Η Λίζα μόλις έχασε την καλύτερή της φίλη και πονάει αφάνταστα....
Ο Τζόναθαν μόλις έχασε την γυναίκα του και όλα γύρω του καταρρέουν. Μα ξαφνικά οι ζωές τους μπλέκονται σ'ένα περίεργο γαϊτανάκι όταν εκείνη αναλαμβάνει να γίνει βοηθός του. Σ'ένα πρόβ...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Ο Τζόναθαν ένιωσε μια άγρια χαρά να τον κυριεύει μόλις την είδε να στέκεται στο κατώφλι του διαμερίσματός του, ξέροντας πως είχε ανησυχήσει που δεν πήγε στο ραντεβού τους. Πως αντί να τον πάρει τηλέφωνο, αντί να κάνει σκηνές ζηλοτυπίας, αντί να χρησιμοποιήσει όλα εκείνα τα τεχνάσματα που χρόνια τώρα έκαναν οι γυναίκες μαζί του προκειμένου να τον φέρουν στα νερά τους ή στο κρεβάτι τους, γιατί όχι, εκείνη είχε τρέξει να τον βρει, ανήσυχη για την απουσία του μήπως και κάτι του είχε συμβεί....Και μεμιάς, μονάχα κοιτώντας το καθαρό της βλέμμα, ένιωσε κάθε δική του έννοια να εξαφανίζεται και να χάνεται και πάλι άθελά του σ'ένα κόσμο ολότελα διαφορετικό, που κατάφερνε να τον ταξιδεύει μόνο εκείνη....
Είδε το φλογισμένο πρόσωπό της, το σκοτεινιασμένο βλέμμα της, τα προκλητικά μισάνοιχτα χείλη, το στήθος που ανεβοκατέβαινε λαχανιασμένο και ένιωθε την ανάσα του να κόβεται απ'την ένταση που τον κυρίευσε ξαφνικά, κάνοντάς τον να θέλει σαν τρελός να την πάρει εδώ και τώρα! Χωρίς καν να της μιλήσει, την τράβηξε απότομα κοντά του και την φίλησε μανιασμένα μ'ένα τρόπο που δεν είχε κάνει ποτέ ξανά, θέλοντας να νιώσει όλο το σθένος, την ενέργεια και την δύναμη που έκρυβε μέσα της.
Μα όχι, δεν έπρεπε να βιαστεί.... Ηθελε να την κάνει να λιώσει στην αγκαλιά του, προσφέροντάς της έστω τα μισά απ'ότι άξιζε.... Γιατί χωρίς εκείνη, αυτή τη στιγμή δεν θα είχε καμία αντοχή πια να συνεχίσει! ένιωσε την καρδιά του να σφίγγεται και μόνο στην σκέψη όσων είχε μάθει σήμερα και απόδιωξε βιαστικά τον πόνο που ένιωσε να τρυπάει σαν σουβλιά τώρα την ψυχή του.
Όχι! Ποτέ ξανά δεν θα γυρνούσε πίσω! Δεν θα κοιτούσε πια το παρελθόν και δεν θα σκάλιζε κάτι που είχε ήδη τελειώσει και δεν μπορούσε να φέρει πίσω! Μόνο εκείνη υπήρχε στη ζωή του, μονάχα εκείνη γέμιζε κάθε κομμάτι του και εκεί θα έμενε όσο τον είχε ανάγκη! έστρεψε το βλέμμα του στο δικό της πνιγμένος από συναισθήματα που ήθελε σαν τρελός να εκφράσει, μα υποσυνείδητα έκρυψε, φοβούμενος μην την τρομάξει... Γιατί ποτέ μέχρι τώρα δεν του είχε δείξει κάτι παραπάνω, πέρα από την σωματική της ανάγκη για εκείνον....
