Chapter 2: "Unusual You"

123 11 5
                                    

Authors Note:

Ola! (di pala talaga ako nadala sa kaka-Ola ko)

Kamusta kayong lahat? Pasensya na at inabot ng new year bago ako nakapag-update. Masyado ko kasing dinamdam ang pagkamatay ng laptop ko to the point na akala ko hindi pwedeng i-edit using my phone. (hayyysss tangengot lang)

Anyway, pinamagatan ko 'tong "UNUSUAL YOU" dahil parang nagkapalit sina Mark at Nicky ng ugali. Kung nagtataka kayo kung bakit ganun si Nicky, abangan niyo na lang dahil hindi ko muna sasabihin *bleh*

Paki-play na lang ung song dun oh, dun! Kung bakit iyon ang napili kong song eh wag na kayong magtanong dahil hindi ko din alam XD

Ihanda niyo na ang sarili niyong mabitin sa story! wahaahaha!!!

P.S

Kung may maling grammar or spelling, wag kayong mag-hesitate na i-correct ako, salamat! :)

............................................,.,...................................................................

Chapter 2

Nicky woke up to a loud irritating noise coming from his alarm clock.

"Uhhhh." He groaned as he reach the alarm clark on his bedside table and tap the button to stop it.

He look at the clock and it's half past seven.

"Oh man! Why do I have to wake up this early for that woman!? ahhhh!!!" Napipikong wika ng binata.

"You are upset and yet your heart's excited to see her." wika ng isang bahagi ni Nicky.

He tap his forehead to erase all the "UNWANTED" thought running through his mind and ran to the bathroom to take a quick shower.

"What to wear? What to wear?" wika niya habang nasa harapan ng closet.

He let out a sound of frustation. He find a hard time picking what to wear this day. He was good at that, mix and matching clothes. "But now?" ahhh!"

"Wanna impress Sujean?" a part of his mind said.

"No way! Why would I?" he said to himself. He was pissed of, so he pick first clothes he saw. He wore a plain white longsleeve shirt, tattered jeans and a pair of white trainers. He also wore a big black ray ban shades and white and green colored baseball cap to hide his identity to the paps and fans.

He grab his luggage, phone and he ran outside. He called a cab and said the address of Sujean that Belle gave her last night.

He rested her body at the backseat thinking what will act later in front of Sujean. He shook his head and close his eyes to erase Sujean on his mind, but he didn't succeed.

"Fuck." ang nasabi na lang niya.

Naantala ang mahimbing na tulog ni Sujean nang marinig niya ang nakakairitang paulit-tulit na tunog ng doorbell.

"Bwusit naman! Alas-otso y media pa lang! Ang aga-aga naman ng buwisit!" Padaskol na bumangon si Sujean at tinungo ang pinto. Hindi na siya nag-abalang magsuklay o maghilamos man lang. Kahit naman kasi anong gawin niya'y pangit pa rin siya sa paningin ni Nicky.

"Bitter? peanut bitter ang peg?" wika ng isang bahagi ng isip niya.

She rolls her eyes. "Hindi ako bitter." wika niya sa sarili.

Totoo naman kasing kahit kailan, hindi siya naging maganda sa paningin nito. Bakit pa siya magbibihis ng maganda, eh kahit gawin niya iyon ay o-okrayin din naman siya nito. Kaya hindi na siya magsasayang ng oras para lang magbihis, atleast hindi sasama ang loob niya kung okrayin man siya nito. Di niya makakalimutan ang ISA SA MGA *stressing the words* ginawa nito sa kanyang pang-ookray noon.

Don't Say It's Too LateTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang