The Lost Princess

CH.1: Destined

(Pic above is Ariane Gonzales)

Joseon Era


Great King Gwangmu's Royal Palace.

Year 1801

(A/N: PAALALA LANG KOREAN DYNASTY TO. PAKI IMAGINE NALANG NA KOREAN SINASABI NILA. LOL)

Uhm Mag lesson muna tayo about Royal Titles para di kayo gaano malilito.

Reigning King : Jusang Jeoha

Queen (King's Wife): Wangbi (Mama)

Wonja : Royal Prince (King's son with a royal concubine.)

Seja/Wangseja : Crown Prince (Next in throne.)

Sejabin/Wangsejabin : Crown Princess (Crown Prince's wife)

Yangban: Noble Class

Seja Sunjong's POV.

Hindi ko mawari kung bakit kanina pa ko paikot ikot dito sa labas ng aking kwarto. Dahil ba sa malalaman ko na kung sino ang pakakasalan ng kapatid kong si Yeongchin? O dahil sa baka ako ang bigyan ng prinsesang pakakasalan? Urghhh. Ano ang aking gagawin?!

"Seja *(Crown Prince) Sunjong, magandang gabi. Nandyan na po ang mahal na hari. Kasama po ang Prinsipe Yeongchin." Tinanguan ko lang Si Minister Yuan. Inayos ko muna ang aking sarili kinalaunan natanaw ko ang aking kapatid at ama. Masayang naguusap.

"Magandang gabi kamahalan." Bati ko sa aking ama. Nginitian niya lang ako at inaya narin ako papasok sa pagpupulong. Hindi na ako nagulat ng makita ko si Lady JiSoo at Lady Seongmyun kasama ang ina nilang si Lady Cha. Tatayo sana ang mga nasa pagpupulong para batiin ang aking ama, pero pinaupo lang sila nito. Sa loob, nandon ang Royal Concubine JangHyun (ina ni Yeongchin) Minister Park, at ang mga binibini. Hindi mapagkakaila na talagang magagandang dalaga ang mga anak ni Lady Cha. Kababata namin si Lady Jisoo samantalang si Lady Seungmyun naman ay ngayon lang namin nakilala nung sabay kaming nag aral.

"Hindi na ko makapaghintay kung sino ang pakakasalan ng anak kong si Yeongchin. Napakasaya ko dahil sa wakas magkakaron na ko babaeng anak." Sabi ng aking ama. Nagsitawanan naman ang mga kasama namin. Kitang kita sa ama na masaya siya. Ramdam ko rin na basta tungkol sa aking kapatid na si Yeongchin ang paguusapan, masaya siya. Hindi ko maiwasang mainggit, bata pa lang kami ni Yeongchin, madalas na kaming maglaban sa lahat ng bagay. Sa pagaaral, sa pangangabayo at sa pageespada. Laging ako ang nanalo pero si Yeongchin ang laging binabati ng ama.

'Hindi ka dapat ganyan mag isip Sunjong, mapapansin din ng ama ang mga ginagawa mo.'

"Kamahalan, dahil po nasa wastong edad naman na sila at sadyang di mapagkakaila na magkasundo sila, naisip kong mas maganda kung si Lady Jisoo at Yeongchin ang ikasal, para sa ikakatibay ng kataastaasang pamilya."

Hindi na kami nagulat ni Yeongchin na si Jisoo ang ipapakasal sa kanya. Nagkatinginan kami ng aking kapatid.

"Ama-" nais sanang magsalita ng kapatid ko ngunit pinutol ito ng amang hari.

"Sa ikalawang paglabas ng buwan gaganapin ang kasal nila. Makakaganda ito sa darating na buwan ng pagaani. Ang anak ng araw at anak ng buwan eh magiisang dibdib." Sabi ng ama. Buong gabing yun puro kasiyahan at ang kasal ang pinagusapan nila. Pagbalik sa palasyo tahimik lang ang aking kapatid.

"Yeongchin."

"Ayokong maikasal kay Jisoo." Alam ko nang ito ang sasabihin niya.

"Pero, yun ang nais ng ama. Makakatanggi kaba?"

"Ayaw sakin ni Jisoo. Alam kong mas gusto niyang maging tunay na doctora kesa maikasal sa isang prinsipe, mas gusto niyang makatulong sa iba kesa magpatibay ng posisyon niya. "