Hikayenin kurgusu ve ilk 10 bölümü şimdiden hazır yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalarrr
Evden sessizce çıkarken uyanmamış olmaları için dua ettim. Filmlerdeki gibi tam dış kapıyı kapatırken yakalananlardan olmak istemiyordum. Yakalancaksan git yatağından kalkarken yakalan arkadaş niye bu kadar eziyet çekip bide üstüne azar yicen? Herkesin dediğine göre aşırı saftım ama bazen geliyodu tabi aklım başıma. Karanlıkta kedimi ezmemek için mutfağa ip yumağı atmış o oraya koşarken bende kedide sağ iken çıkmıştım evden. Ablamın uyuyup uyumadığını whatsapptan bakmıştım uyumadıysa mutlaka ordaydı çünkü. Babam bi uyursa bi daha uyanmazdı zaten annemde böyle bi şey yapacağımı aklının ucundan bile geçirmezdi. Beni görenler tanımasın, bu bol dedikoducu mahalleye laf olmayım diyede kılık değiştirmiştim.
Kahretsin çok zekiyim.
Sonunda başarıya ulaşmış caddeye çıkmıştım. Bu caddenin yollarına benim gözyaşlarım çok dökülmüştü. Canım sıkıldıkça evimize en yakın olan bu caddeye sık sık gelir sol tarafındaki denizi seyrederken koşardım. İnsanlar burdan sadece son model arabalarıyla yarış yaparcasına geçtikleri için etrafındaki ağlayan o kızı görmezlerdi bile. Hatta sırf bu yüzden defalarca kaza riski atlatmışlığım vardır.
Telefonuma gelen korku müziğinin küçük bi kesitiyle ekranıma baktım. Selin'den mesaj vardı.
Gönderen; Kardeşiim
Beste nerdesin çıkamadım deme banaaa :'(
Mesajına cevap vermeyip süpriz yapmayı tercih ettim. Bu çılgınlığı acil durum olduğu için yapmıştık yoksa asla yemezdi. Ama onun için değerdi. Çocukluktan aşık olduğum Murat'ın bugün bi yarım saate başlıyacak olan konseri vardı. Salak gibi bizim mahalleden taşınınca özlemimden cesaret alarak ona onu sevdiğimi söylemiştim. Beni çok nazik bi şekilde de olsa reddetmişti. Hiç depresyona girmemiştim çünkü pes etmemiştim. Lise son sınıfta bizim okula geldiğini duyunca tüm kankilerim daha da üzülceğimi düşünürken ben sevincimden annemin her dediğini yapmış o gün evi temizlemiştim. İyi çocuktu ama tek kişiyle sevgili olmayan biraz fazla çapkındı enişteniz. Beni hep kardeşi gibi sevdiğini söylemişti ama ben yinede onu sevgimle kendime aşık edecektim. İnat değil mi bu? İnsanlar ağaç ile aynı malzemeden yapılmış şeylerle kol kola sevgilim diye geziyosa bu dünyada yapılamayacak şey yok demekti. Teknoloji fazla ilerledi ki kaşardanda kız görünümlü insan çok diyede ekledim iç sesime Ece aklıma gelince. O kızın saçını başını yollasım geliyodu. Murat'ın çok sevgilisi olmuştu ama Ece hiç peşini bırakmayanlardandı.
Selin' i konser alanının kapısının önünde beklerken bulunca köşeye saklandım onun numarasını tuşlarken. Telefonu anında açmıştı Selin
-Nerdesin kızım evde değilim de. Mesajıma neden cevap vermedin? Annenlere mi yakalandın? Telefonun onların elinde zannettim-"
Tek nefeste sorduğu soruların ardından Selin'den bi "Hiii" sesi yükseldi. Bende safım biri arkadan onu mu korkuttu benim yerime diye köşedeki duvardan yavaşça baktım. Selin ağzını eliyle kapatmış tedirgin duruyordu.
"H-hande t-teyze... Y-yoksa... Eyvah!" Diyince bi kahkaha patlattım. Yakalandığımı ve annemin onu aradığını sanmıştı.
Düşününce çok korkunçtu ama ben nedense anırarak gülüyodum. Tam dibimde Selin belirince ancak susabildim. Selin kaşlarını çatmış bana bakıyodu "Ödümü kopardın aptal!"
Bilerek ona eşek şakası yaptığımı düşünüyordu fakat ben o kadar zeki değildim. Açıklamaya üşenince es geçip ona sarıldım " Çıktım kızım evden üç ebeveyinden kurtuldum! Bekle beni geliyom Murat!" diye bağırdım o da bana sarıldı sıkıca. Bağırmama karşın bize bakan insanları umursamayıp tersine dahada gaza geldik ve kollarımızı omuzlarımıza atıp zıplayarak maç tezahüratımızı yapmaya başladık. "Oleeey! Oleyy oley oooley! Şampiyoooon Beste!"
Sokaktakiler şasırmış bize "reziller" bakışı atarken durmadık ta ki karşımda sırıtan bi adet Murat ve arkadaşlarını görene kadar. Murat yanıma gelip saçımı eliyle karıştırıp "Naber ufaklık" dedi. Bana eskisi gibi abi kardeş olalım diye söz verdirtmişti ben parmaklarımı söz bozan işaret yaparken. Bu yakışıklılığa kim abi derdi be!
Şirince sırıttım "İyii"
Murat arkadaşlarına dönüp " Beste ile tanışın iyi kızdır ben konsere geç kalıyom bol alkış istiyom" diyip hızlıca içeri girdi. Selin ile bende dört arkadaşıyla tanışıp içeri girdik. Mert soğuk esprili ama yinede saçmalamalarıyla güldürmeyi başaran bi çocuktu. Akın aynı Murat gibi aşırı çapkın, sarışın ama hakkını yemeyeyim yakışıklı çocuktu. Deniz esmer sessiz bi tipti. Ege ise anladığım kadarıyla bu dörtlünün başı gibiydi. Dörtlü diyorum Murat'ı saymıyorum çünkü Murat her grupta bir arkadaşı olmasına rağmen grubun ası olmazdı hiçbir zaman. Ela gözlü , kıvırcık saçlı ve gamzesi olduğu için benden artı kazanan Ege "Akın'ın arkadaşı, şu konser çocuğunu seven ufaklık sensin ha?" dedi. Saf ben Akın'ın arkadaşı kim daha yeni tanıştık diyecekken Akın gülerek "Olm tam bi isim özürlüsüsün o Murat" dediğinde jeton hızla düştü. "Evet Murat'ı zaten başka kimse sevemez!" dedim çirkefçe. Ege kafasını iki yana olumsuzlukla sallarken Mert "Onun mavi gözleri senin mavilerin onun düz kumral senin dalgalı kumral saçların...Yakışıyosunuz." dedi felsefik bir hikayeyi anlatır gibi. Yada bana o kadar anlamlı geldi o cümle bilemiyorum.
Konser bitince benim hayalimde olay aynen şöyleydi; Murat Ege'lerle durduğumuz yere gelicek bana yaklaşıcak "Seni seviyorum" diyip beni öpücekti. Fakat aynen şöyle olmuştu; Murat alkışların arasından Akın'ın yanına geldi sonra gözü bi yere takıldı. Baktığı yere bakınca koşarak bize gelen Seren'i gördüm. Resmen Murat'ın kucağına atladı kız. Ve işte.. Gerisini tahmin edersiniz. Ege ve Selin direk bakışlarını bana çevirince ben sadece göz devirmekle yetindim. Aslına bakarsanız alışmıştım. Aslının aslına bakarsanız da ben öyle sanıyordum. Kim sevdiğinin, yanında öpüşmesine alışır artık umursamazdı ki?
