodu. Bende bana farklı bi fikir vercek sanıyodum. "Pislik! Biliriz bizde eve öyle elini kolunu sallıya sallıya girmeyi annemler uyandıysa ne yapıcam ne dicem aptal ya" dedim kaşlarım çatıkken. Ege de Mert'de karşımda gülerken ben somurtup "Uff be aptallar" diyip binaya girdim arkama bakmadan. Dış kapının bozuk olması en çok bu gece işime gelmişti. Asansöre bindiğimde onlara göz ucuyla baktım. Ege kolunu Mert'e atmış gülerek bi şeyler söylüyordu Mert ise karnını tutarak gülüyordu. Aklımı azcık çalıştırmayı başarıp benimle hala dalga geçtiklerini anladım. Tam asansörün kapıları kapanacakken Ege bana baktı gülümsemesi sırıtışa dönüşürken tamda gözlerime bakıyordu. Asansör kapılarını kapatıp 4. Kata çıktı. Anahtarımla kapıyı açmadan bi sorun olmadığına emin olana dek kapıyı dinledim.

Kapıyı açmamla kedim beni karşılaşmıştı. Ama gözlerimi korkuyla pörtletecek kadar korkunç bir şekilde. Miyavlayarak! Ah nasılda umutmuştum kedimin bu huyunu her zaman eve girene kendince merhaba derdi. Hızlıca çantamı ve montumu askılığa fırlattım. Ben dış kapıyı kedinin sesi üzerine ses olmasın diye kapatamazken yatak odasının kapısı açıldı. Terliklerinin sesinden annem olduğunu anlamıştım. Kapıyı şimdi kapatsam sesini yüzde yüz duyardı. Birazdan o terlikleri kafama yiyeceğime emindim.
O sırada çalan kapı ile kalakaldım. Eğik kapıyı aralayarak bakarken karşımda Ege yi gördüm. Benim bir şey dememe fırsat bırakmadan yanıma kaşlarını çatarak gelen anneme ve bana bakarak konuştu "Kusura bakmayın, ben Ege. Beste'nin sınıftan arkadaşıyım. Yanlışlıkla kardeşimin ilaçlarını onda unutmuşum acil bi kiriz oldu da almam gerekti. Bu saatte geldiğim için-" ben senaryosuna hayran kalırken annemin çatılan kaşları anlayışla düzeliverdi hızlıca beni odama doğru ittirdi "Tabi tabi Beste koş getir kızım ilaçları" dedi gülümseyerek. Odama gidip duvara yaslandım. Ege buraya mı gelmişti bu planı kurup? İyide nerden bilebilirdi ki anneme tamda o anda yakalanacağımı. Bunları sonra düşün bozma şu mükemmel senaryoyu Beste diye iç sesime söylenirken elime yalandan bi kaç ilaç kutumu aldım. Annem ilaçların benim migren ilaçlarım olduğunu anlamasın diye elimle saklayıp yanlarına gittim. Annem Ege ile konuşuyordu. "Bir şeye ihtiyaç olursa dediğim gibi her zaman yardım edebilirim" dedi gülümseyerek Ege'ye. İlaçları Ege'ye verdim. Konuşmayı bırak minnet dolu gülümseyemedim bile şaşkınlıktan ve adrealinden. Ege anneme çaktırmadan bana göz kırpıp gitti. Annem kapıyı kapatıp bana "Kızım çocuğun ilaçlarını niye vermedin çocuğu yormussun buralara kadar-" derken gözleri üstümdeki kıyafetlerde takılı kalınca hemen bi şeyler düşünmeye başladım. "Ege mesaj attı da bana gelceğini o yüzden ayıp olmasın diye giyindim." dedim annem yatak odasına giderken. Ege göz kırpışıyla aklınının bi kısmını bana aktarmış olmalıydı yoksa asla böyle şeyler uyduramazdım. "Düşünceli çocukmuş acil bi durumdayken bile gece geldiği için önceden haber veriyo" diye annem Ege'yi överken odama girdim. Annem işin aslını öğrense yabancı falan demez Ege'yi terliğiyle döverdi ama şu işe bak birden annemin favorilerinden olmuştu.
Yatağıma uzanmışken telefonuma mesaj geldi.
Gönderen; 05........
Bana borçlusun cadı -Ege

KUTUP YILDIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin