Chapter VI

36 5 0
                                    

(Part 1)Short UD

...,Sofie's POV

"Thanks Kurt. Buti dumating ka agad. Kundi, baka kung ano magawa ko sa guard na 'yon." Sabi ko sa kanya.

"Aray! Ano?!" pinitik nya kasi noo ko. Hmmp. Masakit kaya.


"Wala... Namiss lang kita. ^___^" sabi nya habang nakangiti.


"Order na tayo. Gutom na 'ko eh. V^_^" sabi ko. Totoo naman eh. Hindi kaya ako nagsnack kanina.

Nag order siya. Ewan. Di ko alam kung ano pinagsasabi nya. Basta ako. Diretso dessert. Wala rin naman syang magawa. Spoiled ako eh.


Katapos naming kumain, pumunta muna ako sa CR. Pero pagbalik ko. Hindi ko inaasahang inakap ni Kurt si Natalie. As in duh. What in the freakin' hell is going on?! At bakit nandito si Natalie. Haiist. Ang gulo.


*Ahhmm


Agad naman bumitaw si Kurt. Halata sa itsura ni Natalie na nagulat ng makita ako. Ano bang meron?! Sandali lang ako nawala tapos para outdated na 'ko agad.

"Umm, Natalie... You know him?" tanong ko kay Natalie


"Sa lahat ng babae sa mundo pati ba naman bestfriend ko pinaglalaruan mo?!" sabi ni Natalie kay Kurt habang namumugto ang mga luha sa mata niya. Then *pakkk. Sinampal niya si Kurt. Geez. OP ako.


"I'm very sorry Natalie. Mianhe." sabi ni Kurt habang nakatungo.

At umalis na si Natalie. My gosh. That bitch is driving me crazy. Hala .... umiiyak si Kurt. Kuya pala.


"Kuya... let's go home now." mahinahong sabi ko. Eh sa alam kong HB yan. Kaya dapat malumanay lang. Kaya kuya ang tawag ko sa kanya pag HB. Pag hindi naman Kurt lang. Oo na... ako na ang walang galang.


Ako na ang nagdrive. Baka kasi maisipan niyang magsuicide pati ako damay.


I know he's still crying. His shoulder keeps on shaking. Though i'm not a good comforter. I'll try my very best.


"Alam mo kuya, pwede mo akong pagsabihan ng mga problema mo." sabi ko sa kanya. Tumingin lang sya sakin.


"I'm still stuck on her.*sniffs" sabi niya. Medyo kumalma na siya. Binigay ko sa kanya yung tissue.

"May past kayo, 'noh?" sabi ko.

Oo na. Wala akong kaalam alam sa mga nangyayari ngayon. Hindi naman siya nag-oopen sa 'kin. Atsaka nahihiya rin akong mag-open sa kanya. Baka mamaya barahin pa ako eh.

He smiled and said "Yup. Past nga. Pero ang pagmamahal ko sa kanya hindi parin kumukupast." sabi niya na parang natatawa. Bipolar Prince yata 'to eh. Talo pa ako sa kadramahan.


"We're here. Nga pala... hindi pa siguro kayo nagka-closure kaya ganon siya magreact. Try niyong pag-usapan. Malay mo may chance pa." sabi ko. Hay. Trying hard talaga.


"Bye Kuya. Ingat. Wag ka muna mag suicide ha." sabay flying kiss.


Pasok na naman bukas. Makatulog na nga.

.

.

.

__________________________________________

Hi readers, Ate cha here.

Sorry sa lame UD ha. Busy much eh. Nga pala. #SingleNoMore:) Happy me. Sana hindi ako tamadin at makapagUD agad.

Dont forget to Vote and Comment. Kamsahamnida. Labya:*

Bitchy NerdsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon