Marrying Mr. Cold-heart [Completed]

Chapter 50

[please bear with the typo's and grammar ....thanks ^_^] 

“Who the hell did that?! Muntik na akong mamatay! Sinong tanga ang pinairal ang katangahan ha?! Such a moron! I curse him!”

 

“Ate Ranny, please calm down!” nakikita kong galit na galit na rin si Blake. kanina pa kasi nagsisisigaw si ate Ranny.

Kita ko na ang frustrations sa mukha ng asawa ko. alam kong may iniisip syang kakaiba. Ilang beses na rin bang nangyari sa amin ang ganito? At hindi pwedeng nagkataon ang lahat. Planado ang lahat. And I want to find out who’s the creator behind all of these.

“I have to go. Nakakainis! Nasira ang araw ko! the hell with all of these sh*t!” sabay alis ni ate ng bahay.

I cant imagine that ate Ranny has this kind of worse mouth. Napapansin ko lang ang pagbabago ng ugali niya. Mainipin, laging mainit ang ulo and even curse or label others. This is not her. Ang pagkakakilala ko sa kanya masayahin, pasensyosa. But I think hindi ko pa talaga siya kilala ng lubosan.

“Hey don’t think hard okay?” napalingon ako sa lalaking humawak sa bewang ko

“yeah, hindi naman yun makakaapekto sa kasal natin hindi ba?”

 

“of course not! Sinusubukan lang tayo ng mga pangyayaring iyon. Nothing to worry hon”

 

“y-yeah” I want to convince myself that there’s nothing wrong. Nag-uumpisa pa lang kami ni Blake. bubuo pa lang kami ng bagong memories at hindi pa aman nag-uumpisa marami nang nagiging hadlang. And I don’t want it to happen.

Four days had passed after that incident. Pinilit kong kalimutan ang mga pangyayari. So far so good naman ang takbo ng buhay namin ni Blake. bumalik na rin kami sa pag-aasikaso ng kasal namin even ate Ranny. Humingi rin sya ng tawad sa mga inasta niya. She’s just frustrated that time, yun ang dahilan niya.

Hindi rin sya masisisi puro kamalasan ang nangyari sa kanya noong araw na iyon. Idagdag mo pang marami syang iniiisp at iniintindi. Wala rin akong balita kay kris sa ngayon. After I texted her wala ni isang reply akong natanggap. I know masyado lang syang malungkot at medyo napagsabihan pa sya ng asawa ko kaya hinayaan ko na lang sya muna.

“So Mariez what do you think?”

 

“hmm simple yet classic. One of a kind ang burda”

 

“yeah pinili ko talaga yan para sayo. Aba dapat maganda ang maging kinalabasan ng kasal mo noh”

 

“salamat ate Ranny”

 

“ha?”