เรื่องบางเรื่องระหว่างต้าเฉินและเว่ยเว่ย

Start from the beginning
                                    

แล้วใครบ้างล่ะที่ชอบมาแย่งชิงที่นั่งตรงนี้? ก็พวกโปรแกรมเมอร์ทั้งหลายของจื่ออีไงเล่า โม่จาทาเป็นผู้นำเทรนด์นิสัยแย่ๆเหล่านี้ ทุกๆครั้งที่เขาสมองตันเขียนโปรแกรมไม่ออกก็มักจะไปที่แผนกต้อนรับเพื่อยืดเส้นยืดสายหาแรงบันดาลใจ จากนั้นมันก็แพร่เชื่อไปยังคนอื่นๆในทีม พอพวกเขารู้สึกตันเมื่อไหร่ แผนกต้อนรับของจื่ออีก็จะเต็มไปด้วยหนุ่มหล่อๆ......เป็นภาพที่แปลกตาดีเหมือนกัน

วันนี้เว่ยเว่ยมาพบเซียวไหนที่บริษัท เมื่อหล่อนเห็นโม่จาทาที่ยืนอยู่ตรงแผนกต้อนรับก็ถึงกับต้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ "รุ่นพี่คนสวย คุณอ้วนขึ้นนะ!"

"..........." โม่จาทาหันศีรษะกลับมามองด้วยสีหน้าเจ็บปวด "นี่เป็นผลจากการที่มีคนมาคอยเลี้ยงดู"

เอ๋? เว่ยเว่ยอ้าปากค้าง "รุ่นพี่คนสวยเพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ทเม้นใหม่ไม่ใช่เหรอ แล้วพี่ไปถูกใครที่ไหนมาคอยเลี้ยงดูได้?"

โม่จาทาตอบอย่างหมดอาลัยตายอยาก "มีใครบางคนมาคอยเลี้ยงดูชั้นที่อพาร์ทเม้น"

เว่ยเว่ยตอบด้วยความชื่นชม "รุ่นพี่คนสวย เรื่องยากอย่างการหาคนมาเลี้ยงดูเรานี่คุณก็ยังทำสำเร็จได้ คุณช่างเป็นคนที่น่าเหลือเชื่อมากๆเลย!"

โม่จาทาไต่ตรองอย่างลึกซึ้งพลางตอบ "พูดถึงเรื่องนี้ มันดีเกินไปหน่อยด้วยซ้ำ เขาจัดเตรียมทุกอย่างทั้งของกิน ทั้งเครื่องดื่ม รวมไปถึงยกบัตรเอทีเอ็มของเขาให้ชั้นด้วย อื้ม"

เว่ยเว่ยจมดิ่งลงไปในความคิดของตนเองอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหล่อนก็กล่าวอย่างไม่แน่ใจว่า "รุ่นพี่คนสวย ฉันก็ให้ต้าเฉินถือเงินเดือนของฉันเอาไว้เหมือนกัน ถ้างั้นนี่หมายความว่าฉันเป็นคนคอยเลี้ยงดูต้าเฉินใช่ไหม?"

ช่วงเวลา : หลังจากที่โม่จาทาและเคโอร่วมหลับนอนกันไปหลายต่อหลายครั้ง

วันหนึ่งโมจาทามาบ่นกับเว่ยเว่ยว่า "เหล่าซานจะมากเกินไปแล้วนะ ช่วยไปบอกเขาหน่อยว่าหยุดโยนงานทั้งหลายแหล่ให้เคโอทำได้แล้ว เชี่ย! เขาแทบไม่มีเวลาจะมาทำกับข้าวให้ชั้นทาน"

เว่ยเว่ยตอบ "หา? โอ้ ได้สิ"

ดังนั้นเมื่อเว่ยเว่ยไปเดทกับเซียวไหน หล่อนจึงเล่าเรื่องที่โม่จาทาพูดให้เขาฟัง แต่หล่อนก็รู้สึกแปลกในเวลาต่อมา "เอ...นี่มันแปลกๆนะ ทำไมเคโอถึงไม่พูดเรื่องนี้กับรุ่นพี่เองเอง แล้วให้รุ่นพี่คนสวยมาคุยกับฉันแทนเพื่ออะไร?"

เซียวไหนตอบไปตามความเป็นจริง "มันก็ปกตินะ นี่น่าจะเรียกว่าการสมาคมของเหล่าแม่บ้าน"

เว่ยเว่ย "............."


---------------
จบตอน2แล้ว
แฮ่ แอบแปลยากช่วงเลี้ยงดู ตอนแรกไม่รู้ตะใช้คำว่าอะไร
จะใช้หาเลี้ยงก็แปลกๆนะ

รอยยิ้มของเหม่ยเหรินก็แสนเย้ายวนใจWhere stories live. Discover now