wybacz za ten bałagan niepożądany
nie jestem przykładem eleganckiej damy
usta me czerwone, miłością się silą
zaprosić cię może, panie, na wino?
kieliszki w rogu, o tam, obok juchy
nie znajdziesz, panie, gorszej chałupy
widzisz tę trumnę?
zamknęłam tam męża
tak, jaśnie panie,
no co się tak patrzysz? kazał robić pranie!
a dzieci?
no były i dzieci
w zeszłym tygodniu wyrzuciłam, jak śmieci
nie zakopałam, tak mądra nie jestem
dzielą grób z ich ojca miejscem
szalona?
panie, ja żadna szalona
no, może trochę rozkojarzona
że potwór, tam szepczesz?
o tak, i to jaki
wciąż mnie nie mogą zamknąć do paki
och, nie będę już zabijać, jaśnie panie
nie zdzierżę więcej krwi na dywanie
YOU ARE READING
alegoria snu
Poetrypoeta poezji nie jest równy bo jak człowiek istocie ma stawić czoła ... moja poezja to jeden wielki bałagan, bo w końcu cytuję co mam w głowie
