The Lawyer || Dramione

023

Hermelien Griffel

Maanden zijn voorbij gevlogen, dingen zijn zoals vaker in het leven veranderd. Ik heb mijn baan als advocaat opgegeven omdat velen me nog steeds beoordelen over het feit dat ik Draco Malfidus heb geholpen. Het was een goede keuze, op dit moment ben ik bezig met het afronden van mijn eerste boek. Een droom die uitkomt, een eigen boek. Nog steeds ben ik tevreden met mijn keuze.

Daarnaast ben ik opnieuw verhuist, het appartement wat ik bezat was prachtig maar ik miste het eigen huis gevoel. De tuin, de grote ruimte en meerdere verdiepingen. Dat is dan ook de reden dat ik mijn appartement verkocht heb en in het oude huis van mij en Ronald ben gaan wonen. Natuurlijk heb ik het eerst helemaal opnieuw ingericht, alle herinneringen verwijderd en verder heb ik nu Draco die bij me woont in plaats van Ronald. Ook iets waar de Ochtendprofeet erg hypocriet over was. Wie wilt er nou wonen in het huis waarin ze jarenlang mishandelt is? Wie wilt er nou wonen in het huis waar haar ex man is vermoord? Ik zie het allang niet meer als dat huis, nadat alles zo veranderd was is het hele huis veel meer mijn huis geworden. Het is niet alleen veel meer mijn huis geworden, het is ook Draco's huis geworden.

Een paar maanden terug toen ik Draco vertelde dat ik graag weg wilde uit het appartement vertelde hij me dat hij graag met me wilde samenwonen. We besloten dezelfde avond nog om door te pakken en aan de slag te gaan. Binnen een kleine maand was alles rond.

Op het moment zit ik goed in mijn vel, het doet me goed om elke dag bezig te kunnen zijn met mijn hobby en dat ook nog eens op een plek waar ik me thuis voel. Het feit dat Draco ook nog bij me is maakt het alleen maar beter. Mijn leven is compleet. Natuurlijk wil ik ook nog wel eens verder met mijn leven: trouwen met Draco, kinderen krijgen en samen oud worden alleen daar vind ik het nog geen tijd voor. Ik weet dat Draco al wel wilt trouwen maar hij weet daarin tegen weer dat ik liever nog even wacht.

Op dit moment ben ik gelukkig. En gelukkig is dat samen met Draco.

Apart hoe het leven je maar blijft verassen, niet waar? Ik had nooit van mijn leven gedacht dat ik met Draco Malfidus zou eindigen. Dit is een soort plottwist wat aan het einde van een boek gebeurd. Daarnaast, niemand had het zien aankomen. Afgelopen maanden heb ik veel gepraat met mensen van Zweinstein, allemaal hebben ze me gevraagd als het nou echt was die relatie tussen mij en Draco. Elke keer weer heb ik trots ja gezegd, met een glimlach van oor tot oor.

Ik neem een slok van mijn chocolade melk en ga verder met typen. Naast me brand de kachel waardoor het lekker warm is. Gekleed in een t-shirt van Draco dat me veel te groot is en een simpele legging. Het leven is goed.

"Hermelien?"

Het is Draco die mijn typende vingers onderbreekt, die mijn gedachten onderbreekt.

"Ja Draco?" reageer ik met een kleine glimlach, opnieuw neem ik een slokje chocolade melk. Ik kijk naar Draco, afgelopen maanden is hij een stuk knapper geworden. De kilo's die hij verloren is in Azkaban zijn weer terug waardoor hij weer op een gezond gewicht zit. Ook ziet hij er veel gezonder uit en heeft hij geen wallen meer zoals eerder.

"Ik hou van je," zegt Draco dan, ik sta op en loop naar hem toe. Vlak voordat ik mijn lippen op die van Draco druk fluister ik nog: "Ik hou ook van jou."

--

The End.

Thanks iedereen voor het lezen, reageren en stemmen op de hoofdstukken! Het spijt me dat het boek nu echt is geëindigd. Wil je meer lezen van mij ga dan naar mijn profiel waar nog twee andere Dramione boeken opstaan:

• MUDBLOOD (voltooid)
• BLACK (nog bezig & by far mijn beste boek hihi)

X